توماس اديسون؛ شکنجه‌گر حيوانات!

به گزارش "برق نيوز" سال ۱۸۸۴ نيکلا تسلاي جوان به نيويورک رفت تا با اديسون که به تازگي براي برق ولتاژ پايين مدار مستقيم(DC) خود شهرتي به هم زده بود، ملاقات کند، تسلا باور داشت برق ولتاژ بالاي جريان متناوب(AC) بهتر از برق مورد نظر اديسون است و پيشنهاد توليد يک موتور جريان متناوب را ارائه کرد؛ اما اديسون ادعا کرد اين سيستم خيلي خطرناک است.

به جاي آن، اديسون قول داد در صورتي که بتواند کارکرد ژنراتورهاي DC او را بهبود بخشد، ۵۰ هزار دلار (معادل يک ميليون دلار امروزي) به او پاداش مي دهد. پس از ماه ها کار و پيشرفت هايي چشمگير در کار، تسلا از اديسون درخواست کرد تا پاداش وعده داده شده را به او پرداخت کند؛ اما اديسون گفت: «هر وقت به يک آمريکايي کامل تبديل شدي، از جوک هاي آمريکايي لذت خواهي برد.»

جرج وستينگهاوس، حقوق اختراعات تسلا را خريد و به عنوان پيشگام اين صنعت، کاربرد فناوري برق متناوب را در سراسر جهان گسترش داد. اما اديسون که سرمايه گذاري سنگيني روي برق مستقيم کرده بود، کمپيني سياسي عليه برق متناوب به راه انداخت.

 اديسون مي خواست ثابت کند برق متناوب بيش از حد خطرناک است؛ او شروع به وصل برق به بدن حيوانات در ملاء عام کرد. سگ ها و گربه ها، گاوها، اسب ها و حتي يک فيل قرباني آنها شدند.

ماجرا زماني بدتر شد که از اديسون سوال شد آيا برق گرفتگي روشي انساني براي اعدام است؟ در پاسخ، او ادعا کرد با نيروي AC وستينگهاوس، برق گرفتگي روش قابل اعتمادي براي اعدام است.

وستينگهاوس تلاش کرد مانع چنين ارتباطي شود؛ ولي هارولد براون، يکي از کارمندان اديسون استخدام شد تا اولين صندلي الکتريکي جهان را بسازد.

 طبيعي بود براون براي آن کار از جريان متناوب استفاده کند. نخستين آزمايش اين صندلي ۶ آگوست ۱۸۹۰ انجام شد. اولين بار برق به مدت ۱۷ ثانيه وصل بود و نتوانست جان شخصي را که به دليل کشتن فردي با تبر به اعدام محکوم شده بود، بگيرد. پس از شارژ مجدد ژنراتور و بالا رفتن ولتاژ، وصل دوباره جريان برق توانست کار را تمام کند؛ البته پس از شکنجه اي طولاني که حدود ۸ دقيقه طول کشيد. وستينگهاوس بعدها گفت؛ «واقعاً اگر از تبر استفاده مي کردند انساني تر بود».

ولتاژ بالاتر برق متناوب باعث مي شد آن را به مسافت هاي خيلي دورتري بفرستند. استفاده خانگي از جريان متناوب در خانه ها هم ايمن تر بود. تلاش هاي وحشيانه اديسون براي شکست رقبايش بيهوده بود؛ موضوعي که خود اديسون نيز سرانجام در اواخر عمرش به آن اذعان کرد

. منبع: هفته‌نامه دانستني ها