اولین باتری ساخت دست بشر

سرویس آموزش و آزمون برق نیوز: اولین باتری ساخت دست بشر باتری بغداد و یا پیل اشکانی می‌باشد که در سال ۱۹۳۶ بدست «ویلهلم کونیگ» در نزدیکی‌های شهر باستانی تیسفون نزدیک بغداد کشف شد.

از سده نوزدهم میلادی تاکنون، الکساندر ولتا به نام مخترع باتری شناسایی شده‌است، حال آن که یافته‌های باستان‌شناسی در مناطقی از عراق کنونی نشان داده‌است که نزدیک دو هزار سال پیش از ولتا (۲۰۰ سال پیش از زادروز مسیح)، باتری در امپراطوری اشکانیان (درمناطقی که امروزه جزو عراق کنونی است) ساخته شده‌است.

فرضیه‌های ارایه شده در زمینه یافته‌های باستان شناسان همگی بر این مطلب صحه گذاشته‌اند که این مجموعه در راستای کاربرد‌های الکتروشیمیایی از آن میان آبکاری الکتریکی فلز‌ها ساخته شده که کشف ظرف‌های آبکاری شده در نزدیکی‌های محل کشف این باتری، موئدی بر این مطلب است؛ یافته‌ای که به نوبه خود از یک جهش علمی تاریخی سرگذشت دارد.

باتری كشف شده شامل یك كوزه سفالی تخم‌مرغی شكل به ارتفاع 14، قطر 8 و دهانه 3 / 3 سانتیمتر است كه یك میله آهنی به طول 5 / 7 سانتیمتر به صورت عمودی در بخش میانی آن است و نقش قطب منفی باتری (آند) را بر عهده دارد. پیرامون این میله آهنی یك استوانه مسی به طول 8 / 9 و قطر 6 / 2 سانتیمتر قرار گرفته كه به كمك قیر در جای خود محكم شده است. در بخش دهانه باتری از قیر برای آب بندی باتری استفاده شده است.

 كشف این اشیا، باستان شناسان را به بررسی فرضیات موجود برای این اشیا برانگیخت كه منجر به ارایه فرضیاتی درباره كاربرد این مجموعه جهت تولید جریان الكتریكی (فرضیه منبع نیرو)، آبكاری طلا بر دیگر فلزات (فرضیه آبكاری طلا) و استفاده در درمان امراض با شوك الكتریكی (فرضیه كاربرد پزشكی) شده كه همگی مؤید كاربری این مجموعه در مصارف الكتروشیمیایی است.
در تحقیقات هر سه فرضیه بررسی شده است، درباره فرضیه استفاده از پیل اشكانی به عنوان منبع نیرو  می توان گفت: برای بررسی این نظریه، نخست لازم است، عملكرد یك سل گالوانی را بررسی كنیم. آرایش میله‌های آهنی و استوانه مسی تشكیل سل گالوانی را می‌دهد كه در آن میله آهنی‌اند و استوانه مسی كاتد است. احتمالا كوزه سفالی تنها برای نگهداری این مجموعه به صورت عمودی بوده است، با اتصال دو الكترود به یكدیگر و پركردن استوانه مسی با یك الكترولیت مناسب چنین ساختاری قادر به تولید جریان الكتریكی است.

 آنچنان كه توسط باستان شناسان گزارش شده است، میله‌های سیمی شكل برنزی یا آهنی كه در نزدیكی محل مورد بررسی یافت شده‌اند، می‌توانسته‌اند نقش اتصال را بازی كنند. درباره الكترولیت احتمالی هم در طول زمان محققان و نظریه‌پردازان گزینه‌های بسیاری را پیشنهاد داده‌اند كه محلول‌های مس، سركه، شراب و آبلیمو در زمره این حدسیات هستند.
با در نظر گرفتن این واقعیت كه استیك اسید و سیتریك اسید به خوبی برای آنها شناخته شده بوده است، می‌توان فرض كرد كه احتمالا از این محلولها استفاده می‌شده است.