سیروس وطنخواه: دولت نمی‌تواند تا ابد انرژیهای تجدیدپذیر را بالاتر بخرد

با سلام و عرض ادب
جناب وطنخواه در اینجا حرفهایی به ظاهر قشنگ ولی‌ در واقع در مواردی فاقد پایه و اصول زده ا‌ند که به برخی‌ از موارد آن اشاره می‌کنم.
ابتدا در مورد ضلع سوم مثلث ایشان (سیاست داخلی‌ و خارجی‌) باید گفت که اگر بحث توسعه پایدار در زمینه انرژی مطرح باشد این ضلع سوم را در همه جای دنیا مسائل اجتماعی یعنی‌ تطابق با ترکیب جمعیتی،رشد آن، اشتغال، فرهنگ و این قبیل مسایل میدانند و ربطی‌ به سیاست داخلی‌ و خارجی‌ ندارد. دوم در مورد کیفیت سوخت و نحوه مصرف آن است که اگرچه در شکل کلی‌ آن صحیح مینماید اما در بیان مصداق به کجراه میرود و به کیفیت گازوییل میپردازد که سهم آن در آلودگی هوای شهرها در مقایسه با بنزین اتومبیلها ناچیز است. در اینجا از گاز خانگی با سوخت ناقص در بخاریهای گازی چشم پوشی می‌کنیم. پس از آن این مساله تقسیم پنجاه پنجاه را از کجا آورده ا‌ند خدا میداند. ایشان به عنوان دبیر ستاد حوزه انرژی معاونت علمی و فناوری ریاست ‌جمهوری شایسته نیست که چنین ارقام بی پایه یی را به زبان بیاورند. با حذف کامل گازوییل از تهران باز هم چنین رقمی‌ از بهبود حاصل نخواهد شد. در مورد سبد انرژی گویی ایشان اطلاع ندارند که این سهم در برنامه توسعه تعیین شده و به سمت این هدف گرچه لنگان حرکت میشود. در جای دیگر میگویند که هیچ کجای دنیا دو حامل انرژی در یک خانه نیست. یک سر تشریف بیاورند در اروپا تا به ایشان صدها هزار منزل مسکونی و ساختمان اداری مجهز به هر دو حامل گاز و برق نشان داده شود. گاز برای گرمایش (و در موارد زیادی برای گرمایش و پخت و پز) و برق برای روشنایی و پخت و پز. در جایی‌ که گاز برای گرمایش نباشد از گازوییل و یا سوختهای دیگر استفاده میشود و کمتر جایی‌ است که از برق که یک حامل انرژی گران قیمت در اروپا است برای گرمایش استفاده شود. این درست است که دولت نمیتواند تا ابد انرژی تجدیدپذیر را با قیمت متمایز بخرد ولی‌ دولت تا کنون چنین تصمیمی هم نداشته است و بالعکس برای کاهش تعرفه ها همزمان با رسیدن به اهداف مرحله یی توسعه این گونه انرژیها برنامه دارد، اگرچه هنوز به دلیل گرفتاری در رسیدن به اهداف مرحله یی، این برنامه در جزئیات تدوین و یا اعلام نشده. ایشان در مورد راهکارهای دیگر برای تجدیدپزیرها هم اظهار نظری نمیکنند. جناب وطنخواه پس از اشاره به ضرورت سبدی از سیاستهای یکپارچه برای مدیریت صحیح ناگهان موضع عوض کرده و نقش اصلی‌ بازیگری در مدیریت را به فناوری نرم و سخت اهدا میکنند گویی که این فناوریها به خودی خود کارساز هستند و سبد سیاست گذاری یکپارچه بدون اینکه رنگ مشخصی‌ گرفته باشد ناگهان رده چندم میشود. تفسیر این جمله را هم به خوانندگان عزیز وامیگذارم: „مساله‌های بزرگ را از طریق بروکراسی سنتی موجود باید پیگیری کنیم“. نمیدانم بوروکراسی سنتی تاکنون چه گلی‌ به سر مملکت زده است که حالا باید برای مسائل بزرگ از آن طریق عمل کنیم. از ایزد متعال برای ایشان در این جایگاه آرزوی کمی‌ وقت برای مطالعه دارم.
دکترمصطفی مهرافزا
سی‌ و یکم ژانویه ۲۰۱۸
برمن، آلمان