ماژول‌های فتوولتائیک لایه نازک

علیرغم اینکه راندمان این ماژول‌ها کمتر از ماژول‌های سیلسیومی می‌باشد، اما داشتن قیمت کمتر استفاده از این ماژول‌ها را در سیستم‌های بزرگ فتوولتائیک مقرون به صرفه ساخته است. به عنوان نمونه نیروگاه در دست احداث مزرعه خورشیدی توپاز در ایالات متحده با توان نامی ۵۵۰ مگاوات از ماژول‌های لایه نازک بهره برده است.

سلول‌های لایه نازک همانطور که از نامش مشخص است از یک لایه نازک نیمه رسانا برای جذب فتون‌ها استفاده می‌کند. اولین سلول لایه نازک ساخته شده از نوع آمورف بود. اما این سلول به دلیل بازدهی کم و همچنین نرخ رسوب بالا نتوانست به عنوان موفق ظاهر شود. در عوض سلول‌های کادمیوم تلوراید به دلیل بازدهی بالا در حال رقابت با سلول‌های سیلیکونی هستند. بازدهی این نوع سلول در ابعاد آزمایشگاهی تا کنون به ۲۰ % نیزرسیده است. سلول لایه نازک CIGS نیز نوعی دیگر از این نوع سلول می‌باشد که برای آن نیز آینده‌ی خوبی متصورند.

%۱۰ تا ۱۵ % بازار انرژی خورشیدی را سیستم‌های لایه نازک تشکیل می دهند و به سه دسته تقسیم بندی می شوند:
۱- سیلیکون آمورف و میکروکورف
۲- کادمیوم تلوراید
۳- مس دیسلنید ایندیوم و مس-ایندیوم-دیسلنید گالیوم

ساخت فتوولتائیک‌های لایه نازک نیازمند لایه نشانی ۳ لایه است: یک لایه پایه الکترود، یک لایه نیمه هادی و یک لایه شیشه ای رسانای شفاف. ترکیب لایه‌ها در لایه نازک‌ها را در شکل زیر می توانید مشاهده کنید.

 

مزایای این فناوری مانند قیمت کم، وزن پایین و توانایی تولید آن‌ها روی یک لایه قابل انعطاف و چسباندن آن‌ها به دیوار،سقف و حتی پنجره میتواند سبب این پیشرفت در بازار شود.