فیلتر الکترونیکی

فیلتر الکترونیکی، مداری است که از آن برای حذف محدوده فرکانسی خاص یا برای عبور محدوده فرکانسی خاص استفاده می‌شود.
به منظور بهبود کیفیت الکتریسیته و در دسترس داشتن منابع تغذیه الکتریکی، انواع مختلف فیلتر به کار برده می‌شود. در فیلتر‌های الکترونیکی ترکیب اجزای الکترونیکی از قبیل: سلف، خازن، مقاومت و … به کار می‌رود. کیفیت توان بهتر، ضامن صرفه جویی در مصرف انرژی الکتریکی و هزینه خواهد بود و ازطرفی افزایش بازده تجهیزات الکتریکی و افزایش طول عمر تجهیزات الکترونیکی حساس را به همراه خواهد داشت.



سلف‌ها در فرکانس‌های پایین اتصال کوتاه و در فرکانس‌های بالا اتصال باز هستند و خازن‌ها برعکس در فرکانس‌های پایین اتصال کوتاه و در فرکانس‌های بالا اتصال باز هستند از همین خاصیت برای ساخت فیلتر‌ها استفاده می‌شود.
فیلتر‌ها از نظر مداری به دو گروه اکتیو و پسیو تقسیم می‌شوند. آن دسته از مدارات که دارای منبع تغذیه هستند را اکتیو و دسته ایی را که بدون تغذیه هستند و فقط با المان‌های سلف و خازن و مقاومت بسته می‌شوند پسیو می‌نامند. این فیلتر‌ها توسط عناصر RC, RL یا RLC ساخته شده اند. ضریب کیفیت Q اندازه‌ای است که برای توصیف ساده فیلتر‌های میان گذر یا میان نگذر استفاده می‌شود. وقتی گفته می‌شود فیلتری ضریب کیفیت بالایی دارد به این معنی است که دامنه فرکانس‌های با پهنای باند کم برابر با فرکانس میانی است.

فیلتر‌ها به طور کلی به اقسام زیر تقسیم می‌شوند:

۱) فیلتر پایین گذر (Low Pass Filter , LPF)
۲) فیلتر بالا گذر (High Pass Filter , HPF)
۳) فیلتر میان گذر (Band Pass Filter , BPF)
۴) فیلتر میان نگذر (Band Stop Filter , BSF)



فیلتر L:
از دو عنصر، یکی به طور سری و دیگری به طور موازی تشکیل شده است.



فیلتر T:
پیکربندی سه عنصره در فیلتر‌های نوع T. می‌تواند فیلتر‌های پایین گذر، بالا گذر، میان گذر یا میان نگذر را بسازد.



فیلتر π:
پیکربندی سه عنصره در فیلتر‌های نوع T. می‌تواند فیلتر‌های پایین گذر، بالا گذر، میان گذر یا میان نگذر را بسازد.