از بدمدیریتی در صنعت برق تا بدمصرفی مشترکین/ وزارت نیرو، هزینه‌های خاموشی به مردم را نمی‌پردازد

سرویس صنعت برق نیوز: یکی از سفارشات دم دستی و معمول مدیران ما در این روزها و در خصوص مدیریت مصرف برق، تاکید بر کاهش ۱۰ درصدی برق مصرفی برای عبور از پیک برق است.

مدیران ما به صراحت عنوان می‌کنند اگر مردم صرفه جویی کنند ما خاموشی نخواهیم داشت و با منطقه بندی مختلف، بیان می‌کنند اگر مردم هر منطقه صرفه جویی کنند برق همان منطقه قطع نخواهد شد.

نکته قابل تامل در تاکید بر کاهش ۱۰ درصدی مصرف برق، این است که در همه حالات مختلف شبکه و برای پیک‌های متفاوت همین نسخه پیچیده می‌شود تا اثبات کنند حرف مرد یکی است!

وقتی پیک مصرف برق کشور ۵۰ هزار مگاوات بود همین ۱۰ درصد عنوان شد. وقتی ۵۴ هزار شد باز هم ۱۰ درصد صزفه جویی عنوان شد و حالا هم که ۵۶-۵۷ هزار مگاوات پیک برق داریم باز هم صرفه جویی ۱۰ درصدی تجویز می‌شود و جالب اینجاست که در همه حالات هم تفاوتی در خاموشی‌های احساس نمی‌شود!

از طرفی مردم عادی با چه متر و مقیاسی بسنجد ۱۰ درصد یعنی چند کیلووات و این صرفه جوئی ۱۰ درصدی در چه زمانی باید انجام گردد. آن‌ها حتی نمی‌دانند مفهوم مدیریت مصرف برق چیست و عموما تصور مردم از صرفه جویی برق، با آنچه که در ذهن مدیران برای پیک سائی می‌گذرد متفاوت است.

در بخش دیگری از اظهار نظر‌های مسئولین، به مشترکین وعده داده می‌شود که در صورت صرفه جویی و کاهش مصرف برق، خاموشی به منطقه آن‌ها اعمال نمی‌شود. مشخص نیست چطور می‌خواهند این وعده را عملیاتی کنند، چون حتی اگر ۵۰ درصد مشترکین سهم خود را کاهش دهند تضمینی وجود ندارد که بقیه نیز رعایت کرده و لذا باز هم خاموشی خواهند داشت.

خاموشی‌های برق در کشور، موجی از اعتراض را در پی داشته و این موضوع در مدیریت مصرف برق مشترکین تاثیر معکوس گذاشته است. اغلب به دلیل عدم پایبندی شرکت‌های برقی به برنامه‌های اعلامی و قطعی برق بیشتر از میزان اعلام شده، حاضر به همکاری به شرکت‌های برقی نیستند و بر این باورند که مشترکین برای شرکت های برق مهم نیستند.

بررسی افکار عمومی نشان می‌دهد مردم به وزارت نیرو اعتماد کافی نداشته و معتقدند که ایران همچنان و در شرایطی که مشکل کمبود برق داریم در پی صادارت برق است. گزارش‌های روزانه شرکت مدیریت شبکه برق ایران نیز این نظریه خام را تایید می‌کند. مردم نمی‌دانند که صادارت برق به کشور‌های همسایه در ساعات غیر پیک و در اضافه مصرف انجام می‌گردد لذا بر این باورند که نتیجه صرفه جوئی آن‌ها و سختی و رنج‌های ناشی از آن، موجب راحتی مردم دیگر کشور‌ها شده و عاملی برای درآمد زایی دولت است.

کار به جائی رسیده است که در شبکه‌های اجتماعی کمپین‌های نپرداختن قبوض برق راه اندازی شده و عده‌ای در پی ایجاد شرایط سخت بر دولت و وزارت نیرو هستند.

وزارت نیرو، هزینه‌های خاموشی تحمیلی به مردم را نمی‌پردازد و برعکس و بصورت یکطرفه جریمه‌های مختلفی را وضع می‌کند. مردم نتیجه صرفه جوئی‌های خود را نمی‌بینند و به دلیل بالا بودن پله‌های مصرفی برق در تابستان، اغلب قبوض برق بالاتری را می‌پردازند با آنکه از کیفیت و شرایط بدتری نیز برخوردار بوده اند. لذا دلیلی برای همراهی با دولت ندارند چراکه سیاست های تنبیهی وزارت نیرو نه آنقدر سنگین است که برای پرمصرف ها که عموما از دهک های بالای جامعه هستند عامل بازدارنده باشد و نه خاموشی ها ویژه هر مشترک و جداگانه اعمال می گردد. اگر این امکان وجود داشت که صرفا برق پرمصرف ها قطع شود راحت تر می شد به این ترفند برای کاهش مصرف برق امید بست.

 

در شرایط فعلی هم مردم همراهی خوبی در مدیریت مصرف برق دارند و آنچه که به بدمصرفی در کشور تعبیر می شود بیش از آنکه متوجه به رفتار مشترکین آنهم در بخش خانگی باشد متوجه تجهیزات با راندمان پایین، تلفات شبکه، کمبود امکانات جایگزین، تغییر شرایط آب و هوایی، غیراستاندارد بودن خانه ها و... است.

 

بیش از این نمی توان به مردم به فشار آورد. حتی اگر قیمت برق چند برابر شود شاید 10 درصد در میزان مصرف تاثیرگذار باشد چون مردم که نمی توانند دیگر زندگی نکرده و به عصر حجر برگردند. حداکثر بیست درصد مشترکین بدمصرف باشند، لذا بی انصافی است مردم را متهم به بدمصرفی کنیم تا از بار مسئولیت های خود شانه خالی کنیم.