مصرف کننده هوشمند و مدیریت مصرف راهکارهای عبور از پیک‌های آینده

به گزارش برق نیوز، تورج فتاحی مدیر روابط عمومی شرکت سهامی برق منطقه‌ای خوزستان در یادداشتی پیک مصرف تابستان ۹۷ که به علت خشکسالی و تاثیر آن بر کاهش تولید نیروگاه‌های برق آبی تحت الشعاع قرار گرفته بود با برنامه‌های مدیریت مصرف مانند کاهش ساعت ادارات.. و همکاری مردم با موفقیت سپری شد.

اما سوالی که مطرح می‌شود در صورت تکرار شرایط خشکسالی و یا رشد چند درصدی مصرف به علت گرمای هوا، تکلیف صنعت برق چه می‌شود، آیا همانند گذشته بدون در نظر گرفتن هزینه‌های تولید برق مجاز هستیم هر مقداری که می‌خواهیم مصرف کنیم و صنعت برق موظف است هر سال نیروگاه‌های جدیدی وارد مدار کند یا باید الزامات دنیای مدرن را در نظر بگیریم و با مشارکت مصرف کنندگان و احساس مسئولیت آن‌ها این مشکل را به حداقل برسانیم؟

دیگر گفتن جمله مصرف می‌کنم و هزینه آن را می‌پردازم با توجه به وضعیت شبکه و توان تولید برق جوابگو نیست و لازم است که از یک مصرف کننده منفعل به مصرف کننده کنشگر، فعال و هوشمند تبدیل شویم، مصرف کننده هوشمند و فعال می‌داند که اگر بیش از اندازه مصرف کند و یک کلید بیشتر وارد مدار کند در کسری از ثانیه عواقب آن به خودش بازتاب می‌شود و برق خانه، محل کار .. او قطع می‌شود.

ویژگی منحصر بفرد برق که لازمه پایداری آن مصرف کننده فعال می‌باشد این است که علائم بدرفتاری یا مصرف زیاد آن همانند دیگر پدیده‌ها (بیابان زایی، استفاده از آب‌های زیر زمینی..) یک یا دو دهه بعد مشخص نمی‌شود بلکه در کمترین زمان ممکن نتیجه آن به خودمان بر می‌گردد، برق تابع هیچ گونه طبقه بندی اجتماعی، موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی نیست و برای همه یکسان عمل می‌کند، مثلا وقتی در گرمای طاقت فرسای اهواز به علت مصرف بیشتر از توان شبکه، پستی از مدار خارج شود همه شهر خاموش می‌شود و همه اثرات آن را می‌بینند نه گروه یا طبقه خاصی. مصرف کننده کنشگر و فعال می‌داند که علائم بازتابندگی مصرف بیش از اندازه برق به خودش بر می‌گردد و خودش را بخشی از زنجیره تولید و مصرف برق می‌داند نه جزئی مجزا، این کنشگر خودش تعیین کننده است و مانند یک مدیر یا اپراتور صنعت برق عمل می‌کند و با هم دلی و هم نوایی با شبکه، شرایط زندگی خود را با صرفه جویی و کاهش هزینه‌ها و دیگران را با قطع نشدن برق، تسهیل می‌کند. در واقع مصرف کننده فعال و هوشمند راه حل جبران کمبود تولید شبکه برق است، چرا که به دلایل مختلف توان تولید برق محدود و ظرفیت سازی جدید هزینه بر است.

اگر بخواهیم هر ساله رشدی ۸ درصدی در مصرف برق داشته باشیم برای تولید و جبران این رشد ده‌ها هزار میلیارد تومان پول لازم است که چندان توجیه پذیر نیست و می‌توان با حضور مشترکین فعال و صرفه جویی بهینه این کمبود‌ها را مدیریت کرد. در دنیا نیز چنین است و مشترکین خود را در مدیریت برق سهیم می‌دانند، در اکثریت کشور‌ها صنعت و کارخانه‌ها گسترش می‌یابد، اما مصرف برق کمتر می‌شود، چرا که با تکنیک‌های نو و استفاده از وسایل مدرن و کم مصرف، شرایط شبکه و توان تولید را در نظر می‌گیرند، راهی که ما باید نیز در آن قدم بگذاریم و حتی شده با تعویض یک لامپ کم مصرف در مدیریت این صنعت مشارکت پذیری داشته باشیم.

مدیریت مصرف یک عزم و کار ملی نیز لازم دارد تا هم سازمان‌ها و ارگان‌هایی مانند پادگان‌های نظامی، مدارس، بیمارستان ها.. که از سیستم‌های روشنایی، گرمایشی و سرمایشی قدیمی استفاده می‌کنند با خرید وسایل کم مصرف تر، باری از روی شبکه بردارند و هم کالا‌هایی برقی خانگی که وارد کشور یا تولید می‌شوند دارای بالاترین کیفیت از نظر مصرف انرژی باشند.

 

وظیفه صنعت برق این است که برقی پایدار به مشترکین برساند و برای رسیدن به این مهم تلاش حداکثری را جهت تولید برق انجام می‌دهد، در این بین اگر مشارکت فعال مصرف کنندگان با عوامل صنعت برق همراه شود کاهش چشمگیری در استفاده از ذخایر ملی و کاهش خاموشی‌های ناخواسته صورت می‌گیرد، شاید وقت آن رسیده است که همان گونه که زندگی مدرن و استفاده از موهبت‌های آن را پذیرفته ایم برای کاهش نابسامانی‌های آن که بازتاب رفتار خودمان است نیز همراه و هم دل شویم.