مهندس برقی که شهید راه هسته‌ای کشور شد

شهید هسته ای کشور به واسطه این که جثه اش ظریف تر و کمی ریزتر از هم سن و سالانش بود همراه با متولدین 1357 وارد دوره ابتدایی شد و همیشه با هوش و توانایی خود معلم و دانش آموزان را شگفت زده می کرد.

داریوش پایه اول و دوم ابتدایی را سپری و کلاس سوم را نیز به صورت جهشی گذراند و در سال های این دوره همواره شاگرد نخست و نماینده کلاس بود.

شهید رضایی نژاد در دوره راهنمایی نیز با توجه به ظرفیت هوشی بسیار بالای خود مقطع دوم را نیز در تابستان گذراند و با توجه به این هوش سرشار در کسب مدارج علمی توانست پیش از همکلاسی های خود دوره متوسطه را به پایان رساند و در تیرماه سال 1373 دیپلم خود را در رشته ریاضی دریافت کند.

وی همچنین چندین بار در مسابقه های علمی استان ایلام مقام نخست را کسب و به دریافت لوح تقدیر و جایزه های ارزشمندی از دست مدیران عالی استان نائل آمد.

این شهید بزرگوار در مهر 1373 در رشته مهندسی برق (گرایش قدرت) در دانشگاه پذیرفته شد.

رضایی نژاد با وجود پذیرش در بسیاری از رشته های مهندسی در دانشگاه های معتبر تهران، اصفهان، شیراز و... بنابر انتخاب خود وارد دانشگاه صنعتی «مالک اشتر» اصفهان شد.

داریوش با وجود نبوغ ذاتی در امور کارگاهی و آزمایشگاهی که از ویژگی های تمامی نوابغ و مخترعان است در تحصیل و پذیرش و آموزش عالی نیز بسیار منظم و کوشا بود.

این شهید سرافراز ضمن فراگیری و کسب تجربه در رشته خود در زمینه استفاده از رایانه و علوم کامپیوتری نیز بسیار توانا بود.

شهید رضایی نژاد با داشتن چنین توانایی هایی توانست در مدت هفت نیمسال و با رتبه نخست به عنوان دانشجوی برتر از دانشگاه خود دانش آموخته شود و به محض دانش آموختگی به عنوان پژوهشگر در مراکز مهم تحقیقاتی و علمی کشور مشغول به کار شد.

وی در هر عرصه ای که فعالیت می کرد توانایی های خود را بروز و ظهور می داد و همواره نبوغ و تلاش خود را در مسیر خدمت به وطن خویش قرار می داد.

داریوش در همان نخستین سال آغاز به کار در آزمون کارشناسی ارشد سال 1378 در رشته مهندسی برق گرایش قدرت در دانشگاه دولتی ارومیه پذیرفته و مشغول به ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد شد و در تیر ماه سال 1379 ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دختری به نام «آرمیتا» است.

شهید گران قدر هسته ای استان ایلام در طول خدمت پربار خود چندین مقاله در حوزه تخصیصی و رشته تحصیلی خود نگاشت و بسیاری از طرح های تحقیقاتی را رهبری و اجرا کرد و در پی همین فعالیت های علمی دانشگاه های متعدد اروپایی برای ادامه تحصیل و فعالیت پژوهشی از وی دعوت به عمل آوردند اما این دانشمند وطنخواه و میهن دوست با وجود همه این فرصت های با ارزش به واسطه عشق به این آب و خاک و روحیه خاص خود که همیشه خود را نمونه یک ایرانی وطن پرست می دانست، به همه آنها پاسخ منفی داد.

رییس سابق سازمان انرژی اتمی ایران در مورد ویژگی های این جوان نخبه ایرانی می گوید: داریوش رضایی نژاد یکی از بارزترین و کم نظیرترین جوانان متخصص و متعهد کشور بود که در کنار تخصص به اوج تعهد و خودسازی روحی نیز رسیده بود.

«عباسی» که سال گذشته برای بزرگداشت سالگرد این شهید عزیز به آبدانان سفر کرده بود، ادامه داد: در نخستین ملاقاتی که با ایشان در محل کارم داشتم، داریوش را یک سرمایه ماندگار و یکی از استعدادهای خدادادی و جامع برای توسعه و تعالی علمی انقلاب اسلامی یافتم.

شهید داریوش رضایی نژاد در چند سال اخیر ضمن تدریس و انجام فعالیت های تحقیقاتی مسوول اجرای بسیاری از طرح های تحقیقاتی در دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و خواجه نصیرالدین طوسی بود.

وی با قبولی در تمامی مراحل آزمون دکترا سال 1390 در دانشگاه خواجه نصیر پذیرفته شد، اما با تاسف بسیار فرصت به پایان رساندن این مقطع تحصیلی را نیافت و در اول مرداد سال 90 از سوی عوامل وابسته به صهیونیست ها در مقابل چشمان همسر و دختر پنج ساله اش با شلیک مستقیم گلوله به شهادت رسید.