فیوز فشنگی

سرویس آموزش‌های تخصصی برق نیوز: فیوز‌ها برای محافظت از کابل ها، ترانس ها، الکتروموتورها، خازن ها، کنتاکتورها، تجهیزات الکترونیک صنعتی و رله‌های الکترونیکی و محافظت شبکه‌های ولتاژ پایین و ولتاژ بالا مورد استفاده قرار می‌گیرند. از مزیت‌های فیوز می‌توان به قیمت پایین، مکانیزم عملکردی ساده و ضریب اطمینان بالا اشاره کرد. فیوز فشنگی یا ذوب شونده از یک المان حرارتی ساخته شده است که در هنگام عبور جریان بیشتر از مقدار مجاز در مدت زمان معینی ذوب می‌شود و مدار را قطع می‌کند. فیوز فشنگی با سیم حرارتی به کنترل سطح جریان مدار می‌پردازند که بعد از اضافه بار و یا اتصال کوتاه فیوز غیر قابل استفاده بوده و حتما باید تعویض شود که از معایب بزرگ این فیوز‌ها به شمار می‌رود. فیوز فشنگی در ساختمان‌ها به اتصال‌های تأمین کننده‌ی جریان متصل می‌شود، آن‌ها به صورت گسترده در مصارف خانگی به کار می‌روند.

انواع فیوز فشنگی در دو نوع تند کار و کند وجود دارد. فیوز فشنگی کند کار جریان‌های زیاد را دیرتر از فیوز تند کار قطع می‌کند و کاربرد آن زمانی است که اضافه بار کوتاه مدت مانند راه اندازی موتور‌های الکتریکی نباید سبب قطع مدار شود. در فیوز کند کار جریان نامی فیوز را حدود دو برابر جریان نامی موتور انتخاب می‌کنند (جریان راه اندازی موتور‌ها ۶ تا ۷ برابر جریان نامی آن‌ها است). فیوز‌های تندکار با علامت F و فیوز‌های کندکار با علامت G مشخص می‌شود.

اجزای فیوز فشنگی

• کلاهک فیوز فشنگی
• فشنگ یا مغزی فیوز
• پایه فیوز
• ته فشنگ
• پوسته یا روکش
• سیم اتصال به پولک
• پولک رنگی

از یک پولک به رنگ‌های مختلف برای تشخیص سالم بودن فیوز استفاده می‌شود که توسط یک سیم مقاومت دار نگه داشته می‌شود این پولک پس از سوختن فشنگ از سر آن می‌افتد و بدین ترتیب می‌توان مشخص کرد که فشنگ فیوز سوخته و یا سالم است. رنگ پولک فیوز مشخص کننده سطح جریان فیوز می باشد به این منظور از جدول زیر برای مشخص کردن سطح جریان فیوز فشنگی استفاده می‌شود: