بهینه سازی توان راکتیو شبکه توزیع با واحد‌های تولیدپراکنده

 

خازن‌ها در شبکه‌های توزیع فشار متوسط به طور گسترده‌ای جهت جبران توان راکتیو استفاده می‌شوند. خازن‌ها می‌توانند تلفات توان و انرژی را در شبکه کاهش داده و با بهبود ولتاژ، کیفیت برق رسانی را ارتقا دهند.

مسأله خازن گذاری بهینه عبارت است از یافتن مکان، ظرفیت و کنترل خازن‌ها جهت ماکزیمم کردن منافع ناشی از نصب خازن‌ها در مقابل هزینه آن ها. این مسأله مدت‌ها موضوع تحقیق و پژوهش بوده و روش‌های گوناگونی جهت خازنگذاری بهینه پیشنهاد گردیده است که کاهش تلفات در هر کدام از آن‌ها یکی از اصول اساسی است.

ورود منابع تولید پراکنده به شبکه توزیع، نحوه بهره برداری و طراحی این شبکه‌ها را دستخوش تغییر کرده است. تاثیر بر مدیریت توان راکتیو و خازن گذاری در شبکه‌های توزیع از این دسته می‌باشد. وجود انواع فناوری منابع تولید پراکنده (DG)، نحوه مدل سازی و ظرفیت گوناگون آن‌ها در شبکه می‌تواند خازن گذاری بهینه را در شبکه توزیع تحت تاثیر قرار دهد. همچنین با توجه به عدم قطعیت در توان تولیدی این واحد‌ها که ناشی از ماهیت احتمالی آن هاست مدیریت بهینه توان راکتیو نیاز به یک مطالعه جامع آماری دارد.

این مقاله توسط علی دارایی، شروین صمیمیان طهرانی و پیمان سلمانپور بندقیری در دومین کنفرانس فناوری و مدیریت انرژی منتشر شده است. مشاهده‌ی متن کامل آن در لینک زیر: