نعل وارونه خصوصی بودن مپنا و نفوذی به اندازه توانیر

موسفید کرده صنعت برق هستم. یک زمانی توانیر تمام این اقدامات را یکجا  انجام می داد(سرمایه گذاری، بهره برداری ، قانونگذاری ، کنترل پارامترهای برق، انتقال و...) ،... و از سالهای اواخر دهه 60 با شروع کار نیروگاه شهید رجایی به عنوان اولین نیروگاه غیر کلید در دست نطفه شرکت های بزرگی مانند مپنا، آذرآب، ......بسته شد.

متاسفانه میبینیم که مونوپول توانیر آن دوران مجددا توسط مپنا شکل گرفته است . متاسفانه مپنا خصوصی نیست،با حمایتهای دولتی و با وجود قوانینی که در حمایت از این شرکت نوشته شده است ادای شرکتهای خصوصی را در می آورد:
(نام مپنا نیز نشان میدهد فقط قراربوده است مدیریت پروژه هایی نیروگاهی را انجام دهد.) اما اکنون چه شده است؟ البته من منکر توسعه و توانایی های این شرکت نیستم اما در شرایط برابر بسیاری از اتفاقات خوب دیگر میتواند در کشورم برای صنعت معظم برق ایران بیفتد:
1)این شرکت رقیبی در نیروگاه سازی در ایران ندارد. اگر آزاد گذاشته شود چندین شرکت کاملا خصوصی رقیبهای بزرگی را در ایران خواهند آورد که سطح کلاس مپنا را هم افزایش خواهد داد.
2)این شرکت که حاضر نیست حتی  بهره برداری از نیروگاههای خود را برون سپاری نماید. چه انتظاری دارید به توسعه دانش مملکت کمک کند.
3)در اساسنامه اول این شرکت آیا هدف این بوده است که تمام نفوذهای توانیر سابق را داشته باشد؟
4)میگوییم توربین ساز است. آیا همین امروز میتواند پره های توربین نیروگاه های بخار موجود در ایران که تکنولوژی 40 سال پیش است را بسازد یا مجبوریم برای زنده نگه داشتن آن نیروگاهها از خارج بیاوریم؟ البته ممکن است بگویند میتوانیم. ولی با چه قیمتی؟
5)اگر یک شرکت خصوصی بخواهد نیروگاه با تکنولوژی روز وارد ایران نماید آیا دخالتهای مپنا و قوانینی که وضع شده است این اجازه را می دهد. خوب توانیر که در قدیم همین کار را می کرد.!!

6) همه صنایع نیروگاهی در ید قدرت مپناست و عملا رقیبی نمیتواند یا کمتر اجازه داده میشود تادر حوزه سیستم های کنترل، پره های توربین، بویلرها، ژنراتور ،تجهیز با تکنولوژی بهتری وارد نماید و با تبصره امکان ساخت داخل از گردونه رقابت خارج میشوند .مگر اینکه مپنا وارد شود.