برای حفظ پایداری مکانیکی در طول خط باید پایه به نوعی باشد که قدرت تحمل نیروهای وارد بر آن را داشته باشد. گاهی پایهها قدرت تحمل نیروهای وارد برآنها را ندارند و یا محل نصب به گونهای است که قدرت تحمل پایه در برابر نیروهای وارد بر آن کم میشود.مثلاً زمین شیبدار، زمین باتلاق و... دراین گونه موارد از مهار استفاده میشود.
سرویس آموزش و آزمون برق نیوز، برای حفظ پایداری مکانیکی در طول خط باید پایه به نوعی باشد که قدرت تحمل نیروهای وارد بر آن را داشته باشد. گاهی پایهها قدرت تحمل نیروهای وارد برآنها را ندارند و یا محل نصب به گونهای است که قدرت تحمل پایه در برابر نیروهای وارد بر آن کم میشود.مثلاً زمین شیبدار، زمین باتلاق و... دراین گونه موارد از مهار استفاده میشود.
انواع مهارها:
۱) مهار ساده یا معمولی
۲) مهار اسپان یا تیر به تیر
۳) مهار حائل فشاری (مهار تودلی توسط تیر چوبی)
۴) مهار پیاده رویی یا زانویی
۵) مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده)
مهار ساده یا معمولی:
از این مهار در ابتدا و انتهای زاویهها و سرپیچها و سرانشعابهای خطوط و همچنین زمانی که پایه بر روی تپه نصب میگردد در جهت عکس شیب تپه استفاده میگردد.در این حالت پایه توسط سیم فولادی گالوانیزهای که از یک طرف به سر پایه و از طرف دیگر به میله مهار و میله مهار به صفحه یا کنده مهار در زمین متصل میباشد مهار میشود.در مهار ساده فاصله پایه تا چاله مهار ۵/۵ متر برای تیرهای ۹ متری و ۵/۷ متر برای تیرهای ۱۲ متری است.
مهار اسپان (تیر به تیر):
استفاده از این نوع مهار در مواقعی ضرورت دارد که فاصله پایه تیر ابتدایی و انتهایی برای حفر چاله و یا اصولاً نصب مهار ساده مقدور نباشد؛ و یا نیاز به نیروی مهار زیادی باشد.در این صورت از یک پایه دیگر به عنوان مهار استفاده میکنند.در این حالت دو پایه یا مهار اسپان به هم مهار میگردند.
مهار حائل فشاری (تودلی):
از این نوع مهار زمانی که از دیگر مهارها نمیتوان استفاده نمود استفاده میکنند.این مهارها در طول خطوطی که به موازات جادهها یا بزرگراهها و یا باتلاقها احداث میگردد.در این حالت با توجه به اینکه امکان نصب سیم مهار و صفحه مهار نیست استفاده میشود.سر این حائل (مهار چوبی) بوسیله پیچ به پایه بسته میشود.
چون این حائل نیروی رو به بالا یا پایین وارد میکند بایستی به وسیله یک کنده که به قاعده پایه پیچ میشود پایه را رو به پایین (در جای خود) نگه دارد؛ و باید ۱۵ سانتیمتر پایینتر از آخرین سیم به پایه وصل شود.
مهار پیاده رویی یا زانویی:
از این نوع مهار در جاهایی که بیش از یکی دو متر فضای پشت تیر جهت نصب مهار ساده نباشد استفاده میگردد.در این مهار، سیم مهار از سر تیر به میلهای که به صورت افقی در جهتی که تیر باید مهار شود وتقریباً در وسط تیر به آن پیچ شده وصل میشود؛ و از آنجا به صفحه یا میله مهار که در زمین است وصل میشود.
مهار مرکب (ترکیبی از اسپان و ساده):
از این مهار بیشتر در انتهای دو خط که به هم میرسند استفاده میشود.بیشتر اوقات اتفاق میافتد که در انتهای دو خط که دو مسیر مختلف را تغذیه مینمایند.با در نظر گرفتن جنبههای اقتصادی به جای استفاده از دو سیم مهار از یک سیم مهار استفاده شده مشروط بر اینکه فاصله از ۳۵ متر بیشتر نباشد.
منبع: PEG-CO.COM
لینک کوتاه
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.