کد خبر: ۴۷۸۳۰
تاریخ انتشار : ۱۵:۲۰ - ۱۷ مهر ۱۴۰۰
تحولات ناشی از گذار انرژی حاکی از آن است که با توسعه انرژی‌های نو از جمله انرژی بادی و خورشیدی در یکی دو دهه آتی پنجره استفاده از درآمد سرشار فروش سوخت‌های فسیلی بسته خواهد شد. اخیراً درگزارشی بین‌المللی آمده بود که پیش‌بینی می‌شود حدود ۱۰۰میلیارد بشکه نفت ایران در اعماق زمین مانده و هیچوقت به بازار راه نخواهد یافت. با توجه به اقلیم خشک و کم باران، صنایع فرسوده و غیررقابتی و بدون درآمدهای نفتی نمی‌توان تراز مالی مثبتی برای کشور متصور بود. در شرایط دشوار کنونی یا باید «الان» کشور را در مسیر توسعه و پیشرفت قرار داد یا هیچ وقت.

به گزارش برق نیوز، هاشم اورعی، استاد دانشگاه صنعتی شریف در یادداشتی نوشت:

در بسیاری کشورها بخش انرژی یکی از مهم‌ترین قسمت‌ها به‌شمار می‌رود و در ایران نیز انرژی قلب اقتصاد است. از آنجا که قرار است در دولت سیزدهم شاهد تحولاتی بنیادین در اقتصاد کشور باشیم بد نیست نگاهی به شرایط این بخش از گذشته تاکنون بیاندازیم.

ایران در اواسط دهه ۵۰، با صادرات بیش از ۵میلیون بشکه نفت در روز دومین صادر کننده نفت جهان بود. مصرف داخلی نیز در آن دوران حدود ۱۰% صادرات یعنی ۵۰۰ هزار بشکه در روز بود. اکنون پس از نزدیک به نیم قرن صادرات نفت کشور به کمتر از یک میلیون بشکه در روز کاهش یافته و روسیه با صادرات روزانه حدود ۸ میلیون بشکه جای ما را به عنوان دومین صادر کننده نفت جهان گرفته است. در حال حاضر در کشور سالیانه معادل ۶۲۰ میلیون بشکه فرآورده نفتی به ارزش صادراتی ۵۵ میلیارد دلار، ۲۲۰ میلیارد متر مکعب گاز طبیعی به ارزش صادراتی ۶۶ میلیارد دلار و ۳۰۰ میلیارد کیلووات ساعت برق به ارزش صادراتی ۳۶ میلیارد دلار انرژی مصرف می‌شود. طبق آمار رسمی آژانس بین‌المللی انرژی در سال ۲۰۲۰ میلادی مجموع یارانه پرداختی به بخش انرژی در جهان ۱۸۱ میلیارد دلار بوده که ایران با سهم ۴/۱۶ درصدی رتبه اول را به خود اختصاص داده‌است. در بخش برق شرایط بدتر از این است و دولت‌های خدمت‌گزار یکی پس از دیگری در نهایت آینده نگری کار را به جایی رسانده‌اند که از ۵۰ میلیارد دلار یارانه پرداختی به انرژی الکتریکی در جهان، ایران یک تنه ۵/۱۲ میلیارد دلار یعنی ۲۵% از کل یارانه برق جهان را پرداخت کرده و رنگ مدالش از مدال پهلوان حسن یزدانی هم طلایی‌تر است!

بدین ترتیب شاهد آنیم که در اثر سیاست‌های غلط در بخش انرژی، ظرف چند دهه مصرف انرژی در کشور ۱۱ برابر افزایش یافته و ایران از یک صادر کننده و بازیگر اصلی در بازار انرژی جهان به یک مصرف‌کننده بزرگ تبدیل شده است.

اما در این دوران که ما سخت مشغول مفت‌خواری بوده و باکی از آینده نداشته‌ایم، دیگران چه کرده‌اند؟ در شمال، کشور کوچک آذربایجان برای افزایش توان صادراتی خود خط لوله باکو-جیهان احداث کرده و در جنوب قطر با ایجاد تاسیسات عظیم میعانات گاز از میدان مشترک پارس جنوبی سالیانه ۶۰ میلیارد دلار گاز صادر می‌کند. عراق و امارات هریک روزانه ۵/۳ تا ۴ میلیون بشکه نفت صادر می‌کنند و روسیه عزیزمان هم از زیر دریای بالتیک خط انتقال گاز نورد استریم کشیده و روزانه حدود ۶۰۰ میلیون متر مکعب گاز به اروپا صادر می‌کند.

تأسف بیشتر آنکه کشور ما از شمال و جنوب به دریا وصل است در حالی که همسایگان شمالی و شرقی ایران هیچکدام به دریای آزاد راه ندارند و ما می‌توانستیم با استفاده از موقعیت جغرافیایی فوق‌العاده و برخورداری از منابع سرشار انرژی فسیلی پل ارتباطی ایده‌آلی برای سواپ انرژی در منطقه باشیم.

در ادامه این سناریو دامی به‌نام هسته‌ای برای ما پهن کرده و ما را به درون آن انداختند. انواع تحریم‌ها را بر ما تحمیل کردند و کشور را با این همه نعمات به فقر و فلاکت کشاندند و ما اصرار داریم در این دام جولان داده و دلمان را خوش کنیم که به استقلال دست یافته‌ایم.

تحولات ناشی از گذار انرژی حاکی از آن است که با توسعه انرژی‌های نو از جمله انرژی بادی و خورشیدی در یکی دو دهه آتی پنجره استفاده از درآمد سرشار فروش سوخت‌های فسیلی بسته خواهد شد. اخیراً درگزارشی بین‌المللی آمده بود که پیش‌بینی می‌شود حدود ۱۰۰میلیارد بشکه نفت ایران در اعماق زمین مانده و هیچوقت به بازار راه نخواهد یافت. با توجه به اقلیم خشک و کم باران، صنایع فرسوده و غیررقابتی و بدون درآمدهای نفتی نمی‌توان تراز مالی مثبتی برای کشور متصور بود. در شرایط دشوار کنونی یا باید «الان» کشور را در مسیر توسعه و پیشرفت قرار داد یا هیچ وقت.

بدین ترتیب چنانچه به راهبردهای همیشگی خود در بخش انرژی یعنی کاهش صادرات و افزایش مصرف داخلی ادامه دهیم، قطعاً به جایی نخواهیم رسید. به طور سنتی همواره بخش بزرگی از درآمد دولت از صادرات نفت و گاز تامین شده است. منابعی که در چند سال اخیر به شدت کاهش یافته‌اند. اما مخارج دولت از جمله هزینه‌های نظامی، حقوق کارکنان و غیره دایم در حال افزایش است و در نتیجه دولت دچار کسری بودجه شده است. لذا دولتها در این چند دهه بجای قبول زحمت و اعمال اصلاحات اساسی در نظام اقتصادی کشور، راه آسان را برگزیده و به افزایش حجم نقدینگی روی آورده‌اند. یعنی بر سر شاخ نشسته و بن می‌برند.

واقعیت این است که بخش انرژی به اقتصاد کشور گره خورده است. بیماری مزمن اقتصاد کشور یعنی کاهش درآمدها و افزایش هزینه‌ها را نمی‌توان برای همیشه با وعده و وعید درمان کرد. امروز ویژگی‌های بارز اقتصاد کشور عدم برخورداری از رشد اقتصادی، نرخ تورم بالا، بیکاری و از همه مهمتر ناامیدی گسترده در سطح جامعه است. ملت ایران از سر ناچاری یک بار دیگر به نظام حکمرانی اعتماد کرده است. با سیاست‌های فعلی چه در بخش اقتصادی و چه در مواجهه با جهان و جهانیان نمی توان کشور را به توسعه و ملت را به رفاه رساند و تنها نتیجه‌ای که می توان انتظار داشت توزیع فقر بیشتر برای اکثریت قاطع و البته ثروت‌های نجومی برای اقلیتی کوچک است. جامعه به خود حق می دهد از خود بپرسد چرا با وجود پیشرفت‌های خیره کننده فناوری در نیم قرن اخیر که هدف نهایی آن رفاه اقتصادی و اجتماعی است امروز با معضلات عدیده کمبود آب، برق و حتی تامین مایحتاج اولیه زندگی روبروست؟ توسعه ارتباطات و فضای مجازی این امکان را فراهم آورده که شرایط زندگی مردم را در سایر کشورها از جمله همسایگان دیده و وضعیت معیشتی خود را با آنان مقایسه کند.

مخلص کلام اینکه مادامی که نظام حکمرانی و دولت در آفتاب و در سایه، کشور را در چنگال خود گرفته و در جایگاه قبله‌عالم به روش ارباب-رعیتی، که از ویژگی‌های بارز فرهنگ ایرانیست، ادامه دهد راه به جایی نخواهد برد. باید این واقعیت را قبول کنیم که کشور را ملت می‌سازد و نه دولت و نظام. از ملتی که به دنبال مهاجرت نه به آمریکا و اروپا بلکه به هر جای دنیاست و نهایت آرزویش خریدن خانه در ترکیه است چگونه می‌توان انتظار داشت که کشور را بسازد؟

این روزها که جوانان غیور کشور موفق شدند در دنیای کشتی با ایستادن بر سکوی قهرمانی جهان دل ملت را شاد کنند، کاش می شد دولت مردان کشورمان در این چهار دهه را نیز به مسابقات جهانی کشورداری اعزام کنیم تا ببینیم مدالشان چه رنگ است!

منبع: جهان اقتصاد

انتشار یافته: ۵
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
متحول
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۳۳ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۷
3
1
از به ظاهر استادان دانشگاه صنعتی شریف که هنری به جز ادعا و دلال بازی و یه راه انداختن شرکتها و تشکیلات زنجیره ای ست و دریغ از دوزار خروجی قابل اعتنا ، البته اگر بشود اسم 2 مگاوات توربین دست دوم و اسقاطی را نیروگاه گذاشت چقدر می توان انتظار داشت اونوقت ؟ البته برای شما اقامت ترکیه باید هم کسر شان باشد تا فرانسه و امریکا و کانادا هست
کارشناس
|
United States of America
|
۰۰:۰۴ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۸
3
0
این بنده خدا خودش رانت بگیره حالا اومده حرفهای شیک میزنه
میگه بزارید من نیروگاه بادی بزنم و تضمینی ۲۰ ساله و با تسعیر ارز بفروشم
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۸:۰۵ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۸
0
3
دمت گرم استاد
یک مهندس فارغ التحصل دانشگاه شریف شاغل در شرکت توانیر
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۳۲ - ۱۴۰۰/۰۸/۱۷
0
2
خیلی از آمار داده شده توسط ایشون عین واقعیته..
علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد...
صنعت برق با این قیمتای پایین دوام نخواهد اورد..
قرار بود طبق برنامه توسعه ششم برق به یک کالای اقتصادی تبدیل شود تا سرمایه داران رغبت به ساخت نیروگاه و فروش برق کرده و سود کنن...در عمل برعکس شد
مهندس توانیری
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۳۹ - ۱۴۰۰/۰۸/۱۷
0
2
ضمن تایید حرف های ایشون باعاث به شرکت توانیر افتخار کرد که با این قیمت های پایین دستوری فروش برق(کیلواتی میانگین ۸۱ تومن) تونسته ۹۰ درصد صنعت برق رو سرپا نگه داره..
ارسال نظر قوانین ارسال نظر
لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.
نتیجه عبارت زیر را وارد کنید
captcha =
وضعیت انتشار و پاسخ به ایمیل شما اطلاع رسانی میشود.
پربازدیدها
برق در شبکه های اجتماعی
اخبار عمومی برق نیوز
عکس و فیلم
پربحث ترین ها
آخرین اخبار