ملاک قراردادن بهبود شاخص SAIFI در سرمایه گذاریهای توسعه و بهبود قابلیت اطمینان، منجر به تشدید توسعه نامتوازن شهرها خواهد شد. زیرا در شاخص SAIFI تعداد مشترکینی که از قطع برق متاثر می شوند مبنای تخصیص سرمایه گذاریهای توسعه و بهینه سازی است.
به گزارش "برق
نيوز" یکی از مهمترین ویژگیهای یک توسعه پایدار، متوازن بودن آن است. به عبارت دیگر، توسعه ای که تک بعدی و نامتوازن باشد حتی اگر به ناپایداری هم نیانجامد، حداقل موجب نارسایی خواهد شد. بعنوان مثال، اتحاد جماهیر شوروی، به دلیل توسعه نامتوازن، یعنی رشد تک بعدی در حوزه نظامی و عدم توسعه در سایر زمینه ها، دچار ناپایداری شد. یک مثال ساده تر، کودکی است که سرش بسیار بیشتر از سایر قسمتهای بدنش رشد کرده باشد. بدیهی است که این موضوع بیش از آنکه امیدوار کننده باشد مایه نگرانی خواهد بود.
از طرف دیگر، ملاک قراردادن بهبود شاخص SAIFI در سرمایه گذاریهای توسعه و بهبود قابلیت اطمینان، منجر به تشدید توسعه نامتوازن شهرها خواهد شد. زیرا در شاخص SAIFI تعداد مشترکینی که از قطع برق متاثر می شوند مبنای تخصیص سرمایه گذاریهای توسعه و بهینه سازی است. به گزارش "برق نيوز" بدیهی است که در چنین نگرشی، سرمایه گذاریهای به سمت مناطق دارای تمرکز جمعیت نظیر برجهای مسکونی و اداری و بافتهای متراکم مسکونی و تجاری جریان خواهد یافت. در این شاخص تفاوتی بین یک مشترک صنعتی مهم و یک مشترک خانگی کم مصرف وجود ندارد. از طرفی، روستاهای کم جمعیت حاشیه شهرها سهم بسیار اندکی از سرمایه گذاریهای بهبود قابلیت اطمینان شبکه را جذب خواهند نمود. به عبارت دیگر، مبنا قراردادن شاخص SAIFI در شرکتهای برق، منجر به تشدید اختلاف طبقاتی و عدم توسعه هماهنگ حاشیه شهرها با مراکز آن خواهد شد. از این رو سیاستهای راهبردی کشور باید بگونه ای تنظیم شود تا چنین نارسایی هایی را مهار ساخته یا حداقل تلطیف نماید.
منبع:farhadyazdi.com
لینک کوتاه
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.