اقتصاد برق در قبضه شرکت‌های دولتی،مادر تخصصی و خصولتی‌

علیرضا کلاهی با بیان اینکه صنعت کشور و بخش خصوصی واقعی که عمده آن را شرکت‌های متوسط و کوچک تشکیل می‌دهد و حتی شرکت‌های بزرگ کشور که در سطح بین‌المللی متوسط به شمار می‌روند،بی‌سرپناه مانده‌اند،گفت: شاید وزارت نیرو از سر لطف از صنعت برق  حمایت می‌کند.

وی افزود: به اعتقاد بنده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت بسیاری از امتیازات در قبضه صنایع مادر و شرکت‌های دولتی و خصولتی قرار گرفته‌ است، پتروشیمی،‌آلومینیوم، مس، فولاد و دیگر صنایع از این دست انواع امتیازها را دریافت می‌کنند و هیچ بازخوردی هم ندارند.

وی ادامه داد: در یکی از جلسات اتاق بازرگانی ایران به این موضوع اشاره کردم که شرکت‌های مادر به جای اینکه به مزیت نسبی اقتصاد کشور تبدیل شوند پنجه خود را بر گلوی اقتصاد کشور گذاشته‌‌اند و اجازه نمی‌دهند که به بخش‌های دیگر صنعت و اقتصاد کشور هوا برسد به طوری که تمام امتیازها از آب،‌برق و گاز ارزان گرفته تا مواد اولیه مثل سنگ آهن و منابع معدنی را در اختیار گرفته‌اند و هیچ مزیتی به بقیه نمی‌رسد.

کلاهی خاطرنشان کرد: طبق گزارش سازمان تجارت جهانی، ایران در بخش رقابت‌پذیری اقتصادی در دنیا در رتبه 74 قرار دارد، پس اگر بتوانیم رقابت‌پذیری خود را بهبود دهیم و برای آن برنامه‌ریزی داشته باشیم صادرات هم اتفاق خواهد افتاد.

*پتروشیمی، سیمان، سنگ آهن و فولاد را نباید جزء صادرات غیرنفتی برشمرد

رئیس سندیکای صنعت برق با تاکید بر این که درخصوص صادرات غیرنفتی برداشت ناصحیحی وجود دارد،گفت: اینکه مواد پتروشیمی، سیمان، سنگ آهن و فولاد را جزء این گروه محاسبه می‌کنیم بسیار اشتباه است،چرا که این کالاها نیز صادرات انرژی در قالبی دیگر است و در آن از ایجاد ارزش افزوده خبری در میان نیست.

وی با اشاره به صادرات کابل که یک صنعت 200 میلیارد دلاری در دنیا است،گفت: کنگره جهانی کابل هر سال و در کشورهای مختلف برگزار و 75 درصد ظرفیت این صنعت به ارزش 150 میلیارد دلار در آنجا جمع می‌شود.

کلاهی ادامه داد: در صحبت‌هایی که با نعمت‌زاده‌ وزیر صنعت، معدن و تجارت داشته‌ام قصدمان این بود که با جلب همکاری از سوی دولت، ایران را به هاب تولید کابل در منطقه تبدیل کنیم چرا که ایران مس، پتروشیمی، فولاد و روی در اختیار دارد،اما اگر قیمت این مواد اولیه که در ترکیه و امارات ارزان‌تر باشد باید چه جوابی بدهیم.

وی افزود: ترکیه سالانه 2.3 میلیارد دلار کابل صادر می‌کند و این رقم در ایران 150 میلیون دلار است.

کلاهی افزود: کشور مزیت نسبی بالایی در تولید کابل، ترانس و تابلوی برق دارد و باید صادرات چند میلیارد دلاری در این اقلام داشته باشد. پس اصلا صادرات 270 میلیون دلاری برای این کالاها در این بخش در حد ظرفیت‌های ایران نیست.

وی تصریح کرد: متاسفانه حمایت‌ها از صنعت برق هوشمند نیست،یعنی از کالای صنعت برق با ارزش افزوده بالا همان حمایتی صورت می‌گیرد که برای سیمان و سالامبور می‌شود. پس چرا نباید همان حمایتی که برای صادرات خدمات فنی و مهندسی وجود دارد برای کالاهای صنعت برق نیز اعمال شود.