روند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور کند است

به گزارش "برق نیوز" رییس پژوهشکده انرژی های نو دانشگاه صنعتی امیرکبیر اظهار داشت: سرعت فعلی نرخ رشد در تولید و توسعه انرژی های تجدید پذیر کند است و با این سرعت قطعا نمی توان به اهداف تعیین شده در نقشه جامع علمی کشور دست یافت.
روند توسعه انرژی های تجدید پذیر در کشور کند است

مهران جوانبخت افزود: براساس اهداف تعیین شده در نقشه جامع علمی کشور سهم انرژی های تجدید پذیر از مجموع انرژی های کشور تا سال 1404 باید به 10 درصد برسد. ولی تاکنون روند گسترش انرژی های تجدید پذیر در کشور بسیار کند بوده است .

وی خاطرنشان کرد: با وجود این که هزاران محقق شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی و اعضای هیات علمی در حوزه سوخت هیدروژن و پیل های سوختی و در حوزه های انرژی دیگر مثل باد، خورشیدی، زمین گرمایی و زیست توده (بایو مس) فعال هستند اما به نظر می رسد هنوز یک اراده ملی برای حمایت و توسعه فناوری های انرژی های تجدید پذیر در کشور شکل نگرفته است.

**استفاده از انرژی های تجدید پذیر در ایران یک ضرورت نه یک انتخاب

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، استفاده از انرژی های تجدید پذیر در ایران را یک ضرورت و نه یک انتخاب دانست و گفت: با توجه به ماهیت پایان پذیری منابع انرژی فسیلی و آلودگی زیاد ناشی از این سوخت ها، با یک رویکرد زیست محیطی باید نگاه جدی و کلان به توسعه انر‍ژی های تجدید پذیر در کشور داشته باشیم .

وی افزود : در شرایطی که کشورهای بسیاری به سمت استفاده از شبکه ها و خانه های هوشمند پیش می روند ، به کارگیری انرژی های تجدید پذیر برای بخش های صنعتی و نیروگاه های آنها یک الزام به شمار می آید و بخش عمده انرژی بخش روستایی نیز در آنها از انرژی های تجدید پذیر تامین می شود، در کشور ما یک نگاه دوردست به این انرژی ها وجود دارد و یک نیاز واقعی تلقی نمی شود.

جوانبخت یادآور شد: براساس اهداف آژانس بین المللی انرژی ، میزان انتشار دی اکسید کربن به عنوان یک شاخص محیط زیستی در جهان باید تا سال 2050 به نصف میزان فعلی کاهش یابد و همه کشورها ملزم به برنامه ریزی و حرکت در این مسیر هستند و ایران که جزو 10 کشور اول دنیا در زمینه انتشار دی اکسید کربن در جهان است راه سخت تری در پیش رو دارد.

رییس پژوهشکده انرژی های نو دانشگاه صنعتی امیرکبیر به تجربیات موفق کشورهای آسیایی و منطقه در به کارگیری انرژی های تجدید پذیر اشاره کرد و گفت: انرژی های تجدید پذیر در بسیاری کشورها از جمله ژاپن، چین، کره جنوبی و ترکیه، وارد صنعت و حتی زندگی روزمره مردم شده است و دولتها و بخش خصوصی، سرمایه گذاری های خیلی خوبی در این زمینه داشته اند.

وی توضیح داد: این انرژی ها می توانند در قالب پیل های سوختی، باتری های خورشیدی، توربین های بادی و غیره در منازل، خودروهای هیبریدی و الکتریکی، نیروگاه ها، ایستگاه های مخابراتی و صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرد که سهم زیادی در کاهش آلودگی های زیست محیطی خواهد داشت.

به گفته جوانبخت سامانه های ذخیره ساز انرژی الکتریکی مانند باتری های پیشرفته و ابرخازن ها سهم مهمی در توسعه انرژی ها تجدید پذیر دارند و باعث تامین امنیت و تنظیم فرکانس شبکه برق می شوند.

این استاد دانشگاه در زمینه تفاوت هزینه تولید و به کارگیری انرژی های تجدید پذیر و انرژی های فسیلی گفت: شاید در نگاه اول، هزینه تولید انرژی های تجدید پذیر نسبت به سوخت های فسیلی بیشتر به نظر برسد اما هزینه های ناشی از آلودگی انرژی های فسیلی که همه ساله موجب بروز بیماری های مختلف و لطمه به سلامت شهروندان و محیط زیست می شود به مراتب بیشتر از سرمایه گذاری های لازم برای توسعه انرژی های تجدید پذیر است و از این رو لازم است که نقشه راه ملی توسعه انرژی های پاک در کشور تدوین شود و اعتبارات موردنیاز توسط مسوولان تخصیص یابد.

وی یادآور شد: در حال حاضر باید گفت اعتبارات تخصیص یافته به حوزه انرژی های تجدیدپذیر در کشور بسیار کم است و از آنجا که نیاز به این انرژی ها برای کشور یک ضرورت است باید مسئولان بیش از پیش به رشد و توسعه آن توجه کنند.