رله های جهتدار یا دایرکشنال
حفاظت جریان زیاد، به طور طبیعی قدیمیترین سیستم حفاظتی است. حفاظت جریان زیاد نباید با حفاظت اضافه بار (over load) اشتباه شود. در حفاظت اضافه بار به طور معمول از رلهﻫایی استفاده می‌شود که زمان عملکرد آنﻫا با ظرفیت حرارتی بخش مورد حفاظت در ارتباط است. از طرف دیگر، هدف از حفاظت جریان زیاد بر طرف کردن خطا است.
سرویس آموزش و آزمون برق نیوز: در یک سیستم انتقال یا توزیع ممکن است یک یا چند نوع حفاظت به کار گرفته شود. حفاظت فیدر شامل حفاظت جریان زیاد، حفاظت دیستانس و حفاظت پایلوت است.
حفاظت جریان زیاد، به طور طبیعی قدیمیترین سیستم حفاظتی است. حفاظت جریان زیاد نباید با حفاظت اضافه بار (over load) اشتباه شود. در حفاظت اضافه بار به طور معمول از رلهﻫایی استفاده می‌شود که زمان عملکرد آنﻫا با ظرفیت حرارتی بخش مورد حفاظت در ارتباط است. از طرف دیگر، هدف از حفاظت جریان زیاد بر طرف کردن خطا است.
حفاظت جریان زیاد دارای ویژگیﻫای زیر است:
۱ - رلهﻫای جریان زیاد ارزانترین وساده ترین حفاظت برای خطوط هستند.
۲ - هرگاه تغییری در سیستم رخ دهد، لازم است تنظیم رلهﻫا تغییر کند.
۳ - زمانﻫای عملکرد به طور کلی بزرگ می‌باشد.
با توجه به این ویژگیﻫا حفاظت جریان زیاد درجه بندی شده، به طور معمول برای موارد زیر استفاده می‌شود:
۱ - در فیدرﻫای توزیع و فوق توزیع با سیستم ولتاژ کمتر از ۶۳KV، که تغذیه خطا فقط از یک طرف است. رلهﻫای جریان می‌توانند با فیوزﻫا هماهنگ شوند.
۲ - جایی که زمان کار به نسبت طولانی قابل قبول بوده و عملکرد آنی ضرورتی ندارد.
۳ - در سطوح ولتاژ بالا، در خطوط انتقال رلهﻫای جریان زیاد جهت دار یا غیر جهت دار به عنوان حفاظت پشتیبان رلهﻫای حفاطتی اصلی با عملکرد آنی استفاده می‌شود.
۴ - رلهﻫای اتصال زمین (earth fault) برای خطای زمین با مقاومت زیاد که نمی‌توانند توسط حفاظت اصلی تشخیص داده شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.
حفاظت جریان زیاد، به طور طبیعی قدیمیترین سیستم حفاظتی است. حفاظت جریان زیاد نباید با حفاظت اضافه بار (over load) اشتباه شود. در حفاظت اضافه بار به طور معمول از رلهﻫایی استفاده می‌شود که زمان عملکرد آنﻫا با ظرفیت حرارتی بخش مورد حفاظت در ارتباط است. از طرف دیگر، هدف از حفاظت جریان زیاد بر طرف کردن خطا است.
حفاظت جریان زیاد دارای ویژگیﻫای زیر است:
۱ - رلهﻫای جریان زیاد ارزانترین وساده ترین حفاظت برای خطوط هستند.
۲ - هرگاه تغییری در سیستم رخ دهد، لازم است تنظیم رلهﻫا تغییر کند.
۳ - زمانﻫای عملکرد به طور کلی بزرگ می‌باشد.
با توجه به این ویژگیﻫا حفاظت جریان زیاد درجه بندی شده، به طور معمول برای موارد زیر استفاده می‌شود:
۱ - در فیدرﻫای توزیع و فوق توزیع با سیستم ولتاژ کمتر از ۶۳KV، که تغذیه خطا فقط از یک طرف است. رلهﻫای جریان می‌توانند با فیوزﻫا هماهنگ شوند.
۲ - جایی که زمان کار به نسبت طولانی قابل قبول بوده و عملکرد آنی ضرورتی ندارد.
۳ - در سطوح ولتاژ بالا، در خطوط انتقال رلهﻫای جریان زیاد جهت دار یا غیر جهت دار به عنوان حفاظت پشتیبان رلهﻫای حفاطتی اصلی با عملکرد آنی استفاده می‌شود.
۴ - رلهﻫای اتصال زمین (earth fault) برای خطای زمین با مقاومت زیاد که نمی‌توانند توسط حفاظت اصلی تشخیص داده شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.
رله اورکارنت دایرکشنال
رله اورکارنت دایرکشنال(رله جریان زیاد جهت دار) که زمان روی آن تنظیم شده و بر طبق آن عمل می‌کند و کاربرد رله جریان زیاد دایرکشنال برای مواردی که اتصالی از یک طرف تغذیه می‌شود به کار می‌رود.
انواع رله جریان زیاد عبارتند از: ۱ - زمان ثابت ۲ - زمان معکوس ۳ - آنی
۱ - زمان ثابت: زمان عملکرد قابل تنظیم و به مقدار شدت ارتباط ندارد یا به عبارت دیگر رله‌ای است که در زمان معینی تنظیم می‌شود.
۲ - زمان معکوس: زمان عملکرد نسبت عکس با شدت جریان دارد یا به عبارت دیگر هر چقدر شدت جریان زیادتر شود زمان قطع کمتر می‌شود.
۳ - آنی: زمان عملکرد صفر است.
رله ارت فالت دایرکشنال:
رله‌ای است که مستقیما از اتصال زمین تغذیه می‌کند و در هنگامی که یک فاز یا دو فاز یا هر سه فاز به زمین وصل شود و جریان از آن بگذرد و به زمین برسد فورا رله آن را دیده و بوبین آن تحریک شده و فرمان قطع را صادر می‌کند و شاخص آن این عمل را نشان می‌دهد.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.