تاریخچه فناوری گازی سازی
گازی ساز یک فناوری اثبات شده، قابل اطمینان و قابل انعطاف است که اهمیت فزایند‌های در معادلات جدید انرژی خواهد داشت. سرمایه گذاری در حوزه این فناوری، عواید ارزشمندی در تأمین انرژی پاک و فراوان خواهد داشت.
فرایند گازی ساز به منظور تولید محصول قابل احتراق از منابع آلی، بیش از ۱۸۰ سال پیش در کوره‌های انفجار مورد استفاده قرار گرفت. خیلی زود به امکان استفاده از گاز تولیدی برای گرمایش و تولید برق پی برده شد و در سیستم‌های تولید گاز اروپا که از زغال چوب و زغال سنگ به عنوان ماده اولیه استفاده می کردند ظهور کرد. این گاز، روشنایی و گرمایش را برای آغاز صنعتی کردن آمریکا و اروپا در اوایل دهه ۱۸۰۰ تأمین کرد. اولین اقدام جهت روشنایی خیابان با گاز در ۲۸ ژانویه سال ۱۸۰۷ در شهر پال مال، لندن اتفاق افتاد. پس از آن، در زمان نه چندان دور، نخستین فعالیت تجاری برای تأمین روشنایی منازل خیابان‌ها و واحد‌های تجاری به وسیله گاز، در سال ۱۸۱۶ در شهر بالتیمور، مریلند آغاز شد.
پس از آن فناوری گازی سازی فراز و فرود‌های بسیاری داشت. دوره فرود آن به علت شروع الکتریکی شدن جوامع بیشتر و طولانی تر بود. شناسایی معدود نقاط قوت این فناوری در طول صد سال گذشته ارزشمند است. در قرن بعد، نفت به طور گسترده تری به عنوان سوخت مورد استفاده قرار گرفت، اما در طول هر دو جنگ جهانی و به خصو جنگ جهانی دوم، کمبود منابع نفتی منجر به معرفی دوباره فناوری گازی ساز شد و از آن برای تبدیل زغال سنگ به سوخت‌های حمل و نقل از طریق فرایند فیشر تروپش استفاده میشد. تا سال ۱۹۴۵ گاز برای تأمین توان کامیون ها، اتوبوس‌ها و ماشین آلات کشاورزی و صنعتی مورد استفاده قرار گرفت. تخمین زده می شود که نزدیک به نه میلیون وسیله نقلیه در سراسر جهان بوسیله گاز حاصل از گازی ساز کار میکرد.
پس از جنگ جهانی دوم فقدان انگیزه استراتژیک و در دسترس بودن سوخت‌های فسیلی ارزان، منجر به کاهش عمومی در صنعت گازی سازی شد. با این حال سوئد همچنان به کار در فناوری گازی سازی ادامه داد و این فعالیت‌ها پس از بحران کانال سوئز درسال ۱۹۵۶ شتاب گرفت. پس از آن تصمیم گرفته شد که گازی ساز جزو طرح‌های استراتژیک کشور سوئد قرار گیرد.تحقیق در مورد طراحی مناسب گازی ساز چوب، برای استفاده حمل و نقل، در موسسه سوئدی ملی برای تست ماشین آلات کشاورزی انجام شد و هنوز هم در حال پیشرفت میباشد.
این فناوری در ۵۰ تا ۶۰ سال اخیر به طور گسترده برای تبدیل زغال سنگ و نفت سنگین به هیدروژن، به منظهور تولیه در کود آمونیاک/اوره استفاده شده است. صنایع شیمیایی و صنعت پالایشگاه از گازی سازی برای آماده سازی مواد اولیه به ترتیب، در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۸۰ استفاده کردند. گرایش کنونی به تحقیق و توسعه در زمینه گازی ساز کوچک مقیاس در اکثر نقاط دنیا، از بحران نفت در سال ۱۹۷۳ آغاز شد. تحقیقات آمریکا در این زمینه توسط گراس بررسی شد. با افزایش گرایش به فناوری گازی سازی، تولید نیز صورت گرفت. در حال حاضر حدود ۶۴ تولیدکننده تجهیزات گازی سازی در سراسر جهان وجهود دارد. در ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته، کاربرد این فناوری در صنعت برق در نیروگاه‌های یکپارچه سیکل ترکیبی گازی سازی آغاز شده است.
منبع:سند راهبرد ملي و نقشه راه توسعه فناوري هاي مرتبط با انرژي زيست توده در ايران
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.