نقش Receivers یا لولههای دریافت کننده در دیش استرلینگ خورشیدی
لولههای دریافت کننده در نقطهی کانونی دیش قرار میگیرند و وظیفه جذب گرمای اشعه خورشید را به عهده دارند. در ادامه نقش این لولههای دریافت کننده را در دیش استرلینگ خورشیدی بررسی میکنیم.
این لولهها در بسیاری موارد در داخل یک لایه خلاء میباشند تا اتلاف گرمایی کمتری داشته باشند. سیال داخل لوله گرما را جذب میکند و برای استفاده آن را به موتور استرلینگ (دیواره اطراف سیلندر یا ...) منتقل می کند. جنس لوله ها، شیشه ی خلاء، دبی سیال، قطر لوله و ... از عوامل مهم در جذب و انتقال حرارت می باشند.

عملكرد دريافت کننده
بطور کلی دریافت کنندهها به دو صورت تقسیم میشوند. روش اول استفاده از دریافت کنندهی مستقیم تابش یا DIR که انرژی حرارتی را مستقیم به موتور استرلینگ منتقل می کنند است. این receiverها از لولههای نازک (به قطر حدود ۳mm) تشکیل شده اند که سیال کاری (هلیوم، هیدروژن، هوا یا...) را در فشار بالا (۵ تا ۲۰ مگاپاسکال) به دمایی در حدود ۸۰۰ درجه سلسیوس می رسانند.

دريافت کننده
در روش دوم از یک سیال واسط (liquid sodium) است. با تبخیر سدیم در اثر تابش، گرما به سیال کاری موتور استرلینگ منتقل می شود و موتور شروع به کار می کند. ظرفیت گرمایی سدیم تبخیر شده در حدود ۸۰۰ وات بر سانتی متر مربع است.
دمای receiver تابعی از میزان تایش و ضرایب اصلاح میزان تابش مربوط به هندسه تابش و همینطور جنس مواد فعال در این فرآیند است. جنس مبدل حرارتی معولا از آلیاژ نیکل می باشد تا بتواند شرایط خاص کاری را تحمل کند. این جزء دیش استرلینگ جزو فناوریهای درحال توسعه به حساب می آید و پیچیدگیهای فناورانه ی نسبتاً زیادی نیز دارد.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.