کن باس چیست؟

کن باس (CAN bus) یک شبکه ناحیه کنترلی (Controller Area Network) یک استاندارد bus وسایل نقلیه بزرگ است که اجازه می‌دهد تا میکروکنترلر‌ها و دستگاه‌ها بدون کامپیوتر میزبان با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
این سیستم یک پروتکل مبتنی بر پیام است که در ابتدا برای سیم کشی برق چندگانه در خودرو‌ها برای صرفه جویی در مصرف مس ایجاد شد، اما در بسیاری موارد دیگر نیز استفاده می‌شود.


تاریخچه:
توسعه سیستم CAN bus در سال ۱۹۸۳ در Robert Bosch GmbH آغاز شد. پروتکل به طور رسمی در سال ۱۹۸۶ در انجمن مهندسان خودرو (SAE) در دیترویت، میشیگان منتشر شد. اولین چیپ کنترل کننده CAN که توسط اینتل و فیلیپس تولید شده است، در سال ۱۹۸۷ وارد بازار شد. امروزه پروتکل CAN Bus یکی از پنج پروتکل مورد استفاده در عیب یابی داخلی OBD) -II) است که در استاندارد عیب یابی وسایل نقلیه استفاده می‌شود.


کاربرد‌های سیستم CAN bus:
خودرو:خودرو‌های مدرن ممکن است تا ۷۰ واحد کنترل الکترونیکی (ECU) برای زیر سیستم‌های مختلف داشته باشد. استاندارد CAN برای پر کردن این نیاز طراحی شده بود. یکی از مزیت‌های اصلی این پروتکل، اتصال بین سیستم‌های مختلف وسیله نقلیه می‌باشد که می‌تواند طیف گسترده‌ای ازایمنی، مقرون به صرفه و تسهیلات زیادی را با استفاده از نرم افزار به تنهایی اجرا کند. درحالی که استفاده از سیستم الکتریکی سنتی در خودرو علاوه بر هزینه‌های گزاف پیچیدگی‌های سیم کشی را نیز به دنبال دارد.

سایر کاربردها:
-پروتکل CAN bus از سال ۲۰۰۹ به سیستم تغییر دنده الکترونیکی Shimano DI۲ برای دوچرخه‌های جاده استفاده شده است و همچنین توسط سیستم‌های Ansmann و BionX در موتور درایو مستقیم استفاده می‌شود.
-پروتکل CAN bus نیز به عنوان پروتکل فیلدباس در محیط‌های اتوماسیون عمومی استفاده می‌شود، در درجه اول به دلیل هزینه پایین و برخی کنترل کننده‌ها و پردازنده‌های CAN استفاده می‌شود.


ساختار سیتم CAN bus سرعت بالا