مدار کلید تبدیل

کلید تبدیل برای روشن و خاموش کردن یک لامپ یا یک گروه لامپ از دو نقطه، مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمولا برای راهروها، راه پله ها، اتاق‌های دو در و سالن‌های بزرگ که خروجی‌های مختلف دارند و نیز واحد‌های مسکونی استفاده می‌شود.
این کلید سه کنتاکت دارد که یک کنتاکت آن مشترک و با یکی از دو کنتاکت دیگر در تماس است.

 

طریقه اتصال کلید تبدیل:



دقت کنید وقتی در یک مسیر تبدیل کار می‌کنیم، دو سر را تبدیل می‌گذاریم. سیم فاز خارج شده از جعبه فیوز مینیاتوری را به کنتاکت مشترک یکی از کلید تبدیل‌ها وصل می‌کنیم (هر کلید تبدیل یک کنتاکت مشترک که با P. هم نمایش داده می‌شود و دو کنتاکت غیر مشترک دارد). وقتی سیم فاز را به کنتاکت مشترک وصل کردیم (معمولا پیچ مشترک روی کلید به رنگ قرمز می‌باشد)، از دو کنتاکت غیر مشترک دو سیم برگشتی به دو کنتاکت غیر مشترک کلید تبدیل دوم می‌کشیم. کار تقریبا تمام است حالا از کنتاکت مشترک کلید تبدیل دوم یه فاز می‌کشیم به ترمینال سرپیچ چراغ و در نهایت نول رو هم مستقیم به سر ترمینال دوم چراغ وصل می‌کنیم.

شکل‌های زیر شمای فنی، شمای تک خطی و شمای مسیر جریان مدار الکتریکی کلید تبدیل را نشان می‌دهد




ممکن است در محیط کار با نوعی کلید تبدیل مواجه شوید که در آن علی رغم اینکه در مصرف سیم صرفه جویی می‌شود، اما به هیچ عنوان روشی ایمن، علمی و فنی نیست و طبق مقررات ملی ساختمان این روش قانونی نیست. در این روش سیم فاز و سیم نول به ترمینال‌های غیر مشترک دو کلید متصل شده است و ترمینال‌های مشترک این دو کلید به دو سر لامپ اتصال داده می‌شود. ممکن است در مداری سیم فاز اشتبا‌ها به یکی از دو کنتاکت غیر مشترک کلید تبدیل وصل می‌شود. در این صورت در عملکرد مدار اختلال ایجاد می‌شود.

این اختلال به این صورت است که در صورتی که کلید ۱ در حالت یک باشد، کلید دوم می‌تواند لامپ را روشن و خاموش کند. اما اگر کلید ۱ در حالت دو باشد، کلید دوم به هیچ عنوان توانایی کنترل لامپ را ندارد. پس در هنگام کار حتما به این نکات توجه داشته باشید.