هزینه 80 میلیاردی برای برق‌رسانی به یک منطقه ویلایی!

 اجت منطقه ای خوش نشین در حوالی روستای ورسک است که در سرشماری سال 1390 به دلیل نداشتن جمعیت و خانوار کافی جزء لاینفک روستای ورسک معرفی شد اما در سال 1392 به ناگاه با شروع ساخت و سازهای غیر مجاز بعضی از مسئولین و متنفذین استانی و کشوری، بدون طی کردن سیر قانونی دریافت کد روستایی و با لابی مجوز تشکیل شورای اسلامی را دریافت و به عنوان جدیدترین روستای سوادکوه کد روستایی دریافت کرد.

 

این امر موجی از نارضایتی را در میان مردم ورسک به وجود آورد چرا که پیش از این این روستا یکی از توابع روستای ورسک بود که تنها چند دامدار غیر بومی در فصل گرم سال در آن ساکن بودند و همین مسئله موجب ایجاد تنش هایی بین شورای اسلامی دو روستا شد.

 

اوج تنش ها در زمانی به وجود آمد که اداره برق پروژه برق رسانی به این روستا را شروع کرد. این اداره برای برق رسانی به این منطقه خوش نشین که فقط در 4 ماه از سال جمعیتی آن هم غیر ساکن دارد شروع به حفر چاله هایی برای نصب دکل برق کرد.

 

اداره برق در اقدامی غیر کارشناسانه چاله های خود را بر روی مسیر و یا در حریم عبور لوله های انتقال آب روستای ورسک احداث کرد که این عمل باعث شد در برخی از نقاط لوله ها دچار شکستگی شوند.

 

این اقدام اداره سبب شد اهالی ورسک در اقدامی خود جوش وارد عرصه شوند و یکایک چاله های حفر شده توسط اداره برق را که در مسیر 8 کیلومتری بین دو روستا قرار داشت پر کنند.

 

اداره برق به جای آنکه مسیر درستی را برای برق رسانی به روستای اجت در نظر بگیرد و به خاطر آسیب رسانی به شبکه انتقال آب روستای ورسک از مردم روستا عذر خواهی کند از دهیار ورسک به اتهام تحریک مردم برای پر کردن چاله های حفر شده توسط این اداره شکایت کرد و این مورد دستاویزی برای کمیته انضباطی دهیاران سوادکوه برای عزل دهیار ورسک شد.

 

برق رسانی به روستای خوش نشین اجت با صرف هزینه های گزاف در حالی دارد صورت می گیرد که چندین روستای با جمعیت ساکن شهرستان از لحاظ برق دچار مضیقه هستند و حتی بنا به گفته برخی از منابع آگاه برای برق رسانی به روستای اجت بخاطر استفاده از گران قیمت ترین کابل های انتقال برق مثل کابل خودگردان بالغ بر 80 میلیارد ریال اعتبار در نظر گرفته شده است.

 

این اقدامات اداره برق در حالی است که این اداره بسیاری از پروژه های کم هزینه خود را انجام نداده است که برای مثال می توان به خود روستای ورسک اشاره کرد.

 

 حدود سه ماه پیش 2 تن از سارقین کابل های برق به سرقت نزدیک به 700 متر از سیم های برق معابر عبوری روستای ورسک مبادرت ورزیدند که با تلاش و همت دهیار معزول ورسک و اهالی در حین وقوع جرم دستگیر و به مراجع قضایی تحویل داده شدند.

 

با اینکه سیم های مسروقه بازگردانده شد اما با گذشت چند ماه اداره برق هنوز هیچ اقدامی برای تعمیر و جایگزینی آن انجام نداد.

 

در موردی دیگر مه شکن های روستای کوهستانی لیند است که علی رقم پیگیری یکی از نمایندگان مجلس و با اینکه کلیه تجهیزات خریداری شده و در محل وجود دارد با گذشت چندین ماه اداره برق هنوز هیچ اقدامی در خصوص نصب آن انجام نداده است. مه شکن هایی که برای جادۀ بسیار خطر ناک این روستا که تنها را رسیدن به شهر آلاشت است بسیار ضروری به نظر می رسد.

 

البته این مبلغ تا کنون از سوی هیچ منبعی به طور رسمی تایید نشده و ما هم برق رسانی به یک روستا را به هیچ عنوان محکوم نمی کنیم اما چنان چه این موضوع صحت داشته باشد با در نظر گرفتن تمامی مسائل موجود و با توجه به وضع اقتصادی کشور در سال 92 که بسیاری از پروژه های بزرگ ملی به خاطر کمبود بودجه به حالت تعویق در آمده اند آیا این عاقلانه است که برای برق رسانی به روستایی که تنها 4 ماه از سال آن هم در روزهای تعطیل هفته میزبان ساکنین خوش نشین خود است، ساکنینی که اکثر غیر بومی بوده و از مسئولین کشوری و استانی هستند، مبلغی بالغ بر 80 میلیارد ریال هزینه شود؟


منبع:دانا