تفاوت صاعقه گیر‌های پسیو و اکتیو به زبان ساده

سرویس آموزش و آزمون برق نیوز، در آزمایشی که توسط فرانکلین در نیمه قرن ۱۸ ام میلادی انجام گرفت، مشخص گردید که یک میله فلزی نوک تیز شده، بیش از اشیا هم اندازه یا میله‌های غیر فلزی صاعقه را به خود جذب می‌کند. بعد‌ها که مسئله صاعقه با دیدگاه‌های علمی‌تر و مبانی تئوری مورد بررسی بیشتر قرار گرفت، 

میله فلزی نوک تیز شده، پیشرو بالارونده (Upward Leader) بیشتری را از خود ساطع می‌کند.

کلیه اجسامی که در ناحیه پیشرو زیر ابر باردار قرار گرفته اند با توجه به تجمع بار الکتریکی در آن‌ها، از خود پیشرو بالارونده ساطع می‌کنند که این پیشرو در اشیا بلند‌تر و فلزی بیشتر است، از اینرو صاعقه به آن‌ها اصابت می‌کند.

حال یک پایانه هوایی (صاعقه گیر) را در نظر بگیرید، چنانچه ما برای افزودن به میزان پیشرو بالارونده تمهیدی اندیشیه باشیم (مانند اتصال به برق، استفاده از خازن یا استفاده از رادیو اکتیو) صاعقه گیر از نوع اکتیو (فعال) خواهد بود، زیرا میزان پیشرو بالارونده را مصنوعاٌ افزایش داده ایم و بنابراین مساحت بیشتری را پوشش خواهیم داد.

اما اگر پایانه هوایی (صاعقه گیر) حالت طبیعی خود را داشته باشد و ما برای افزودن به میزان پیشرو بالارونده اقدامی نکرده باشیم (مثل یک میله ساده یا مش روی بام، سیم آویخته یا یک سقف فلزی) صاعقه گیر از نوع پسیو (غیر فعال) خواهد بود، زیرا میزان پیشرو بالارونده را افزایش نداده ایم و بنابراین مساحت پوشش کمتری خواهیم داد.

 

 

منبع: کالوت