سرویس آموزش‌های تخصصی برق نیوز: بار‌هایی مانند الکتروموتور ها، کوره‌های القایی، لامپ‌های گازی، ترانس ها، پمپ‌های آب و پرژکتور‌ها، آسانسور‌ها و … باعث افزایش مصرف قدرت راکتیو شده است که خاصیت سلفی به مدار القا می‌کنند؛ این خاصیت باعث مصرف توان راکتیو می‌شود. توان راکتیو سبب افزایش تبادل جریان و افزایش تلفات سیم‌ها و افزایش هزینه می‌گردد. بانک خازن به منظور کنترل توان راکتیو به کار می‌رود، این عمل توسط خاصیت خازنی انجام می‌شود. بانک خازن جهت اصلاح ضریب قدرت وفراهم کردن توان راکتیو و مقابله با اثر سلفی استفاده می‌شود، این امر موجب کاهش هزینه‌های مصرف برق (تا نصف) در کارخانه ها، ساختمان‌ها و مجموعه‌های مختلف و همچنین کاهش افت ولتاژ می‌شود.

بانک خازنی چیست؟

بانک‌های خازنی اتوماتیک مجهز به یک رگولاتور (کنترل کننده) ضریب قدرت هستند. این رگولاتور مقادیر شکل موج ولتاژ و جریان و اختلاف زمانی آن‌ها را اندازه گیری کرده و خازن مورد نیاز را تعیین و وارد شبکه می‌نماید. عمل سوئیج کردن خازن‌ها توسط کنتاکتور‌هایی که بوسیله رگولاتور کنترل می‌شوند، انجام می‌گیرد.

 

 

رگولاتور موجود در نقشه یک نمونه جریان به کمک ترانس CT از شبکه و یک نمونه ولتاژ از خط اصلی می گیرد و از این دو پارامتر جهت محاسبه ضریب توان استفاده می‌کند. این رگولاتور دارای ۶ خروجی است که به ۶ عدد کنتاکتور متصل شده است. این کنتاکتور‌ها توسط فیوز‌ها به خط اصلی جریان کارگاه متصل شده اند. رگولاتور بر اساس ضریب توان موجود و ضریب توان مطلوب دستور قطع و وصل کنتاکتور‌ها را صادر کرده تا خازن‌ها وارد مدار شده و ضریب توان مطلوب حاصل شود.