پروژه احداث خط لوله هیدروژن بین بندر بارسلون در اسپانیا و بندرمارسی در فرانسه جمعه ۹ دسامبر در جریان نشست کشور‌های جنوبی عضو اتحادیه اروپا به بحث و تبادل نظر گذاشته شد. به گزارش برق نیوز، فرانسه، اسپانیا و پرتغال برای نخستین بار جزئیات این طرح بلندپروازانه انتقال هیدروژن سبز از شبه جزیره ایبریا از مسیر فرانسه به دیگر کشور‌های اروپایی را برملا کردند. این طرح که برای استقلال و حاکمیت اتحادیه اروپا در حوزه انرژی، حیاتی بشمار می‌آید با خطرات و ریسک‌هایی نیز همراه است. اما از این پروژه مشترک که ابتکار و حمایت پاریس، مادرید و لیسبون را با خود همراه دارد، چه می‌دانیم؟ تقویم اجرایی شدن آن چگونه تنظیم شده؟ معایب محیط زیستی آن کدام است؟ و از همه مهمتر، چقدر هزینه خواهد داشت و چه مسافتی را شامل خواهد شد؟ طرح بارسلون-مارسی که به‌آن هیدروژن مدیترانه هم گفته میشود یک خط لوله زیر دریایی است که اجازه انتقال هیدروژن سبز را از بستر دریا فراهم می‌کند. هیدروژن سبزی که محصول برق تجدیدپذیر است و از اسپانیا به فرانسه و شمال اتحادیه اروپا منتقل خواهد شد. این طرح که اواخر اکتبر از آن پرده‌برداری شد، در واقع جایگزین طرحی میشود که در سال ۲۰۰۳ و با هدف انتقال گاز بین اسپانیا و فرانسه از منطقه پیرینه پیشنهاد شد، اما در نهایت به‌دلیل مقرون به‌صرفه نبودن از نظر اقتصادی و همچنین مخالفت طرفداران محیط‌زیست و عدم همراهی فرانسه، رها شد. این خط لوله با فراهم کردن امکان دسترسی به انرژی‌های پاک باید بتواند سهم مهمی در کربن‌زدایی از صنایع اروپایی ایفا کند. اسپانیا و پرتغال به‌لطف توربین‌های بادی و صفحات خورشیدیِ تولید برق فراوان، درصددند تا به مرجع‌جهانی تولید هیدروژن سبز تبدیل شوند. این دو کشور به همراه فرانسه در ماه اکتبر اعلام کردند که با هدف کاهش وابستگی اروپا به گاز روسیه در ابتدا می‌توان از این خط لوله برای انتقال گاز بهره برد. پرتغال و اسپانیا حدود ۴۰ درصد ظرفیت تبدیل گاز مایع اروپا را در اختیار دارند. اما برای‌اینکه غالب هزینه‌های این پروژه از سوی صندوق‌های مالی اتحادیه اروپا تامین شود این خط لوله باید به‌طور کامل به هیدروژن سبز که انرژی تجدیدپذیر محسوب میشود، اختصاص یابد. سه کشور اروپایی تا نیمه دسامبر طرح پیشنهادی مشترک خود را تقدیم بروکسل می‌کنند و انتظار می‌رود کمیسیون اروپا اوایل سال آینده میلادی نظر خود را در این باره اعلام نماید. مدیران این پروژه بر این باورند که این خط انتقال، مستقیم‌ترین و موثرترین مسیری است که می‌تواند شبه‌جزیره ایبریا را به اروپای مرکزی متصل کند. علاوه بر این، بارسلون یک کانون مهم انرژی در اسپانیاست که چندین ترمینال مهم متان اتحادیه اروپا را میزبانی می‌کند. از سوی دیگر، مارسی در جنوب فرانسه هم بندری است با قابلیت‌های بالای پخش مجدد و دروازه‌ای برای انتقال مجدد به آلمان و همچنین منطقه صنعتی در شمال ایتالیا که درحال تبدیل شدن به بزرگترین مصرف‌کننده هیدروژن سبز است. مسیر دقیق این خط لوله هنوز اعلام نشده است، اما چیزی که در نگاه نخست منطقی به‌نظر می‌رسد این است که مسیر کناره ساحل را دنبال کند و از مناطق عمیق دریا دور باشد. در این صورت طول آن به حدود ۴۵۰ کیلومتر خواهد رسید. البته کارشناسان اعتقاد دارند، با توجه به اینکه محل قراردادن لوله‌ها باید از ثبات و استحکام کافی برخوردار باشد، در عمل احتمال تغییر جزئی در طول مسیر وجود دارد.
وزیر انرژی فرانسه در گفت‌و‌گوی اخیر خود با نشریه اسپانیایی ال‌پائیس از راه‌افتادن خط لوله‌ای در سال ۲۰۳۰ خبر داده و همتای اسپانیایی، زمان لازم برای تحقق این پروژه را بین ۵ تا ۷ سال برآورد کرده است. با این وجود هزینه این پروژه هنوز رسانه‌ای نشده است. طبق نظر اپراتور اروپایی شبکه در این منطقه، احداث هر کیلومتر خط لوله هیدروژن در زیر دریا چیزی حدود ۳.۷ تا ۴.۸ میلیون یورو هزینه‌در بر دارد، برآرودی که در نهایت هزینه این پروژه را به حدود ۲ میلیارد یورو می‌رساند. مانع اصلی، عدم تجربه کافی و مشکلات فنی ناشناخته در این زمینه است. یک خط لوله هیدروژنی در اعماق دریا و در چنین مسیری طولانی تاکنون وجود نداشته وانگهی طبیعت گاز هیدورژن هم بگونه‌ای است که مولکول‌های آن از محفظه‌های کوچک بین لوله‌ها و واشر‌ها قابلیت نشت دارند و می‌تواند حتی به خورده‌شدن لوله‌ها بیانجامد. چگالی کم گاز هیدروژن و قدرت بالای اشتعال زایی آن هم چالش مهمی است. البته کارشناسان معتقدند با نصب یک محافظ پلاستیکی در قسمت داخلی لوله می‌توان مانع خروج گاز هیدروژن شد. از نظر کارشناسان ریسک اصلی را باید در قابلیت اقتصادی یک چنین طرح و بازار مربوطه دانست. باید دید بازار هیدروژن در عمل چه زمانی داغ میشود و چه موقعی میزان تولید به سطح لازم برای صادرات خواهد رسید؟ در یک کلام برخی این پروژه را یک قمار صنعتی می‌دانند که می‌تواند آبستن تحول عظیمی باشد. با اینحال زمان ساخت این خط لوله بقدری طولانی است که نمی‌توان منتظر ماند و نتیجه را دید، چرا که در آن صورت ما با حجمی از تولید هیدروژن روبروخواهیم شد که قابلیت صادرشدن ندارد.
لینک کوتاه
شورای نگهبان سازوکار تسویه مطالبات صنعت برق را تایید کرد
توسعه برق هستهای به حل ناترازی انرژی کمک می‌کند
بهادری جهرمی: قطعی برنامهریزی شده برق نداشتهایم
مصرف معادل آب شرب یک شهر ۲۰۰ هزارنفری توسط برخی نیروگاه‌ها
رایگان شدن آب برق و گاز مشترکانِ تحت پوشش
شرکت توزیع برق گیلان باید پاسخگوی نابرابریها باشد
اقتصاد کشور تحمل خسارت سنگین خاموشی صنایع را ندارد
اگر برق موتور چاه ها تأمین نشوند کشاورزیِ کل کشور از بین می رود
وزارت نیرو افزایش ظرفیت نیروگاهی سال آینده را در لایحه بودجه۱۴۰۲ اعلام کند
اجرای طرح مانعزدایی از صنعت برق پایهگذار تحولات مهم حوزه انرژی
ظرفیت تولید انرژی از زغال سنگ باید تا سال۲۰۴۰ صفر شود
افزایش قابل توجه هزینه برق استرالیاییها در ۱۴ ساعت از شبانه روز
چراغ سبز آمریکا به بغداد برای تداوم خرید انرژی از ایران
تسویه طلب ایران از عراق با مازوت
انتظار رشد ۴ درصدی تقاضای برق در آفریقا
جزییات آتش سوزی در پست برق ایستگاه مترو شوش
٣ متر برف سنگین عامل خاموشی دهها هزار خانه در غرب امریکا
سرمایه گذاری ٧٢٠ میلیون دلاری عربستان برای هوشمندسازی شبکه توزیع برق
چرا تبدیل سیم مسی به کابل خودنگهدار مهم است؟
افزایش ۱۱۲ درصدی هزینه انرژی اروپا در پی بحران انرژی جهانی
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.