سیاستها و خط مشی صحیح توسعه انرژیهای تجدید پذیر

به گزارش برق نیوز، درآمد حاصل از فروش نفت، سهم قابل ملاحظهای از سبد بودجه سالانه کشور را به خود اختصاص میدهد، به طوری که حذف یا ایجال اختلال در درآمدهای ناشی از این منابع، مدیریت اقتصادی کشور را با چالشهای جدی مواجه خواهد نمود.
محققان دانشگاه استنفورد در آمریکا و چندین دانشگاه اروپایی، با همکاری یکدیگر نقشه راهی را ارائه نموده اند که میتواند ۱۳۹ کشور جهان را تا سال ۲۰۵۰ به هدف بلندپروازانه تامین ۱۰۰ درصد انرژی مورد نیازشان، از طریق منابع تجدیدپذیر رهنمون سازد. سال ۲۰۵۰ میتواند آخرین سال استفاده از انرژیهای فسیلی در جهان باشد، زیرا تا آن زمان کشورهایی که هم اکنون مجموعاً بیش از ۹۹ درصد از انرژی تولید شده در جهان را مصرف میکنند، قادر خواهند بود کل انرژی مورد نیاز خود را از طریق منابع تجدیدپذیر تامین کنند.
صحه گذاری این خبر را میتوان در برنامهها و خط مشیهای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر کشورهای پیشرو و اقدامات در حال انجام توسط آنها مشاهده نمود. این احتمال نیز وجود دارد که با پیشرفت فناوری، تولید انبوه تجهیزات مرتبط و محیا شدن سایر ابزارهای توسعه این حوزه، شاهد کاهش قیمت بیش از حد انتظار، افزایش راندمان تجهیزات و تحقق تامین ۱۰۰ درصدی انرژی در زودتر از موعد مقرر باشیم.
نویسنده کتاب سیاستها و خط مشی انرژیهای تجدیدپذیر گفت: بحث اصلی ما در ارائه این مطالب تبیین مزایای انرژیهای تجدیدپذیر و آثار زیست محیطی ناشی از آنها و یا پتانسیل بالقوه کشور در حوزههای خورشیدی، بادی، زیست توده و زمین گرمایی و ... نیست. هر چند مزایای استفاده از این منابع بر کسی پوشیده نیست.
به گفته پیمان تقی پور از پژوهشگران و مدیران اسبق حوزه انرژیهای تجدید پذیر، موضوع اصلی این است که با تحقق این اهداف، کشورهای پیشرو در سالهای آتی دیگر نیازی به واردات نفت و گاز برای تامین انرژی نخواهند داشت، مضافاً، این کشورها در مرحله عدم نیاز به سوخت های فسیلی اقدام به تصویب مقررات سخت گیرانه زیست محیطی و جرایم سنگین برای استفاده از سوختهای فسیلی در سطح بین المللی خواهند نمود، به طوری که استفاده از سوختهای فسیلی برای تامین انرژی مورد نیاز کشورمان نیز با چالش مواجه خواهد شد؛ لذا درآمد مالی حاصل از صادرات نفت و گاز برای کشورمان در چنین شرایطی با کاهش قابل ملاحظهای روبه رو خواهد شد، به گونهای که میزان بودجه سالانه کشور را دچار بحران خواهد نمود. وی افزود با توجه به این موضوع که یکی از راه کارهای جایگزین نمودن درآمد نفتی میتواند، صادرات برق حاصل از منابع تجدیدپذیر و یا صادرات محصولات دانش بنیان و فناورانه مرتبط با این حوزه باشد، این سوال مطرح میگردد که آیا سیاستها و خط مشیهای موجود در کشور برای توسعه این فناوری ها، با چنین دیدگاهی تدوین شده و یا در حال تدوین است؟ یا نیاز به بازنگری فوری و ارزیابی در نحوه اجرای این خط مشیها و ایجاد زیر ساختهای لازم برای توسعه این فناوریها وجود دارد. لازم به ذکر است که توسعه این حوزه محدود به تولید برق نمیباشد و سایر بخشها اعم از تولید سوختهای زیستی، تامین گرمایش و سرمایش، ایجاد بستر مناسب برای فرصتهای شغلی جدید، حفاظت از محیط زیست و تضمین بهره مندی درست و مستمر از محیط زیست و ممانعت از تخریب و آلودگی محیط زیست مورد نیاز کشور و .. را شامل میگردد. امید است سیاست گذاران کشور در مجلس شورای اسلامی، دولت و سایر ذینفعان و نقش آفرینان اصلی این موضوع را به صورت عاجل در دستور کار قرار داده و مجدداً اولویت این حوزه را مورد بازنگری قرار دهند و از چالش پیش بینی شده، فرصتی برای توسعه پایدار کشور ایجاد نمایند.
امید که مسیر و خط مشی تجدید پذیرها بر مبنای توانمندی شما ریل گذاری گردد
پرداختن به مباحث و سباست های توسعه ای در صنعت برق خصوصا تجدیدپذیرها از ظرفیت های بالقوه ای است که فدصت توسعه صحیح و بهینه را جهت حل معضل ناترازی های انرژی در ایران پدید می آورد. بنده امیدوارم دولت پیش رو با توجه به لزوم بهره برداری و استفاده از خط مشی های تجدیرپذیر در حوزه مدیریت کلان از تجربیات و توصیه های مشابه عنوان شده در متون و کتب با این مضامین ، استفاده لازم را بنماید. باتشکر از دکتر تقی پور بابت نگارش کتاب فوق و سایت برق نیوز بابت انتشار خبر.
تحلیل درست و بجایی ست، امید که ایران ما از اقتصاد تک محصولی نجات پیدا کند و در زمینه بهره برداری از انرژی های برگشت پذیر هم پیشرفت کنیم.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.