انتقال برق از آسیای میانه به پاکستان

سرويس بين‌الملل برق نیوز: مجله «دیپلمات» چاپ ژاپن در گزارشی موضوع طرح انتقال برق آسیای میانه به پاکستان را بررسی کرد و نوشت: نمایندگان پاکستان، افغانستان، تاجیکستان و قرقیزستان هفته گذشته در استانبول گرد هم آمدند تا طرح پیوند شبکه برق آسیای میانه به آسیای جنوبی موسوم به «کاسا - 1000» را نهایی کنند.
 
بر اساس این طرح که قرار است در سال 2018 میلادی به بهره برداری برسد، هزار و 300 مگاوات برق مازاد تابستانی از تاجیکستان و قرقیزستان به افغانستان و پاکستان صادر خواهد شد که سهم افغانستان 300 مگاوات به افغانستان و هزار مگاوات نیز به پاکستان انتقال می یابد.
 
«دیپلمات» با اشاره به استقبال آمریکا از این طرح و تمجید مقام های ترکیه که این توافق را «تاریخی» نامیده اند، نوشت: اگر واقعیت های کنونی و آینده نزدیک را در نظر بگیریم، طرح «کاسا - 1000» چیزی جز یک توافق معمولی، اما کم بازده نخواهد بود.
 
این نشریه ژاپنی نوشت: کاسا - 1000، مانند طرح خط لوله تاپی که به موضوع انتقال گاز از آسیای میانه به پاکستان و هندوستان می پردازد، مانور روی زمین های بی حاصل است که نتیجه اش هدر دادن زمان و سرمایه خواهد بود. چنین طرح هایی همچنین نشاندهنده دستپاچگی و درک نادرست واشنگتن از واقعیت های منطقه است.
 
'تاپی' به خط لوله گاز 'ترکمنستان – افغانستان – پاکستان – هندوستان' گفته می شود.
 
مجله دیپلمات افزود: در حالی که طرح «تاپی» با توجه به منابع گاز ترکمنستان، دستکم ظرفیت اجرایی شدن را دارد، طرح «کاسا - 1000» حتی از همین ظرفیت نیز برخوردار نیست.
 
بر اساس طرح موسوم به «کاسا - 1000»، تاجیکستان 70 درصد و قرقیزستان 30 درصد از برق مورد نیاز شبکه را تامین خواهند کرد. شگفتی زمانی به اوج می رسد که بدانیم کشور قرقیزستان زمستان امسال با دو میلیارد و 500 میلیون کیلووات ساعت کمبود برق رو به رو است. قرقیزستان نیز ناچار است بخشی از برق خود را از قزاقستان وارد کند، ضمن آنکه روسیه و ترکمنستان نیز در حال مذاکره با بیشکک برای صادرات برق به این کشور هستند.
 
آمریکا و کشورهای امضا کننده قرارداد موسوم به «کاسا - 1000» مشخص نکرده اند کشوری که با کمبود شدید برق و گاز مواجه است، چگونه می خواهد صادرکننده شبکه برق منطقه ای باشد.
 
افزون بر این، طرح کاسا - 1000 ممکن است به افزایش تنش های منطقه ای نیز منجر شود. تاجیکستان و قرقیزستان، هر دو خواستار شمول طرح های برقابی (هیدروالکتریکی) خود در شبکه صادرات برق هستند. «امامعلی رحمان» رییس جمهوری تاجیکستان تا آنجا پیش رفته که گفته است «تا زمانی که دو واحد از سد راغون راه اندازی نشود، طرح کاسا - 1000 سودی نخواهد داشت».
 
ازبکستان که به آب کشورهای قرقیزستان و تاجیکستان بسیار وابسته است، با این طرح ها مخالف است و حتی علیه طرح کاسا - 1000 تلاش هایی انجام داد. این کشور در سال 2013 میلادی با ارسال نامه ای به بانک جهانی که حامی طرح کاسا - 1000 است، با اشاره به سد راغون در تاجیکستان و سد «کامباراتا» در قرقیزستان، ساخت و راه اندازی این دو سد را باعث افزایش تنش در مدیریت آب های منطقه دانست.
 
«اسلام کریم اف» رییس جمهوری ازبکستان در یکی از سخنرانی هایش گفته است که تنش بر سر آب حتی می تواند باعث جنگ شود.
 
البته اجرای طرح کاسا - 1000 الزاما به معنای درگیری نیست، اما به «اسلام کریم اف» رییس جمهوری ازبکستان فرصت می دهد تا بر تنش ها دامن بزند.
 
دیپلمات نوشت: «کاسا - 1000» فعلا تنها سودی که دارد این است که جلوی اجرای طرح هایی که واقعا می توانند مانع از تنش های منطقه ای شوند را سد خواهد کرد. این قرارداد شاید تاریخی باشد، اما قطعا در آینده نزدیک و قابل پیش بینی، امکان اجرایی شدن نخواهد داشت.