نیروگاه‌های آبی نروژ به عنوان باتری‌های نیروگاه‌های بادی اروپا

نکته کلیدی در توسعه شبکه برق درون دریایی شمال اروپا، سرمایه‌گذاری کلان به منظور احداث توان الکتریکی بادی در بالتیک و درون و اطراف دریای شمال می‌باشد. هدف از این سرمایه‌گذاری کاهش انتشار CO2 به میزان ۸۰ تا ۹۵ درصد تا پایان سال ۲۰۵۰ می‌باشد.

به گزارش "برق نیوز" در حال حاضر محققان در حال بررسی استفاده از نیروگاه‌های آبی نروژ به عنوان باتری‌های "آبی- سبز" برای نیروگاه‌های بادی اروپا می‌باشند.

عدم نیاز به احداث ۱۵۰ نیروگاه ذغال‌سنگ سوز

طبق گفته اتحادیه اروپا، تا پایان سال ۲۰۱۱ مجموعاً  ۳.۸ گیگاوات نیروگاه بادی در اروپا احداث گردیده است. بر اساس پیشبینی انجمن انرژی باد اروپا (EWEA) امکان افزایش این ظرفیت تا میزان ۱۵۰ گیگاوات در یک دوره ۲۰ ساله از سال ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۰ وجود دارد. این ظرفیت تقریباً معادل انرژی تولیدی ۱۵۰ نیروگاه زغال‌سنگ سوز می‌باشد.قسمت عمده‌ای از این افزایش تولید در اروپای شمالی خواهد بود. قراردادهای گسترده احداث مزارع بادی در درون و اطراف دریا منجر به تنوع بیشتر در تولید برق شده و در نتیجه نیاز عمده‌ای به آنچه که ما "سرویس‌های تعادل" می‌نامیم که همان جبران کاهش تولید و یا عدم تولید سیستم ها بادی می‌باشد را ایجاد می‌گردد.

یک باتری آبی

هورتاس-هرناندو (از SINTEF) می‌گوید: پیشبینی‌های سرعت باد تنها نشانه‌هایی از سطح تولید مزارع بادی را برای ۲۴ ساعت آینده در اختیار ما قرار خواهند داد. اگر این پیشبینی اشتباه باشد و یا در صورتی که شرایط آب و هوایی تولید انرژی از توربین‌های بادی را غیر ممکن گرداند، نیاز به یک منبع موثر آماده به کار برای پوشش این خلاء تولید ایجاد شده خواهیم داشت."
وی می‌افزاید: " بسیار هیجان‌انگیز است که نیروگاه‌های آبی نروژ می‌توانند این خلاء را پوشش دهند زیرا این نیروگاه‌ها توانایی ذخیره انرژی و باز تولید آن در زمانی که به آن نیاز داریم را خواهند داشت."

نوسازی قبل از ساخت و ساز جدید

محققان به این نتیجه رسیده‌اند که نوسازی نیروگاه‌های آبی موجود در نروژ تمام آنچیزی‌ست که برای تبدیل آنها به باتری‌های "آبی-سبز" -که برای حمایت از سرمایه‌گذاری آینده در مزارع بادی لازم است- می‌باشد. هورتاس-هرناندو می‌گوید: "ما مجبور به سا‌خت نیروگاه‌های آبی جدید که دارای اثرات منفی بر محیط زیست می‌باشد نیستیم.  تحقیقات ما نشان می‌دهد که با بروزرسانی توربین‌های آبی موجود و نصب نیروگاه‌های تلمه- ذخیره‌ای، به ظرفیت مورد نیاز دست خواهیم یافت."
نیروگاه تلمبه-ذخیره‌ای نوعی نیروگاه آبی می‌باشند که توانایی ذخیره مجدد آب عبوری از توربین آبی در منبع ذخیره آب را دارا است. هنگامی که این این نوع از نیروگاه‌ها به شبکه برق متصل می‌گردند هم‌چون یک باتری عمل کرده و انرژی الکتریکی را با پمپاژ آب در مخزن بالادست ذخیره می‌نمایند. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که این ابتکار باعث افزایش ظرفیت برق بین ۱۱ تا ۱۸ گیگاوات خواهد شد.

شبکه برق جدید

مسلما توان جدید تولید شده باید به شبکه برق در ساحل متصل گردد. نکته کلیدی در این‌جاست که آیا این به اصطلاح "روش هماهنگ" که در آن نیروگاه‌های بادی مختلف با به اشتراک گذاری زیرساخت‌های خود توانایی اتصال به توان تولیدی منابع آبی درون خشکی را پیدا می‌کنند، سودبخش خواهد بود؟
هورتاس-هرناندو: " از آنجا که ساخت‌وساز شبکه نیازمند صرف زمان طولانی می‌باشد یافتن پاسخ این سوال مهم است، پس از آن است که میتوان برای آینده برنامه‌ریزی نمود." وی می‌افزاید: " هدف، دستیابی به یک استراتژی گسترش شبکه با قابلیت ایجاد بهبودهای اجتماعی و اقتصادی در یک چارچوب گسترده می‌باشد. ما معتقدیم که نیروگاه‌های آبی نروژ از تاسیس هر شبکه برق دریایی جدید  موثرتر خواهند بود. "