بررسی مسائل فنی و اقتصادی استفاده از کابل خودنگهدار

سرویس آموزش و آزمون برق نیوز: در مواردی که استفاده از خطوط با هادیهای لخت منجر به بروز حوادث گذرا می‌شود و یا اینکه رعایت حریم و سایر نکات فنی و ایمنی شبکه برق مقدور نیست استفاده از کابلهای خود نگهدار هوایی راه حل منطقی است. از عمده‌ترین این موارد می‌توان به مسیرهایی اشاره نمود که دارای عرض کم بوده و یا در آن‌ها موانعی از قبیل: ردیف درختان وجود دارد.

 

 

 

همانطور که می‌دانیم کابلهای خود نگهدار دارای هادی آلومینیومی و عایق پلی اتیلن کراس لینک می‌باشند و برای نصب این کابل‌ها برروی پایه‌ها نیاز به یک سیم نگهدارنده (massenger) می‌باشد که جنس این سیم برای کابلهای ۲۰kv از فولاد و برای کابلهای فشار ضعیف از آلیاژ آلومینیوم می‌باشد. در کابل خود نگهدار فشار ضعیف از سیم نگهدارنده بعنوان سیم نول نیز استفاده خواهد شد. از این سیستم کابل می‌توان بطور موقت یا دائم استفاده نمود. از نظر اجرایی و نگهداری، هزینه این سیستم بین سیستم هوایی با خطوط بدون عایق و سیستم کابل کشی زمینی می‌باشد. این سیستم در محلهایی که فضای لازم برای کابل کشی کم و یا گران می‌باشد مناسب است و عوامل دیگری که باعث برتری این سیستم بر سیستمهای هوایی می‌شود نصب و اجرای سریع و ساده، ایمنی و صورت ظاهری و کنترل زیست محیطی آن می‌باشد. می‌توان از این کابل‌ها بطور موقت نیز استفاده نمود تا اینکه شبکه دائمی (زمینی یا هوایی) منطقه مورد نظر آماده شود.

 

علاوه بر موارد بالا، ین سیستم، برای شرایط ذیل نیز مناسب است:

 

- در مناطقی که لازم است شرایط زیست محیطی آن دست نخورده باقی بماند و یا اینکه تغییرات بوجود آمده در آن حداقل باشد.
- برای دادن تغییرات در شبکه و یا توسعه آن
- برای خط ورودی و یا خروجی به پست ترانسفورماتور یا ایستگاهها، زیرا که با استفاده از این کابل نیازی به مقره‌های عایقی نمی‌باشد.
- از این کابل‌ها که وزن آن‌ها کم بوده و دارای عایق پلی اتیلن کراس لینک (XLPE) می‌باشند، در شبکه‌های هوایی برای ولتاژهای ماکزیمم ۱۲، ۲۴، ۳۶ کیلوولت استفاده می‌شود.

در طراحی خطوط با کابلهای خودنگهدار در دو سطح ولتاژ فشار متوسط و فشار ضعیف به ترتیب سطح مقطعهای زیر مورد نظر قرار گرفته است که این طراحی قابل تعمیم برای سطح مقطعهای دیگر نیز می‌باشد.
سطح مقطع mm۲، ۶۵ + ۱۲۰ × ۳ برای فشار متوسط و ۷۰ + ۲۵ + ۹۵ × ۳ برای فشار ضعیف که سیم نگهدارنده آن‌ها به ترتیب ۶۵ و ۷۰ می‌باشد و سطح مقطع ۲۵ در فشار ضعیف برای سیستم روشنایی معابر می‌باشد.


۱ - استاندارد کابلهای هوایی خود نگهدار
۱ - ۱ - استاندارد کابل خود نگهدار فشار ضعیف (Standard For Selfsupporting Over head Cables for ۰. ۴ kv)
۱ - ۱ - ۱ - ولتاژ نامی: ولتاژ نامی 0.6 / 1kv است
۱ - ۱ - ۲ - هادی‌ها: هادی‌ها از آلومینیوم رشته‌ای بهم تابیده، دایره‌ای شکل بهم فشرده (مثلاً هادی به اندازه ۱۶mm۲ که از آلومینیوم یکپارچه است) می‌باشند.
۱ - ۱ - ۳ - عایق ۱ - ۱ - ۳ - ۱) مواد: عایق بایستی پلی اتیلن مخصوص با تراکم زیاد و سیاه رنگ مقاوم در مقابل جو باشد.
۱ - ۱ - ۳ - ۲) شناسایی فاز: در امتداد طول هر فاز (هادی) عایق شده برآمدگیهای مشخص به تعداد ۲ و ۳ و یا ۴ عدد وجود دارند تا بتوان به کمک آن‌ها فاز‌ها را از یکدیگر شناسایی نمود.
۱ - ۱ - ۴ - نگهدارنده یا سیم حامل (هادی خنثی – massenger): نگهدارنده یا سیم حامل یک هادی باید از آلیاژ آلومینیوم
متشکل از هفت سیم کشیده ازمیله که با فرآیند ریختگی مداوم و پیچیدن تولید شده است باشد.
هیچگونه مفصل و یا اتصالی در نگهدارنده (مسنجر) مجاز نمی‌باشد مگر اینکه این اتصال در میله و یا سیم اصلی قبل از کشیدن نهایی انجام شده باشد. نگهدارنده باید دایره‌ای شکل – رشته‌ای تابیده شده و بهم فشرده باشد. از نگهدارنده بعنوان هادی خنثی نیز استفاده می‌شود. پس از عایقکاری برای شناسایی نگهدارنده (مسنجر) آنرا با یک برآمدگی مقاوم طولی که بوضوح قابل دیدن است مشخص می‌نمایند.

 

 متن کامل مقاله را در ادامه می توانید در قالب PDF دریافت نمایید.