انواع دراپ کابل و ترمینال‌ها

سرویس آموزش و آزمون برق نیوز: شبکه‌های فیبر تا منزل (fiber-to-the-home) در مناطق مختلفی نصب می‌شود. فضای داخلی- فضای بیرونی و مناطقی ما بین این دو. برای انجام الزامات کابل کشی در مناطق مختلف، انواع مختلف فیبر نوری توسعه یافته و تولید شده اند. دراپ کابل از مهمترین بخش‌های شبکه FTTH است که اتصال نهایی بین مشترکین و کابل فیدر را تشکیل می‌دهد.

دراپ کابل پایه اصلی FTTH

کابل دراپ به عنوان بخش مهمی از شبکه FTTH ارتباط بین آخرین نقطه توزیع تا داخل منزل مشترک می‌باشد. این کابل‌ها عموما قطر کمتری دارند که بدون محدودیت در طول می‌توانند به صورت انفرادی در زیر زمین دفن شوند. وقتی که به عنوان کابل بیرونی استفاده می‌شود، این نوع کابل دراپ باید مقاومت کششی حداقل ۱۳۳۵ نیوتن را بر اساس استاندارد تحمل نماید.

اگر روکش کابل دراپ LSZH یا LSOH باشد، توانایی مقابله با اشعه فرابنفش را خواهد داشت و همچنین در اثر سوختن دود و هالوژن تولید نمی‌کند. قطر کابل فیبر نوری دراپ می‌تواند ۲ یا ۳ میلیمتر باشد. همچنین کابل دراپ می‌تواند جهت جلوگیری از جوندگی یا کشیدگی آرمورد Armored باشد. ولی مسلما قیمت کابل Drop FTTH آرمورد ارزان نخواهد بود.

کابل دراپ براحتی peel شده و تار‌های آن جهت فیوژن و OCDF بندی در کاست باکس FAT آماده خواهد شد.

کابل دراپ در مدل‌های زیادی موجود می‌باشد. در زیر سه نوع از متداول‌ترین کابل‌های دراپ در دسته بندی بر اساس ساختار کابل آورده شده است:

کابل دراپ نوع مسطح (Flat Drop cable)

این نوع کابل به Flat drop cable نیز معروف است که ظاهری فلت و تخت نیز دارد. معمولا جکت آن از پلی اتیلن تشکیل شده، حاوی چند تار نوری است و دو عنصر مقاوم نیز برای افزایش مقاومت کششی آن به این کابل اضافه شده است.

کابل دراپ معمولا شامل یک یا دو تار فیبر نوری است، اما نوع ۱۲ کر آن نیز موجود می‌باشد. عکس زیر سطح مقطعی از یک دراپ کابل مسطح را نشان می ۱ دهد که دارای ۲ تار می‌باشد.

کابل دراپ هشتی شکل هوایی (Aerial Figure ۸ drop)

دراپ کابل هوایی یک کابل خود پشتیبان است که کابل داخل یک سیم فولادی محکم شده است و نسبت به کابل‌های فلت انعطاف پذیری کمتری دارد و برای نصب هوایی آسان و اقتصادی و برای فضا‌های بیرونی استفاده می‌شود. به دلیل شکل ظاهری آن‌ها ب کابل دراپ هشتی شکل معروف شده اند. این نوع کابل به همراه یک سیم فولادی یا استیل که در شکل زیر نشان داده شده است محکم شده است. این نوع غییر‌ها از ۲ کر تا ٤٨ کر می‌باشند. نیروی کششی آن ۶۰۰۰ نیوتن می‌باشد.

دارپ کابل گرد (Round Drop Cables)

این کابل معمولا حاوی یک فیبر Bend Intensive (غیر حساس به خمش) است که توسط یک عنصر مقاوم دی الکتریک و یک جکت بیرونی پوشانده شده است؛ که می‌تواند دوام و قابلیت اطمینان را برای این نوع کابل دراب فراهم نماید. در شکل زیر سطح مقطع یک کابل دراپ گرد با یک تار فیبر نوری نشان می‌دهد.

کابل‌های دراپ ایندور (Indoor Drop Cables)

کابل‌های دراپ ایندور جهت برقراری ارتباط بین نقطه ورودی ساختمان و داخل واحد‌های ساختمان استفاده شوند. این کابل‌ها را کابل‌های دراپ ساختمانی (Building Drop Cables) نیز می‌نامند. این کابل‌ها به دلیل اینکه در معرض شرایط سختی همچون رطوبت، نور آفتاب، گرما و سرما قرار ندارند از استحکام کمتری نسبت به کابل‌های آتدور برخوردارند و دارای سهولت نصب و راه اندازی بیشتری هستند. کابل‌های دراپ ایندور به دسته‌های مختلف از جمله کابل‌های رایزری، میکروداکت و کانکتوردار (Connectorized) تقسیم می‌شوند.

کابل دراپ رایزری (Riser Drop Cables)

کابل دراپ رایزری امکان توزیع کابل در کل ساختمان را کنند. این کابل‌ها جهت اتصال نقطه ورودی فیبر فراهم می‌اصلی در طبقه همکف به طبقات فوقانی استفاده می‌شوند. ساختار دسته بندی فیبر نوری در این کابل‌ها باعث می‌شود خارج کردن یک رشته فیبر از درون آن با سهولت بیشتری انجام شود. تعداد کر فیبر موجود در این کابل‌ها از ۸ تا ١٤٤ متغیر می‌باشد و معمولا در دسته‌های ٦،٤ و یا ۱۲ تایی با استاندارد G۶۵۷A۲ درون یک پوشش بیرونی قرار می‌گیرند.

متد‌های اتصال کابل‌های دراپ: اسپلایس کردن یا کانکتور؟

لازم است که معماری درستی را برای شبکه FTTH انتخاب کنید. کابل دراپ به عنوان اتصال نهایی از شبکه فیبر نوری به محل مشتری مقش مهمی را ایفا می‌کند، بنابراین پیدا کردن روش اتصال انعطاف پذیر، کارآمد و اقتصادی، بخش مهمی از خدمات فیبر پهن باند می‌باشد.

آیا استفاده از کانکتور فیبر نوری که به آسانی با دست باز و بسته می‌شود و یا اسپلایس کدامیک یک اتصال پایدار است؟ در ادامه پاسخ داده خواهد شد و راه حلی برای کاربرد‌های شما ارایه می‌گردد.

اینگونه جا افتاده که اسپلایس یا همون فیوژن کاری امکان خراب شدن و آسیب دیدگی و کثیف شدن نقطه اتصال فیبر را از بین می‌برد و عملکرد بهتری نسبت به اتصال کانکتوری دارد. اگر چه اسپلایس در مقایسه با کانکتور‌ها انعطاف پذیری لازم را ندارد. کانکتور‌های فیبر نوری امکان دسترسی به نقطه اتصال برای تست شبکه را براحتی فراهم می‌کند که این امر با اسپلایس براحتی فراهم نمی‌شود. هر دو متد دارای ویژگی‌های مثبت و منفی است. عموما، اسپلایس برای دارپ کابل آ در مکان‌هایی که در آینده نیازی به تنظیم مجدد ندارد توصیه می. شود. مانند ساختمان‌هایی تازه ساز که شرکت ارایه دهنده خدمات می‌تواند به راحتی کابل‌های دراپ را نصب نماید. کانکتور‌های فیبر نوری برای کاربرد‌هایی که نیاز به انعطاف پذیری بیشتر دارد مانند ONT که نیاز به یک رابط کانکتوری دارد مناسب می‌باشد.

انتخاب یک متد اسپلایس صحیح

برای اسپلایس کردن دو متد وجود دارد. یکی اسپلایس فیوژنی و دومی اسپلایس مکانیکال. اسپلایس فیوژنی کیفیت بهتر و تلفات کمتر و مقاومت بهتری دارد. اگرچه هزینه‌های اولیه سرمایه (جهت خرید دستگاه فیوژن و متعلقات آن)، هزینه‌های نگهداری و تعمیرات و سرعت فیوژن کاری پایین باعث می‌شود به عنون یک راه حل مطلوب به حساب نیاید. اسپلایس مکانیکال به طور گسترده در نصب کابل‌های دراپ در پروژه‌های FTTH در کشور‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای اینکه اسپلایس مکانیکال می‌تواند به وسیله دست و با ابزار ساده و ارزان قیمت و (همانطور که در شکل زیر می‌بینید) در عرض دو دقیقه تمام شود.

این روش در بسیاری از کشور‌ها مانند چین و ژاپن و کره مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما در آمریکا این روش خیلی مرسوم نیست.

انتخاب کانکتور صحیح

برای کانکتور فیبر نوری دو نوع کانکتور مخصوص اتصالات کابل دراپ وجود دارد. کانکتور‌های Field terminated که شامل fuse-on connector و mechanical connector می‌شوند و همچنین pre - terrminated کابل دراپ که در این مدل، عملیات نصب کانکتور کابل دراپ در کارخانه انجام می‌شود.

کانکتور‌های Fuse-on از همان تکنولوژی که اسپلایس فیوژنی برای یک اتصال محکم دارد، استفاده می‌کند. اگرچه برای این نوع کانکتور به تجهیزات گران قیمت و تکنسین ماهر و زمان بیشتر مثل اسپلایس فیوژنی نیاز دارد. کانکتور‌های mechanical می‌تواند جایگزین کانکتور‌های Fuse-on (همانطور که در عکس می‌بینید) گردد. البته در شرایطی که در پروژه نوع کانکتور ذکر نشده باشد. این روش می‌تواند باعث ذخیره زمان و هزینه برای ترمینال‌های دراپ کابل شود.

اگر محدودیتی برای هزینه وجود نداشته باشد و عملکرد بالا مورد نیاز باشد، برای ذخیره زمان استفاده از همان کابل‌های pre-terminated می‌تواند انتخاب خوبی باشد. بسیاری از فاکتور‌ها در انتخاب نوع کابل دراپ، طول کابل و نوع کانکتور دخیل هستند تا شما انتخاب مناسب خود را انجام دهید.

نتیجه

درخواست مشتری برای پهنای باند بالاتر باعث شده FTTH پیشرفت کرده و المان‌های کلیدی آن مانند همین دراپ کابل نیز توسعه پیدا کند. انتخاب صحیح دراپ کابل و متد ترمینال زدن کابل دراپ از جمله موارد مهم در معماری شبکه FTTH می‌باشد که نباید به سهولت از آن گذشت.