تاکید حقی فام بر کاربردی کردن تحقیقات دانشگاهی در صنعت برق
سیاستگذاریها، آئیننامهها و مقررات اشتباه در سنوات گذشته سیگنالهای نادرستی به دانشگاهیان داده است تا جاییکه تمام توان بسیاری از اساتید و دانشجویان به خصوص در مقاطع تحصیلاتتکمیلی، در مسیر چاپ مقالههای غیرکاربردی به هدر رفته است. دانشجو برای ادامه تحصیل در دکتری و سپس پسادکتری و استاد برای ارتقاء نیاز به تعدد مقالات دارند و همین سبب میشود از سویی کیفیت کاهش یابد و از سوی دیگر شاهد پدیدههایی مانند خرید، فروش و مونتاژ مقاله و پایاننامه و تز باشیم.
به گزارش برق نیوز، حقیفام با بیان اینکه تولید علم تنها زمانی ارزشمند است که بر اساس نیازهای موجود در کشور انجام شود، گفت: متاسفانه دانشگاه در اغلب موارد حتی مسائل موجود در جامعه را نمیداند چه برسد به اینکه برای رفع آنها راهکار علمی و دانشبنیان داشته باشد.
محمودرضا حقیفام؛ عضو هیأتعلمی دانشگاه تربیت مدرس و معاون هماهنگی توزیع توانیر در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان با بیان اینکه غایت علم، تولید ثروت و بهبود کیفیت زندگی انسان است، گفت: علمی که به ارزشافزوده تبدیل نشود پایدار نخواهد بود.
وی افزود: جامعه علمی کشور در حوزه افزایش کمی مقالات جایگاه خوبی کسب کرده است اما نه تنها در بحث تبدیل آن به فناوری و ثروت، که حتی در تولید علم نیز کارنامه خوبی ندارد. بسیاری از مقالات علمی کشور در واقع حرکت روی خط ترسیم شده توسط دانشمندان کشورهای دیگر و پرداخت دستاوردهای آنان است و نه تولید علم. تولید علم تعریف مشخصی دارد که متاسفانه در این حوزه نیز کشور در سالهای اخیر دچار نوعی رکود شده است.
حقیفام ادامه داد: کاهش تعداد مقالات علمی بخودیخود مسئله نگران کنندهای نیست، بلکه آنچه موجب نگرانی است کاهش «تولید علم» توسط جامعه علمی کشور است. علمی که بر پایه نیازهای واقعی کشور و مطابق با مسائل بومی تولید شده باشد و بتواند به فناوری تبدیل شود تا در نهایت زمینهساز بهبود کیفیت زندگی جامعه شود.
عضو هیأتعلمی دانشگاه تربیت مدرس تصریح کرد: سیاستگذاریها، آئیننامهها و مقررات اشتباه در سنوات گذشته سیگنالهای نادرستی به دانشگاهیان داده است تا جاییکه تمام توان بسیاری از اساتید و دانشجویان به خصوص در مقاطع تحصیلاتتکمیلی، در مسیر چاپ مقالههای غیرکاربردی به هدر رفته است. دانشجو برای ادامه تحصیل در دکتری و سپس پسادکتری و استاد برای ارتقاء نیاز به تعدد مقالات دارند و همین سبب میشود از سویی کیفیت کاهش یابد و از سوی دیگر شاهد پدیدههایی مانند خرید، فروش و مونتاژ مقاله و پایاننامه و تز باشیم.
محقق برجسته مهندسی برق در ادامه مسئلهسازی برای دانشگاه را یکی از ضروریات پیشرفت علم و توسعه فناوری دانست و اظهار داشت: بخشی از عدمتوانایی دانشگاه در حل مسائل جامعه به عدمشناخت درست و صحیح «مسئله» برمیگردد. متاسفانه دانشگاه در اغلب موارد حتی مشکلات موجود در جامعه را نمیداند چه برسد به اینکه برای رفع آن راهکار علمی و دانشبنیان داشته باشد. همین موضوع سبب میشود دانشجو پس از پایان تحصیل با انبوهی از دانستههای تئوری و بدون حتی شناخت درست از مفهوم «صنعت» وارد بازار کار شود. در این شرایط نمیتوان و نباید از فارقالتحصیل دانشگاه حل مسئله صنعتی را انتظار داشت.
معاون هماهنگی توزیع توانیر افزود: تا زمانیکه مسائل به درستی و کارشناسانه احصاء و به دانشگاه ارائه داده نشود و امکانات لازم نیز در اختیار محقق و دانشجو قرار نگیرد روند به همین منوال باقی خواهد ماند. دانشگاه بدون هدف دانشجو میپذیرد؛ دانشجو موضوع مورد تحقیق خود را از مقالات علمی دانشمندان خارجی انتخاب میکند و بر اساس آن تز و پایاننامه میدهد و به مراتب بالاتر علمی میرود؛ استاد ارتقاء میگیرد؛ تعداد مقالات علمی در ژورنالهای ملی و بینالمللی افزایش مییابد اما همچنان نه دردی از کشور دوا میشود و نه پیشرفتی حاصل میشود، تنها توان بسیاری از نیرویانسانی و بخش قابل توجهی از امکانات و ظرفیتهای کشور برای افزایش تعداد مقالات غیرکاربردی هزینه میشود.
حقیفام در پایان تصریح کرد: باید قبول کنیم مسیر را اشتباه طی کردهایم. هدف بودن افزایش تعداد مقالات علمی یکی از دلایل عدمتوسعه فناوری است. اگر هدف، حل مسئله صنعتی باشد و سطح علمیِ فرد بر اساس میزان تاثیرگذاری در صنعت کشور مورد ارزیابی قرار گیرد و اعضای هیأتعلمی بر اساس موفقیت در عملیاتی کردن علم سطحبندی شوند، هم صنعت پیشرفت خواهد کرد و هم علم تولید شده با کیفیت و نافع خواهد بود.
محمودرضا حقیفام؛ عضو هیأتعلمی دانشگاه تربیت مدرس و معاون هماهنگی توزیع توانیر در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان با بیان اینکه غایت علم، تولید ثروت و بهبود کیفیت زندگی انسان است، گفت: علمی که به ارزشافزوده تبدیل نشود پایدار نخواهد بود.
وی افزود: جامعه علمی کشور در حوزه افزایش کمی مقالات جایگاه خوبی کسب کرده است اما نه تنها در بحث تبدیل آن به فناوری و ثروت، که حتی در تولید علم نیز کارنامه خوبی ندارد. بسیاری از مقالات علمی کشور در واقع حرکت روی خط ترسیم شده توسط دانشمندان کشورهای دیگر و پرداخت دستاوردهای آنان است و نه تولید علم. تولید علم تعریف مشخصی دارد که متاسفانه در این حوزه نیز کشور در سالهای اخیر دچار نوعی رکود شده است.
حقیفام ادامه داد: کاهش تعداد مقالات علمی بخودیخود مسئله نگران کنندهای نیست، بلکه آنچه موجب نگرانی است کاهش «تولید علم» توسط جامعه علمی کشور است. علمی که بر پایه نیازهای واقعی کشور و مطابق با مسائل بومی تولید شده باشد و بتواند به فناوری تبدیل شود تا در نهایت زمینهساز بهبود کیفیت زندگی جامعه شود.
عضو هیأتعلمی دانشگاه تربیت مدرس تصریح کرد: سیاستگذاریها، آئیننامهها و مقررات اشتباه در سنوات گذشته سیگنالهای نادرستی به دانشگاهیان داده است تا جاییکه تمام توان بسیاری از اساتید و دانشجویان به خصوص در مقاطع تحصیلاتتکمیلی، در مسیر چاپ مقالههای غیرکاربردی به هدر رفته است. دانشجو برای ادامه تحصیل در دکتری و سپس پسادکتری و استاد برای ارتقاء نیاز به تعدد مقالات دارند و همین سبب میشود از سویی کیفیت کاهش یابد و از سوی دیگر شاهد پدیدههایی مانند خرید، فروش و مونتاژ مقاله و پایاننامه و تز باشیم.
محقق برجسته مهندسی برق در ادامه مسئلهسازی برای دانشگاه را یکی از ضروریات پیشرفت علم و توسعه فناوری دانست و اظهار داشت: بخشی از عدمتوانایی دانشگاه در حل مسائل جامعه به عدمشناخت درست و صحیح «مسئله» برمیگردد. متاسفانه دانشگاه در اغلب موارد حتی مشکلات موجود در جامعه را نمیداند چه برسد به اینکه برای رفع آن راهکار علمی و دانشبنیان داشته باشد. همین موضوع سبب میشود دانشجو پس از پایان تحصیل با انبوهی از دانستههای تئوری و بدون حتی شناخت درست از مفهوم «صنعت» وارد بازار کار شود. در این شرایط نمیتوان و نباید از فارقالتحصیل دانشگاه حل مسئله صنعتی را انتظار داشت.
معاون هماهنگی توزیع توانیر افزود: تا زمانیکه مسائل به درستی و کارشناسانه احصاء و به دانشگاه ارائه داده نشود و امکانات لازم نیز در اختیار محقق و دانشجو قرار نگیرد روند به همین منوال باقی خواهد ماند. دانشگاه بدون هدف دانشجو میپذیرد؛ دانشجو موضوع مورد تحقیق خود را از مقالات علمی دانشمندان خارجی انتخاب میکند و بر اساس آن تز و پایاننامه میدهد و به مراتب بالاتر علمی میرود؛ استاد ارتقاء میگیرد؛ تعداد مقالات علمی در ژورنالهای ملی و بینالمللی افزایش مییابد اما همچنان نه دردی از کشور دوا میشود و نه پیشرفتی حاصل میشود، تنها توان بسیاری از نیرویانسانی و بخش قابل توجهی از امکانات و ظرفیتهای کشور برای افزایش تعداد مقالات غیرکاربردی هزینه میشود.
حقیفام در پایان تصریح کرد: باید قبول کنیم مسیر را اشتباه طی کردهایم. هدف بودن افزایش تعداد مقالات علمی یکی از دلایل عدمتوسعه فناوری است. اگر هدف، حل مسئله صنعتی باشد و سطح علمیِ فرد بر اساس میزان تاثیرگذاری در صنعت کشور مورد ارزیابی قرار گیرد و اعضای هیأتعلمی بر اساس موفقیت در عملیاتی کردن علم سطحبندی شوند، هم صنعت پیشرفت خواهد کرد و هم علم تولید شده با کیفیت و نافع خواهد بود.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.