خوشبختانه، دانشمندان سالهاست بر روی راه حلهای جایگزین مانند انرژی باد و انرژی خورشیدی در حال تحقیق هستند. اما باد و خورشید هنوز هم گرانتر از نفت و زغال سنگ هستند، و ممکن است بهترین راه حل برای تمام مکانها و یا استفادهها نباشند.
بنا به همین دلایل، دانشمندان در حال ادامه تلاش خود برای دستیابی به انرژی فراوان، ارزان و کارآمد با بررسی منابع کمتر شناخته شده هستند. منابعی که ممکن است کمی غیر معمول و حتی مضحک و غیر واقعی و در برخی موارد وحشتناک بهنظر برسند.
این مطلب به معرفی ۱۰ منبع غیر معمول انرژی میپردازد. چه کسی میداند، یک روز ممکن است شما از قند و شکر برای شارژ لپ تاپ، از باکتریها برای تامین سوخت خودرو و یا از جسدها برای گرم کردن ساختمان خود استفاده کنید.
گرمای بدن
گرمای بدن شما میتواند کل یک ساختمان شامل دفاتر، آپارتمانها و فروشگاهها را گرم کند. حداقل این چیزی است که در استکهلم و پاریس اتفاق افتاده است. Jernhust، یک شرکت مدیریت املاک دولتی، طرحی برای دریافت گرمای بدن مسافران ایستگاه مرکزی قطار استکهلم دارد. این گرما، آب درون لولهها را گرم کرده و سپس به سیستم تهویه ساختمان پمپ خواهد شد.
به گزارش "برق نیوز" همچنین Paris Habitat، مالک یک پروژه مسکن کم هزینه در پاریس، از گرمای بدن برای گرم کردن ۱۷ آپارتمان در یک ساختمان، که درست بالای یک ایستگاه مترو در مرکز پومپیدو قرار دارد استفاده خواهد کرد. در نمونهای دیگر، یک مرکز سوزاندن جسد در بریتانیا از گازهای متصاعد شده ناشی از پروسه سوزاندن برای گرمایش کوره استفاده میکند.
شکر
بهطور معمول قرار دادن شکر در مخزن گاز باعث خراب شدن موتور ماشین میشود. اما بعضی از روزها، میتواند راه خوبی برای تامین سوخت یک وسیله نقلیه باشد.
دیگو دل کاستیو نگرته، پژوهشگر ارشد بخش انرژی همجوشی آزمایشگاه ملی Oak Ridge میگوید: «ما نباید ایدهها را رد کنیم، ما بایستی به مردم این اجازه را بدهیم تا ایدههای غیرمعمول را دنبال کنند.»
محققان و شیمیدانها در «ویرجینیا تکنولوژی» در حال توسعه راهی برای تبدیل شکر به هیدروژن هستند تا بتوان سوختی ارزانتر، پاکتر و بیبوتر داشت و از آن در پیل سوختی استفاده نمود. دانشمندان شکر گیاهی، آب و ۱۳ آنزیم قدرتمند را در یک راکتور مخلوط کرده و به هیدروژن و مقدار بسیار کمی دیاکسیدکربن تبدیل میکنند.
هیدروژن تولیدی میتواند در یک پیل سوختی جهت تولید انرژی بهکار رود. در این پروسه نسبت به روشهای قدیمی۳ برابر بیشتر هیدروژن تولید میشود که این امر موجب کاهش هزینه خواهد شد.
باد خورشیدی
صدبیلیون برابر بیشتر از چیزی که در حال حاضر بشریت به انرژی نیاز دارد، انرژی در فضا وجود دارد. باد خورشیدی، یک جریان از ذرات باردار و دارای انرژی است که از سمت خورشید در حال حرکت است. بروکزهاراپ، فیزیکدان دانشگاه ایالتی واشنگتن عقیده دارد که بههمراه همکاراناش میتوانند این ذرات را توسط ماهوارهای که در مدار خورشید است دریافت کنند.
این به اصطلاح ماهواره دایسن-هاراپ یک سیم مسی بلند خواهد داشت که با باتریها شارژ میشود تا بتواند یک میدان مغناطیسی عالی برای گیر انداختن الکترونهای موجود در باد خورشیدی ایجاد کند. انرژی الکترونها توسط یک لیزر مادون قرمز از ماهواره بهسمت زمین تابانده میشود، زیرا اتمسفر زمین تغییری در طیف مادون قرمز ایجاد نمیکند.
البته ماهواره دایسن-هاراپ چند مشکل فنی دارد که محققان درحال رفع آنها هستند. با این حال بهنظر میرسد استفاده از این ماهواره در نزدیکی ایستگاههای فضایی راه حل معقولی باشد.
ادرار و مدفوع
اغلب مردم فکر میکنند که ادرار و مدفوع بایستی بلافاصله دفع شوند. و نمیدانند که مدفوع حاوی گاز متان است و میتواند همانند گاز طبیعی استفاده شود.
در حال حاضر حداقل دو راهکار برای تبدیل مدفوع سگ به گاز متان در دو جای مختلف در حال بررسی است.
در هردو راهکار، واکر سگها دارای کیسههای زیستتخریبپذیر است که پس از آنکه پر شدند درون یک مخزن بزرگتر به نام هاضم (digester) قرار میگیرند. درون این مخزن میکروارگانیسمها از مدفوع سگ گاز متان تولید میکنند که میتواند در تامین روشنایی استفاده شود.
در پنسیلوانیا، یک مزرعه از کود گاو برای تولید انرژی استفاده میکند. ششصد گاو که روزانه ۱۸۰۰۰ گالن کود تولید میکنند سالانه ۶۰۰۰۰ دلار سوددهی برای مزرعه دارند. از کود گاوی برای تولید برق، کود گیاهی و سوخت گرمایشی استفاده میشود. اخیرا کمپانی HP تحقیقی منتشر کرده که در آن شرح میدهد چگونه یک مزرعهدار میتواند با اجاره دادن زمین خود به شرکتهای اینترنتی و تامین برق مورد نیاز آنها با گاز متان پول در آورد.
فاضلاب انسانی هم به همین اندازه خوب است. در بریستول استرالیا یک ماشین VW Beetle توسط گاز متان حاصل از یک نیروگاه فاضلاب خام تامین نیرو میشود. تخمین زده میشود با فاضلاب ۷۰ خانه میتوان توان مورد نیاز یک خودرو برای طی مسافت ۱۰۰۰۰ مایلی را تامین نمود.
و البته ادرار را فراموش نکنیم. در گروه علوم فیزیکی و مهندسی دانشگاه هریون-وات ادینبورگ، دانشمندان بهدنبال راهی برای ساخت اولین پیلهای سوختی با منبع ادرار هستند. این روش میتواند یک راه مناسب برای فضانوردان یا نظامیان برای تولید برق باشد. اوره یک ترکیب شیمیایی آلی غنی از نیتروژن، غیر سمی و در دسترس است. بنابراین بله، انسانها همواره مادهای را حمل میکنند که میتوان از آن برق تولید نمود.
ارتعاشات
به مهمانی بروید و با این کار به محیط زیست کمک کنید. باشگاه وات در روتردام هلند از ارتعاشات کف باشگاه که ناشی از راه رفتن و رقصیدن مردم است برای تامین روشنایی خود استفاده میکند. این ارتعاشات توسط مواد پیزوالکتریک به برق تبدیل میشوند.
همچنین ارتش آمریکا نگاهی به فنآوری پیزوالکتریک برای تولید انرژی دارد. آنها موادی را در پوتینهای سربازان قرار میدهند تا رادیوها و دیگر دستگاههای قابل حمل را شارژ کند. گرچه این روش یک انرژی تجدیدپذیر با پتانسیل بسیار بالاست، اما ارزان نیست.
باشگاه وات برای استفاده از این مواد در ۲۷۰ فوت مکعب مبلغ ۲۵۷ هزار دلار هزینه کرد، مبلغی که به این زودی جبران نخواهد شد. اما کف میتواند در آینده دوباره برنامهریزی شود تا خروجی بهبود یابد. رقصیدن شما واقعا میتواند منجر به تولید برق شود.
لجن
شهرداریهای کالیفورنیا سالانه بهتنهایی ۷۰۰۰۰۰ تن لجن خشک تولید میکنند که این میزان پتانسیل تولید روزانه ۱۰ میلیون کیلووات ساعت برق را دارد. در دانشگاه نوادا لجن را خشک میکنند تا برای پروسه گازیسازی قابل استفاده باشد و بتوان از آن برق تولید نمود.
یک تیم از محققان این دانشگاه دستگاهی ساختهاند تا هم هزینه را کاهش دهند و هم فنآوری پربازدهی داشته باشند. این وسیله لجن چسبناک را با استفاده از دماهای تقریبا پایین در یک بستر سیال از شن و ماسه و نمک به پودر تبدیل میکند تا سوخت زیستتوده تولید شود.
فن آوری تبدیل ضایعات به انرژی برای استفادههای محلی طراحی شده است تا شرکتها در هزینههایی مانند حمل و نقل، دفع و تولید برق صرفهجویی کنند. تخمین زده میشود که یک سیستم کامل توانائی تولید روزانه ۲۵۰۰۰ کیلووات ساعت برق را داشته باشد.
ستاره دریایی
ستاره دریایی که در تاریکی میدرخشد دارای عناصری برای استفاده در نوع جدیدی از پیلهای سوختی است. درخشندگی آنها بهدلیل پروتئین سبز رنگ دارای تشعشعی است که GFP نام دارد. تیمی از دانشگاه فنآوری چالمرز گوتنبرگ سوئد یک قطره GFP را بر روی الکترودهای آلومینیومی و سپس در معرض نور فرابنفش قرار دادند. این الکترونهای آزاد شده از پروتئین با عبور از یک مدار برق تولید میکنند.
همین پروتئینها برای تولید یک پیلسوختی زیستی استفاده میشوند، که بدون هیچ منبع نور خارجی برق تولید میکند. علاوهبر یک منبع نور خارجی، ترکیبی از مواد شیمیایی مانند آنزیمهای لوسیفراز و منیزیم، که در کرمهای شبتاب یافت میشود، برای تولید برق از این وسیله استفاده میشوند.
این پیلهای سوختی میتوانند در دستگاههای بسیار کوچک و ریزی که برای تشخیص و درمان بیماریهای انسان کاربرد دارند استفاده شوند.
دریاچههای در معرض انفجار
در حال حاضر سه دریاچه از این نوع در جهان وجود دارد، دلیل نامگذاری آنها به این دلیل است که دارای مخازن عظیمی از متان و دیاکسیدکربن در اعماق آب هستند.
اگر دما تغییر کند، این گازها مانند زمانیکه در یک قوطی نوشابه را باز میکنید به سطح آب خواهند آمد و میلیونها انسان و حیوان که در نزدیکی آن زندگی میکنند را خواهند کشت. در واقع، چنین اتفاقی در ۱۵ نوامبر ۱۹۸۴ در دریاچه نیوس کامرون اتفاق افتاد و ابر عظیمی از دیاکسیدکربن موجب مرگ صدها انسان و حیوان گردید.
در رواندا، دریاچه کیوو بهعنوان یک منطقه شوم شناخته میشود. با این حال دولت یک نیروگاه برق در نزدیکی آن ساخته است تا با استفاده از گازهای سمی بتواند ۳.۶ مگاوات برق تولید نماید. دولت امیدوار است که در سالهای آینده، این نیروگاه بتواند یک سوم برق کشور را تامین نماید.
باکتری
بیلیونها باکتری در دنیا وجود دارند که همانند هر موجود زنده دیگری برای زمانهایی که با محدودیت تامین غذا مواجهند، یک استراتژی بقا دارند. باکتری "ئی. کولی" سوخت را بهشکل اسیدهای چرب شبیه پولیستر ذخیره میکند. همین نوع اسید چرب برای تولید سوخت بیودیزل نیاز است. بنابراین، محققان سعی دارند تا با استفاده از ساختار ژنتیکی این میکروارگانیسمهای ئی. کولی، اسیدهای پلیستری را بهمقدار بسیار زیاد تولید کنند.
دانشمندان با حذف آنزیمها از باکتریها، روند تولید اسیدها را سریعتر کردهاند و با خشک کردن اسید از شر اکسیژن نیز خلاص شدهاند و در نهایت توانستهاند یک نوع سوخت دیزل تولید نمایند. همان باکتریای که میتواند ما را مریض کند، میتواند با تولید سوخت برای حمل و نقل موجب حفظ محیط زیست و صرفهجویی مالی شود.
نانولولههای کربنی
نانولولههای کربنی، لولههای توخالی از اتمهای کربن هستند که کاربردهای زیادی دارند، از پارچههای زره مانند گرفته تا آسانسورهایی که میتوانند باری را از زمین تا ماه حمل کنند. اخیرا دانشمندان MIT راهی برای استفاده از نانولولههای کربنی جهت جذب انرژی خورشیدی یافتهاند که ۱۰۰ برابر بیشتر از سلولهای فتوولتائیک انرژی دریافت میکند.
نانولولهها میتوانند بهعنوان یک آنتن برای دریافت نور خورشیدی عمل نمایند. این بدان معناست که دیگر نیازی به پوشش کل سقف یک خانه با سلولهای خورشیدی نیست و تنها یک فضای کوچک کافی خواهد بود.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.