تاثیر ترانسفورماتور بر مسائل زیست محیطی و سلامت انسان
در دهه ۷۰ میلادی فهمیدند PCB تجزیه ناپذیر بوده و برای سلامتی انسان نیز بشدت مضر است بطوریکه تماس با آن یا استنشاق بخارات آن میتواند باعث ایجاد سرطانهای مختلف شود.
به گزارش برق نیوز، توضیحات استاندارد IEC۶۰۴۲۲ (ویرایش سال ۲۰۱۳) درخصوص روغنهای آسکارل و آلوده به PCB:
پلی کلریدهای بی فنیل (PCBs) خانوادهای از هیدروکربنهای آروماتیک کلردار مصنوعی هستند که مشخصات حرارتی و الکتریکی مناسبی دارند. این مشخصات خوب بهمراه پایداری شیمیائی عالی، کاربردهای تجاری بسیاری برای این مواد بهمراه داشته است (مانند روغن آسکارل)
هرچند پایداری شیمیائی و تجزیه ناپذیری این مواد، نگرانیهای زیادی را در خصوص آلودگی محیط زیست و سلامت انسان بدنبال داشته است. این نگرانی در خصوص اثرات زیست محیطی PCBs استفاده از آنرا از اوایل دهه ۷۰ میلادی بشدت محدود نمود و از سال ۱۹۸۶ طبق یک توافقنامه بین المللی استفاده از این مواد در ترانسفورماتور ممنوع شد. متاسفانه استفاده مشترک از تجهیزات سرویس و نگهداری این روغن با روغنهای عایقی معدنی، موجب آلودگی گسترده روغنهای معدنی در ترانسفورماتورهای فعلی شده است.
پلی کلریدهای بی فنیل (PCBs) خانوادهای از هیدروکربنهای آروماتیک کلردار مصنوعی هستند که مشخصات حرارتی و الکتریکی مناسبی دارند. این مشخصات خوب بهمراه پایداری شیمیائی عالی، کاربردهای تجاری بسیاری برای این مواد بهمراه داشته است (مانند روغن آسکارل)
هرچند پایداری شیمیائی و تجزیه ناپذیری این مواد، نگرانیهای زیادی را در خصوص آلودگی محیط زیست و سلامت انسان بدنبال داشته است. این نگرانی در خصوص اثرات زیست محیطی PCBs استفاده از آنرا از اوایل دهه ۷۰ میلادی بشدت محدود نمود و از سال ۱۹۸۶ طبق یک توافقنامه بین المللی استفاده از این مواد در ترانسفورماتور ممنوع شد. متاسفانه استفاده مشترک از تجهیزات سرویس و نگهداری این روغن با روغنهای عایقی معدنی، موجب آلودگی گسترده روغنهای معدنی در ترانسفورماتورهای فعلی شده است.
مقدار PCB موجود در روغن ترانسفورماتور باید اندازه گیری شده تا از عدم آلودگی روغن به PCB اطمینان حاصل نمود. همچنین زمانی که خطر آلودگی وجود دارد (مانند تصفیه روغن، تعمیر ترانسفورماتور و ...) میبایست روغن را مورد آزمون قرار داده و درصورت وجود PCB بیش از حدود تعیین شده (۵۰ppm) میبایست اقدامات ضروری جهت رفع آلودگی انجام گیرد.
روغن آسکارل یک روغن سنتزی (ساخته شده در آزمایشگاه) است که برخلاف روغن معدنی از نفت خام گرفته نشده است. این روغن بعلت نسوز بودن و پایداری شیمیائی بالا از ابتدای دهه ۳۰ میلادی در خازنها و ترانسفورماتورهای ضد انفجار (بخصوص ترانسهای توزیع ویژه صنایع و ترانسهایی که در مناطق مسکونی، برجها، ساختمانهای اداری، مترو و ... نصب میشوند) استفاده شد.
در دهه ۷۰ میلادی فهمیدند PCB تجزیه ناپذیر بوده و برای سلامتی انسان نیز بشدت مضر است بطوریکه تماس با آن یا استنشاق بخارات آن میتواند باعث ایجاد سرطانهای مختلف شود. همچنین در چند حادثه آتش سوزی مربوط به ساختمانهای تجاری و مسکونی در آمریکا مشخص شد روغن آسکارل در درجه حرارتهای بالای ۸۰۰ درجه سانتیگراد دو گاز سمی و کشنده دای اکسین و فوران را تولید میکند که موجب مرگ آنی افرادی میشود که آنرا استنشاق کرده اند. از اواسط دهه ۸۰ میلادی تولید این روغن و استفاده از آن در ترانسفورماتور ممنوع اعلام شد.
در ایران (و همچنین سایر کشورها) ترانسفورماتورهایی که با روغن آسکارل پر شده اند زیاد نیست. منتها بعلت استفاده مشترک از تجهیزات سرویس و نگهداری (مانند دستگاه سیرکوله و ...) تعداد بسیار زیادی از ترانسهای حاوی روغن معدنی نیز به PCB آلوده شدند. پس دو نوع آلودگی ترانس وجود دارد: ۱ - روغن آسکارل ۲ - روغن معدنی آلوده به PCB
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.