تفاوت های مدیریتی اردکانیان در وزارت نیرو

در این مدتی که رضا اردکانیان وزیر نیرو ایران شده است تفاوت های قابل توجهی با خیلی از مدیران هم رده خودش دارد. شاید حضور در جایگاه های استراتژیک و فعالیت در محافل مهم دنیا در حوزه آب از وی فرد دیگری ساخته باشد.

انهایی که اردکانیان قدیم را می شناختند از تفاوت های شخصیتی وی می گویند و تغییر نگاهی که اثراتش در وزارت نیرو بیش از پیش ملموس است. وزیری که آمده تا طرحی نو در اندازد و نقش جدیدی در صنعت آب و برق ایجاد کند.

ما نقدهای مختلفی به رضا اردکانیان داریم و به برخی از آنها نیز پرداخته شده است. ولی وزیر جدید نگاهی متفاوت با تیپ مدیران فعلی کشور دارد که موجب شده بتواند منشا اثرات خوبی در وزارت نیرو باشد. گرچه هنور خیلی راه داریم تا وی بتواند به مشکلات متعددی که در صنعت آب و برق وجود دارد فائق آید.

اجلاس «هم‌انديشی با متخصصان علوم آب و محيط‌ زيست» چندی قبل تر با حضور وزیر نیرو برگزار شد. همایشی که دقیقا روی مسئله مورد نظر متمرکز شده بود و قرار بود به گفت و گوی ملی در حوزه آب تبدیل شود. این هم از تفکرات وزیر جدید است که به خوبی می داند از این کنفرانس های بی هدفی که در صنعت آب و برق برگزار می شود نمی توان خروجی مشخصی گرفت.

وزیر نیرو در این گردهمایی از ابتدا تا انتها نشست و به تمامی ارائه ها و سخنرانی ها توجه کرد و به بهانه جلسه و کمبود وقت و ... جلسه را ترک نکرد. اتفاقی که برای اولین بار ما شاهد آن بوده ایم. این تنها مثالی بود از اهمیتی که وزیر نیرو به این مسائل دارد.

اردکانیان برای وقتش ارزش قائل است. ارزش وقت را هم به خوبی می داند. حداقل خیلی بیشتر از مدیرانی که ما در این مدت در صنعت آب و برق دیده ایم ارزش وقت را می داند و برای همین است که کمتر می بینید وقت خود را در جلسات بیهوده تلف نماید و تا جائیکه بتواند از حضور در همایش ها و نشست های بی هدف خودداری می کند. حتی بعد از کسب رای اعتماد تا جائیکه میشد از جلسات مرسوم عرض تبریک و دیدارهای غیرکاری طفره رفت تا به آنانی که صرفا در پی عرض ارادت و گرفتن عکس یادگاری بودند بفهماند به برنامه و عملکرد بیشتر بها می دهد.

وی بر خلاف مدیران سنتی که برنامه مشخصی برای حضور خود در مجامع علمی و همایش ها ندارند، دارای برنامه و هدف است و از قبل برای حضور در برنامه های مورد نظرش برنامه ریزی می کند. وقتی مدیران یک مجموعه حتی خود حاضر نیستند پای نشست ها و سخنرانی هایی همایشی که چند صد میلیون برای اجرای آن هزینه شده بنشینند نمی توان انتظار داشت زیردستان آنها برای این مقالات و مطالب علمی ارزشی قائل باشند.

وزیر نیروی دولت دوازدهم کمتر در رسانه ها ظاهر می شود و وقتی می آید که حرفی برای گفتن داشته باشد. این را مقایسه کنید با مدیرانی که اینقدر مصاحبه های بی هدف و بی محتوا انجام داده اند که تقریبا همه می دانند بیش از آنکه هدف، اطلاع رسانی باشد، در پی دیده شدن و رسانه ای شدن هستند. البته روابط عمومی ها هم در این معضل نقش قابل توجهی داشته و به جای تعامل و برقراری دیالوگ با جامعه و مخاطب، صرفا در پی رتق و فتق حفاظت از جایگاه مدیران هستند.

اردکانیان در حوزه برق تخصص ندارد ولذا کمتر در این حوزه صحبت می کند. با اینکه چند مورد از صحبت هایی که در حوزه صنعت برق داشته با اشکالات و ابهاماتی مواجه بوده است اما در مقایسه با دیگر مدیران ما، خیلی کمتر به مسائلی می پردازد که از آن بی اطلاع است. به آمار دقت می کند و سعی در بیان معضلات صنعت آب و برق با گفتمانی جدید و ساده تر دارد که عمده مدیران فعلی هم تلاش دارند پیچیده صحبت کرده و هم از ارائه آمارهای حدودی ابایی ندارند.

سیستم کند اداری ایران و شرایط مدیریتی سازمان های دولتی، خود به خود در راستای کاهش بهره وری و افزایش هزینه ها حرکت می کند. نکته ای که اردکانیان در تلاش است تا در خلاف آن حرکت کند که البته به سختی می تواند در آن موفقیتی کسب کند.

وزیر نیروی ایران با آنکه نتوانسته است در حوزه برق، مطالبات و خواسته های صنعت برقی ها را برآورده سازد و همه وی را فقط وزیر آب می دانند ولی باید امیدوار بود که بتواند جنسی از مدیریت در این وزارتخانه را به نمایش بگذارد که از خرد جمعی در جهت بهبود اوضاع صنعت آب و برق بهره برده و در پی حل ریشه ای ساختارهای مشکل دار باشد.

این دیدگاه مدیریتی اردکانیان در بخش برق نیاز به نهادینه شدن دارد. باید مدیرانی را پرورش داد که بجای گذراندن وقت هر روز خود در جلسات هماهنگی بدون نتیجه، در پی راهکارهای خروج از مشکلات و افزایش راندمان سیستم تحت مدیریت باشند.فارغ از پیر ویا جوان بودن مدیران، مدیریت بخش دولتی صنعت برق سالهاست فرسوده شده و به صورت سنتی مدیریت می شود.