آشنایی با سنسور حد

سرویس آموزش و آزمون برق نیوز؛ سنسور حد (limit switch) یک وسیله است که دارای دو ساختار می‌باشد: ابتدا اجازه نمی‌دهد تا فن روشن شود تا جایی که هوای داخل پکیج گرم شود و در ادامه به عنوان سوئیچ مشعل عمل می‌کند و درجه حرارت هوا در اطراف مبدل حرارتی خیلی گرم می‌شود.


سنسور حد یا ترمودیسک معمولی شامل سنسور دماسنج طولی است که به یک صفحه نصب متصل شده است. پروب از طریق دیوار کوره گسترش می‌یابد و صفحه به خارج از کوره متصل می‌شود. پانل نصب معمولا شامل دو یا چند ترمینال است که سیم‌های کنترل کننده را برای فن و دریچه گاز پکیج دریافت می‌کنند. مکان سنسور با توجه به مدل پکیج متفاوت است، اما معمولا در محفظه پرشدن هوای گرم، بالاتر از محفظه احتراق یا مبدل حرارتی پکیج قرار دارد.



سنسور حد یا ترموسوئیچ نقش مهمی در چرخه طبیعی هر پکیج ایفا می‌کند. هنگامی که ترموستات گرم می‌شود، مشعل‌های پکیج روشن می‌شوند و موجب گرمایش مبدل حرارتی می‌شوند.



یکی از عوامل موثر در پکیج‌ها به دلیل عدم کیفیت لازم سنسور حد، پکیج دچار مشکل شده و دقت لازم را ندذاشته باشد. چندی از موارد مهم و قابل ذکر به شرح زیر است:

سنسور حد باید از کنتاکت داخلی مس و طلا باشد که اغلب کالا‌های چینی از مس و نقره تولید می‌شود که مس و نقره باعث اکسید شدن در فضا‌های دارای رطوبت می‌گردد. یکی دیگر از موارد قابل توجه در هنگام انتخاب سنسور حد، دقت قطع و وصل می‌باشد به عنوان مثال یک سنسور حد ۸۰ درجه باید به صورت استاندارد جهانی مثبت و منفی ۳ درجه عمل نماید یعنی ۸۳ درجه یا ۷۷ درجه سانتیگراد عمل نماید و پس از ۱۵ درجه خنک شدن دوباره به صورت معمول عمل نماید.


ترمودیسک چیست؟

ترمودیسک در حقیقت یک ترموستات معکوس است به عبارتی وقتی سرما به اندازه مشخصی رسید بر عکس ترموستات ارتباط دو کنتاکت را برقرار می‌کند. در ترمودیسک یا سنسور حد دمای فعال شدن معمولا پنج درجه زیر صفر توسط سازنده تنظیم شده و، چون این محصولات در ابتدای تولید یخچال‌های نو فراست به شکل گرد ساخته شده اند به ترمو دیسک معروف شدند، ولی هیچ دلیلی ندارد که همیشه گرد باشد.

امروزه با استفاده از مدار‌های کنترل الکترونیکی سنسور‌های دما وظیفه ترمودیسک را انجام میدهند.
در مورد ترمو فیوز هم باید گفت در یخچال‌های نوفراست قدیمی که تایمر زمانی معمولا ۲۰ تا ۲۵ دقیقه‌ای داشتند ترمو فیوز استفاده نمی‌شد، چون تایمر بعد از مدت مشخصی المنت را از مدار خارج می‌کرد.


در نسل جدیدتر، چون تایمر بصورت غیر فعال در زمان دیفراست در مدار قرار می‌گیرد بنابراین تا ترمودیسک به تایمر فرمان ندهد که راه بیفتد، المنت در مدار می‌ماند؛ بنابراین برای پیشگیری از بالا رفتن حرارت و خطرات احتمالی ترموفیوز را به سیستم اضافه کردند.