در این مقاله مدلی برای طراحی بهینه سیستم ترکیبی انرژی تجدیدپذیر با هدف کمینه کردن ارزش خالص کنونی (NPV) هزینهها ارائه شده است. مدل ارائه شده بر اساس دو متغیر تصمیم شامل کل سطح مجموعهی پنل خورشیدی و کل سطح پوشانده شده توسط پرههای توربین بادی در حال چرخش تعریف شده است. در مدل ارائه شده تاثیر طرحهای تشویقی در کاهش هزینه در سناریوهای مختلف بررسی شده است.