ایران به لحاظ موقعیت خاص جغرافیایی اش دارای پتانسیل بالایی از نظر دارا بودن انرژی زمین گرمایی می‌باشد. اما مشکل این است که سرزمین ایران پهناور و روش‌های شناسایی که به طور معمول مورد استفاده قرار می‌گیرد گران و پرهزینه و کند می‌باشند و در ضمن لازم است که به علت پرهزینه بودن پروسه حفر چاه خطا‌ها به حداقل کاهش یابد. به نظر می‌رسد که تصاویر حرارتی ماهواره‌ای در تلفیق با سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در قالب یک سیستم پشتیبانی تصمیم گیری در فاز شناسایی قادر باشند ضمن بالا بردن سرعت و کم هزینه بودن در تلفیق با روش‌های معمول خطا‌های شناسایی را به حداقل برسانند.