اغلب مدیران صنعت برقی که هم اکنون عضو انجمنها و تشکلهای علمی شده و سرمست از فتح این قلههای افتخار گشته اند، نه تنها در دوران مدیریت خود موفق نبوده که در وظایف فعلی محوله هم درمانده اند چه اینکه بخواهند جای دیگری را آباد کنند. سندروم عضویت در انجمنها و تشکلهای مختلف پدر مملکت را درآورده است و مدیران برقی برای کسب القاب دهن پر کن، وقتشان را بجای تمرکز بر وظیفه اصلی، در مجامع دیگری صرف میکنند که صرفا منافع شخصی شان را تامین میکند.