احداث نیروگاه های زباله سوز در ایران غیراقتصادی است
یکی از بینندگان برق نیوز: کارخانه زباله سوزی در خود اروپا امروزه انتخاب اول نیست و تنها لابی مشخصی بدنبال آن است و با پایین رفتن بازار سفارش آنها با هر ترفندی میخواهند وارد بازار ایران شوند و بعد شروع به چانه زنی کنند.
قسمت با بینندگان برای ارتباط نزدیکتر و انعکاس سوالات و درخواست های
کاربران برق نیوز راه اندازی شده و سعی در ایجاد ارتباط نزدیک تری بین
مدیران و مسئولان با مخاطبان و کاربران دارد.
با سلام و درود خدمت خانم دکتر ابتکار،
گذشته از مسائل محیط زیستی که تا حد زیادی در تکنولوژیهای مدرن زباله سوزی حل شده اند مسائل دیگری نیز وجود دارند که انتخاب زباله سوز را برای پسماند شهری ما به آخرین گزینه تبدیل میکنند، یعنی زمانی که واقعاً هیچ راه و چاره دیگری نباشد. از جمله این مسائل عبارت اند از درصد بالای مواد بیولوژیک و تر در پسماند شهری ما که سبب پایین بودن شدید ارزش حرارتی آن (۴ تا پنج مگاژول بر کیلوگرم) در مقایسه با پسماند شهری پاریس و حومه است (ده مگاژول بر کیلوگرم و بیشتر). این موضوع و میزان رطوبت بالای پسماند شهری ما (شصت درصد) سبب میشود که پسماند ما هیچگاه به مرحله خود احتراقی نرسیده و به سوخت فسیلی کمکی نیاز داشته باشد. ارزش حرارتی پایین از طرف دیگر یعنی نرسیدن به دمای بالای ۸۰۰ درجه در کوره که خود ایجاد فوران و دیوکسین چند برابر می‌کند و باقی‌مانده از فیلتراسیون دیگر مانند نمونه پاریس نخواهد بود، یا اینکه با سرمایه گذاری کلانتر و گسترش سیستم فیلتراسیون باید به حدود مجاز رسید که مجموعه را غیر اقتصادی می‌کند. مشکل دیگر گیت فی است. این کارخانه‌ها در اروپا با دریافت ۱۲۰ تا ۱۸۰ یورو بر هر تن پسماند ورودی میتوانند تقریباً اقتصادی باشند. با بازدهی حداکثر ۲۱ درصدی در تولید برق (که با پسماند تر ایران بسیار کمتر خواهد بود) این کارخانه‌ها هرگز نخواهند توانست تنها با فروش برق هر کیلووات ۵۳۰ تومان به بازگشت سرمایه بالای صد و بیست میلیون یورو (حدود ۶۰۰ یورو به ازای هر تن ظرفیت سالانه، با احتساب ۶۰۰ تن در روز) در زمان مناسب برسند. مساله دیگر اینست که این کارخانه‌ها تنها در ظرفیت‌های بالا میتوانند اقتصادی عمل کنند در حالی که ما در سواحل خزر شهر‌های کوچک داریم و برای تغذیه ۶۰۰ تن در روز باید پسماند از منطقه یی با حداقل ۸۰۰۰۰۰ جمعیت جمع‌آوری کنیم که خود حمل و نقل زیادی و مسایل دیگر محیط زیستی دارد. کارخانه زباله سوزی در خود اروپا امروزه انتخاب اول نیست و تنها لابی مشخصی بدنبال آن است و با پایین رفتن بازار سفارش آنها با هر ترفندی میخواهند وارد بازار ایران شوند و بعد شروع به چانه زنی کنند. نمونه جدید آن شرکت چنیم که در تبریز آمده و چند هفته پیش همراه با شهردار تبریز در سانا چانه گیت فی میزند، امری که در دست سانا نیست، و شاید قیمت خرید تضمینی بالاتر که بصرفد.
امیدوارم که شما سرکار خانم دکتر ابتکار به یاد حرفی که چند سال پیش (زمان عضویت در شورای شهر) در بازدید از مجتمع ارادکوه زدید باشید و زیر فشار تبلیغ و یا چشم انداز فریبنده سرمایه گذاری کامل نرفته و زباله سوز را که تنها برای زباله بیمارستانی و زباله غیر قابل بازیافت با درصد رطوبت حداکثر چهل درصد میتواند کارآمد باشد تبلیغ و تایید نکنید. زباله سوز در هیچ کجا به عنوان راه حل منطبق بر توسعه پایدار ارزیابی نشده است.
من برای استانهای شمالی یک طرح بسیار مناسب (بر مبنای روش مکانیکی بیولوژیکی -هضم بی هوازی) با تولید برق ارائه کرده‌ام که میتوانید در آلمان ببینید. روشی به مراتب ارزانتر، از لحاظ بازیافت بهتر و از لحاظ محیط زیستی فاقد اشکالات زباله سوز که خروجی آن بیش از چهارصد ترکیب سمی دارد. از مقامات استان سؤال بفرمایید.
متأسفانه ارائه دهندگان فناوریهای برتر غالبا دارای لابی و سرمایه نیستند که مانند زباله سوز ساز‌های سوئیسی یک هفته در تهران اطراق نموده و چند جلسه با شما برگزار کنند و یا پیشنهاد سرمایه گذاری بدهند. راه حل دیگری هم برای مناطق کم جمعیت تر به استان گیلان ارائه کرده ام.
راه حل هست، اراده انجام کار در راه توسعه پایدار کجاست؟
موفق و سرفراز باشید
ارادتمند، دکتر مصطفی مهرافزا
برمن، آلمان
با سلام و درود خدمت خانم دکتر ابتکار،
گذشته از مسائل محیط زیستی که تا حد زیادی در تکنولوژیهای مدرن زباله سوزی حل شده اند مسائل دیگری نیز وجود دارند که انتخاب زباله سوز را برای پسماند شهری ما به آخرین گزینه تبدیل میکنند، یعنی زمانی که واقعاً هیچ راه و چاره دیگری نباشد. از جمله این مسائل عبارت اند از درصد بالای مواد بیولوژیک و تر در پسماند شهری ما که سبب پایین بودن شدید ارزش حرارتی آن (۴ تا پنج مگاژول بر کیلوگرم) در مقایسه با پسماند شهری پاریس و حومه است (ده مگاژول بر کیلوگرم و بیشتر). این موضوع و میزان رطوبت بالای پسماند شهری ما (شصت درصد) سبب میشود که پسماند ما هیچگاه به مرحله خود احتراقی نرسیده و به سوخت فسیلی کمکی نیاز داشته باشد. ارزش حرارتی پایین از طرف دیگر یعنی نرسیدن به دمای بالای ۸۰۰ درجه در کوره که خود ایجاد فوران و دیوکسین چند برابر می‌کند و باقی‌مانده از فیلتراسیون دیگر مانند نمونه پاریس نخواهد بود، یا اینکه با سرمایه گذاری کلانتر و گسترش سیستم فیلتراسیون باید به حدود مجاز رسید که مجموعه را غیر اقتصادی می‌کند. مشکل دیگر گیت فی است. این کارخانه‌ها در اروپا با دریافت ۱۲۰ تا ۱۸۰ یورو بر هر تن پسماند ورودی میتوانند تقریباً اقتصادی باشند. با بازدهی حداکثر ۲۱ درصدی در تولید برق (که با پسماند تر ایران بسیار کمتر خواهد بود) این کارخانه‌ها هرگز نخواهند توانست تنها با فروش برق هر کیلووات ۵۳۰ تومان به بازگشت سرمایه بالای صد و بیست میلیون یورو (حدود ۶۰۰ یورو به ازای هر تن ظرفیت سالانه، با احتساب ۶۰۰ تن در روز) در زمان مناسب برسند. مساله دیگر اینست که این کارخانه‌ها تنها در ظرفیت‌های بالا میتوانند اقتصادی عمل کنند در حالی که ما در سواحل خزر شهر‌های کوچک داریم و برای تغذیه ۶۰۰ تن در روز باید پسماند از منطقه یی با حداقل ۸۰۰۰۰۰ جمعیت جمع‌آوری کنیم که خود حمل و نقل زیادی و مسایل دیگر محیط زیستی دارد. کارخانه زباله سوزی در خود اروپا امروزه انتخاب اول نیست و تنها لابی مشخصی بدنبال آن است و با پایین رفتن بازار سفارش آنها با هر ترفندی میخواهند وارد بازار ایران شوند و بعد شروع به چانه زنی کنند. نمونه جدید آن شرکت چنیم که در تبریز آمده و چند هفته پیش همراه با شهردار تبریز در سانا چانه گیت فی میزند، امری که در دست سانا نیست، و شاید قیمت خرید تضمینی بالاتر که بصرفد.
امیدوارم که شما سرکار خانم دکتر ابتکار به یاد حرفی که چند سال پیش (زمان عضویت در شورای شهر) در بازدید از مجتمع ارادکوه زدید باشید و زیر فشار تبلیغ و یا چشم انداز فریبنده سرمایه گذاری کامل نرفته و زباله سوز را که تنها برای زباله بیمارستانی و زباله غیر قابل بازیافت با درصد رطوبت حداکثر چهل درصد میتواند کارآمد باشد تبلیغ و تایید نکنید. زباله سوز در هیچ کجا به عنوان راه حل منطبق بر توسعه پایدار ارزیابی نشده است.
من برای استانهای شمالی یک طرح بسیار مناسب (بر مبنای روش مکانیکی بیولوژیکی -هضم بی هوازی) با تولید برق ارائه کرده‌ام که میتوانید در آلمان ببینید. روشی به مراتب ارزانتر، از لحاظ بازیافت بهتر و از لحاظ محیط زیستی فاقد اشکالات زباله سوز که خروجی آن بیش از چهارصد ترکیب سمی دارد. از مقامات استان سؤال بفرمایید.
متأسفانه ارائه دهندگان فناوریهای برتر غالبا دارای لابی و سرمایه نیستند که مانند زباله سوز ساز‌های سوئیسی یک هفته در تهران اطراق نموده و چند جلسه با شما برگزار کنند و یا پیشنهاد سرمایه گذاری بدهند. راه حل دیگری هم برای مناطق کم جمعیت تر به استان گیلان ارائه کرده ام.
راه حل هست، اراده انجام کار در راه توسعه پایدار کجاست؟
موفق و سرفراز باشید
ارادتمند، دکتر مصطفی مهرافزا
برمن، آلمان
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
عظیمی
۱۱ مهر ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۰
جناب آقای دکتر مهرافزا،
مسله به سادگی که شما فکر می کنید نیست، پسماهندهای شهری در ایران به دلیل ترکیبات متفاوتی که از نظر اجزا سازنده با پسماندهای شهری در کشورهای اروپایی دارد نمی تواند بدون انجام پردازش اولیه به عنوان خوراک ورودی به هاضم بی هوازی تغذیه گردد. همچنین در کشور المان از پسماندهای کشاورزی و تمام ارگانیک به عنوان ورودی به هاضم های بی هوازی استفاده میکنند. عنوان کارشناس این زمینه با دو کتاب تالیفی در زمینه بازیافت پسماند شهری و کارکرد کارخانجات زباله سوز به شما این اطمینان را می دهم که صرف وارد کردن تکنولوژی هاضم های بی هوازی بدون در نظر گرفتن ماهیت ویژه پسماندهای تولیدی در ایران امری کاملا اشتباه هست. متاسفانه این اشتباه قبلا در مورد هاضم های تعبیه شده در جاده آبعلی رخ داده است
مسله به سادگی که شما فکر می کنید نیست، پسماهندهای شهری در ایران به دلیل ترکیبات متفاوتی که از نظر اجزا سازنده با پسماندهای شهری در کشورهای اروپایی دارد نمی تواند بدون انجام پردازش اولیه به عنوان خوراک ورودی به هاضم بی هوازی تغذیه گردد. همچنین در کشور المان از پسماندهای کشاورزی و تمام ارگانیک به عنوان ورودی به هاضم های بی هوازی استفاده میکنند. عنوان کارشناس این زمینه با دو کتاب تالیفی در زمینه بازیافت پسماند شهری و کارکرد کارخانجات زباله سوز به شما این اطمینان را می دهم که صرف وارد کردن تکنولوژی هاضم های بی هوازی بدون در نظر گرفتن ماهیت ویژه پسماندهای تولیدی در ایران امری کاملا اشتباه هست. متاسفانه این اشتباه قبلا در مورد هاضم های تعبیه شده در جاده آبعلی رخ داده است
Siros Savarsofla
۰۵ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۲۳:۳۴
با عرض سلام
احداث نیروگاه‌های زباله سوزی نقاط مثبت بسیاری دارد و نقطه اقتصادی آن در درجه اوّل قرار ندارد.
محل‌های ذخیره ذباله باعث مشکلات می‌باشد. اولا ذباله‌های شهری دارای ۱۰ تا ۳۵% مواد پلاستیکی و مواد آلی تشکیل شده که با ذخیره یا کمپوست کردن نمیتوان آنها تجزیه کرد.
ذخیره کردن ذباله‌هایی که دارای پلاستیک‌ها و مواد شیمیایی آلی که سخت تجزیه میشوند باعث مسموم کردن زمین‌های اطراف بخصوص آبهای زیرزمینی میشود.
مناطقی مثل مناطق شمالی ایران که دارای آبهای زیر زمینی کم عمق می‌باشد ذخیره زباله کاری خلاف قوانین محیط زیست و بهداشت عمومی می‌باشد.
مساله اقتصادی این سرمایه گذاری هم میتواند مالی باشد هم مساله کار سازی که میتواند محل کار برای صدها نفر تهیه کند.
تنها نقطه منفی این است که این قبیل صنایع را از کشورهای کم تجربه در این صنعت خریداری می‌کنیم. کشورهایی مثل کشورهای فنلاند یا سوئد تجربه طولانی در این مسائل دارند با سرویس و همکاری تجربی میتوانند طرف معاملاتی خوبی با مقامات ایرانی باشند.
سلامت باشید
احداث نیروگاه‌های زباله سوزی نقاط مثبت بسیاری دارد و نقطه اقتصادی آن در درجه اوّل قرار ندارد.
محل‌های ذخیره ذباله باعث مشکلات می‌باشد. اولا ذباله‌های شهری دارای ۱۰ تا ۳۵% مواد پلاستیکی و مواد آلی تشکیل شده که با ذخیره یا کمپوست کردن نمیتوان آنها تجزیه کرد.
ذخیره کردن ذباله‌هایی که دارای پلاستیک‌ها و مواد شیمیایی آلی که سخت تجزیه میشوند باعث مسموم کردن زمین‌های اطراف بخصوص آبهای زیرزمینی میشود.
مناطقی مثل مناطق شمالی ایران که دارای آبهای زیر زمینی کم عمق می‌باشد ذخیره زباله کاری خلاف قوانین محیط زیست و بهداشت عمومی می‌باشد.
مساله اقتصادی این سرمایه گذاری هم میتواند مالی باشد هم مساله کار سازی که میتواند محل کار برای صدها نفر تهیه کند.
تنها نقطه منفی این است که این قبیل صنایع را از کشورهای کم تجربه در این صنعت خریداری می‌کنیم. کشورهایی مثل کشورهای فنلاند یا سوئد تجربه طولانی در این مسائل دارند با سرویس و همکاری تجربی میتوانند طرف معاملاتی خوبی با مقامات ایرانی باشند.
سلامت باشید
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.