خازن کوپلاژ- Coupling Capacitor(CC)

سرویس آموزش و آزمون برق نیوز: خازن کوپلاژيا خازن مبدل ولتاژ Capacitor Voltage Transformer(CVT)از تعدادي خازن سري تشکيل شده است که دستگاه PLC را از ولتاژ فشار قوي ايزوله مي نمايد. اين قسمت رابط بين خط فشار قوي و Coupling Devices مي باشد، و اصلي ترين قسمت وسايل کوپلاژ ميباشد. ظرفيت اين خازن بين 1000Pf تا 10000 pf مي باشد که به همراه تله موج به عنوان يک فيلتر بالا گذر عمل مي نمايد.

Coupling Device (CD)- دستگاه کوپلاژ
CD يا Line Matching Unit (LMU) بين نقطه ولتاژ پايين خازن کوپلاژ و دستگاه قراردارد واز قسمتهاي زير تشکيل شده است:
Drain coil _کويل نشتي
Surge arrester_برق گير اوليه
_سوئيچ اتصال به زمين
Matching transformer_ترانسفور ماتور تطبيق امپدانس
Tuning devices_وسيله تنظيم
Surge arrester_برق گير ثانويه
Matching transformer - ترانسفور ماتور تطبيق : اين ترانسفورماتور ضمن جداسازي اوليه و ثانويه دستگاه کوپلاژ، براي تطبيق امپدانس خط فشار قوي با دستگاه PLC بکار مي رود.

کوپلاژ فاز به زمين
در اين روش PLC بين يک فاز وزمين قرار مي گيرد، در نتيجه يک خازن کوپلاژ(CC) يک تله موج و يک دستگاه کوپلاژ مورد نياز است در بيشتر موارد از اين سيستم استفاده ميشود ، بنابراين داراي هزينه کم ولي معايب زير است:

_ضريب اطمينان آن به لحاظ اينکه روي يک فاز قرار گرفته کم است.
_ميزان تضعيف نويز آن در مقابل ساير روشها زياد است.

از آنجا كه معمولاً در پستهاي فشار قوي از ترانسفورماتور ولتاژ خازني جهت اندازه‌گيري ولتاژ استفاده مي‌شود، مي‌توان از خازن همين ترانسها نيز جهت كوپلينگ استفاه كرد. در هنگام استفاده از ترانسفورماتور ولتاژ خازني به جاي خازن كوپلينگ لازم است به دو نكته زير توجه شود ترانسفورماتورهاي ولتاژ خازني داراي دو ترمينال خروجي ولتاژ متوسط و ولتاژ پائين هستند. جهت اتصال به واحد تطبيق امپدانس بايستي از ترمينال ولتاژ پائين استفاه شود.
ظرفيت خازني ديده شده توسط واحد تطبيق امپدانس، اتصال سري دو خازن C1 و C2 است كه مقدار آن خواهد بود. (C1 ظرفيت خازني بين ترمينال ولتاژ متوسط و فشار قوي و C2 ظرفيت خازني بين ترمينال ولتاژ متوسط و ولتاژ پائين است).
دستگاه فرستنده – گيرنده PLC :
اين وسيله وظيفه ارسال و دريافت سيگنالهاي مخابراتي را بعهده دارد. محدوده فركانس مورد استفاده در سيستمهاي PLC بين 30 تا 500 كيلوهرتز قرار دارد. حد بالاتر از 500 كيلوهرتز به علت وجود نويز زياد در اين محدوده فركانسي در شبكه‌هاي قدرت و حد پائين‌تر از 30 كيلوهرتز به دلايل اقتصادي انتخاب نمي‌شوند. سيگنالهاي مختلف صحبت، اطلاعات و ... در يك باند فركانس به پهناي 5/2 يا 4 كيلوهرتز چيده شده و سپس به فركانس مطلوب در محدوده 30 الي 500 كيلوهرتز مدوله مي‌شوند. در مرحله بعد اين اطلاعات از طريق كابل ارتباطي، وسيله كوپلاژ، خازن كوپلاژ و خط انتقال قدرت به سمت ديگر خط ارسال مي‌گردند. در مقصد عمل عكس انجام شده و پس از دمدولاسيون، هر بخش اطلاعاتي به واحد مربوطه هدايت مي‌شود. براي ارسال و دريافت همزمان به دو باند فركانس 5/2 يا 4 كيلوهرتزي نيازمنديم. اين باندها ممكن است از نظر فركانس در مجاورت هم قرار گرفته و يا با يك فاصله نسبت به هم مدوله شوند.

بنابراين براي هر كانال ارتباطي مركب از يك باند فركانس براي ارسال اطلاعات و يك باند ديگر براي دريافت آنها حداقل به پهناي باندي در حدود 8 كيلوهرتز نياز داريم (با اين فرض كه باندهاي ارسال و دريافت 4 كيلوهرتزي بوده و در مجاورت هم باشند). براي استفاده بهتر از خط انتقال انرژي مي‌توان از تعداد كانالهاي بيشتري استفاده نمود. تعداد اين كانالها بستگي به نياز پست فشار قوي داشته و با توجه به اهميت،‌ بزرگي و موقعيت آن انتخاب مي‌شود. تمام اين كانالها مي‌بايد در محدوده فركانس 30 الي 500 كيلوهرتز قرار داشته باشند.