
بهنظر میرسد آقای وزیر با فرض تولد صنعت برق در سال خروس و رجوع به طالعبینی چینی به این نتیجه رسیدهاند که سال ۹۷، سال سختی خواهد بود. براساس طالعبینی چینی سال سگ برای متولدین سال خروس سال چندان خوبی نیست، چون اصولاً سگ با روحیه تکثرگرایی خروس میانه خوبی ندارد. البته که به عبارتی دیگر، صنعت برق متولد سال آقای موش است که رابطه جالبی هم با خانم سگ دارد.

به گزارش برق نیوز، یادداشت- سعید مهذب ترابی:
«وزیر محترم نیرو: سال ۹۷ سال سختی خواهد بود.»
بهنظر میرسد آقای وزیر با فرض تولد صنعت برق در سال خروس و رجوع به طالعبینی چینی به این نتیجه رسیدهاند که سال ۹۷، سال سختی خواهد بود. براساس طالعبینی چینی سال سگ برای متولدین سال خروس سال چندان خوبی نیست، چون اصولاً سگ با روحیه تکثرگرایی خروس میانه خوبی ندارد. البته که به عبارتی دیگر، صنعت برق متولد سال آقای موش است که رابطه جالبی هم با خانم سگ دارد.
«وزیر محترم نیرو: سال ۹۷ سال سختی خواهد بود.»
بهنظر میرسد آقای وزیر با فرض تولد صنعت برق در سال خروس و رجوع به طالعبینی چینی به این نتیجه رسیدهاند که سال ۹۷، سال سختی خواهد بود. براساس طالعبینی چینی سال سگ برای متولدین سال خروس سال چندان خوبی نیست، چون اصولاً سگ با روحیه تکثرگرایی خروس میانه خوبی ندارد. البته که به عبارتی دیگر، صنعت برق متولد سال آقای موش است که رابطه جالبی هم با خانم سگ دارد.
تصادفاً سال ۹۶، سال خروس بود و از سالهای پُر سر و صدایی نیز برای صنعت برق بهشمار میرود. در سال ۹۶، تغییرات ساختاری صنعت برق متوقف شد و علیرغم حمایتهای زبانی و شکلی مکرر، آقای مهندس چیتچیان برای حضور در دولت دوازدهم انتخاب نشدند و پس از شوک رأی عدماعتماد مجلس به آقای مهندس بیطرف، آقای دکتر اردکانیان بهعنوان وزیر جدید نیرو، با سابقه آبی و آکادمیک و با شعار مدیریت تقاضا، ساختمان شیشهای وزارت نیرو را تحویل گرفتند.
در سال ۹۶، هجوم متقاضیان سرمایهگذاری، بعد از برجامی به صنعت برق فروکش کرد و چندین بحران طبیعی از قبیل؛ زلزله کرمانشاه، سیلهای شمال و ...، مشکلاتی را برای صنعت برق ایجاد نمود که توسط مدیران این صنعت بخوبی مدیریت شد.
رأی اعتماد خوب مجلسنشینان، اعتماد به نفس نهادینهشده در وزیر جدید را تقویت نمود و با رفتاری هوشمندانه و سیستمی ولی پیچیده، کار را شروع کردند. از قبل نیز بهنظر میرسید که ایشان اداره برق را به خود صنعت برق واگذار کنند، ولی چند ماه طول کشید که براساس پیشبینیهای قبلی، سکان صنعت برق را در سختترین شرایط آن به آقای مهندس حائری، واگذار نمودند. آقای مهندس حائری به تمام شاخصها و پیچ و خمهای صنعت برق آشنا هستند و دارای جایگاه علمی خوب و برآمده از همین صنعت میباشند و از شخصیتهایی هستند که تاکنون مورد اجماع و وثوق همه بازیگران صنعت برق نیز بوده اند وتوانمندی ایجاد وفاق را دارند. این مشخصه میتواند برای رشد و توسعه و عبور از بحرانهای صنعت برق، بسیار مؤثر واقع گردد.
شاخصهای عملکردی صنعت برق در سال ۹۶ نشاندهنده عملکردی مشابه سالهای اخیر میباشد. حداکثر نیاز مصرف شبکه سراسری برق کشور به ۵۵۴۰۰ مگاوات رسید که نسبت به سال ۹۵ نزدیک به ۵ درصد رشد داشت وسرانه مصرف بخش خانگی به ۳۰۱۳ کیلوواتساعت رسید که نسبت به سال ۹۰ حدود ۱۵ درصد رشد را نشان میدهد. کماکان مناطق گرمسیرکشور در ماههای گرم؛ حدود ۳۰ درصد از کل مصرف برق را به خود اختصاص دادند.
فروش برق به حدود ۲۵۵.۰۰۰ میلیون کیلوواتساعت و با نرخ رشدی حدود ۷.۵ درصد رسید. بالاترین نرخ رشد مصرف برق کماکان متعلق به بخش مصرف غیرمولد خانگی و سپس غیرکارای کشاورزی بوده است و نرخ رشد تعداد مشترکین خانگی با شیب کمتری نسبت به سالهای گذشته به حدود ۷۵۰ هزار مشترک رسیده است که نشاندهنده سطح کشش بازار مسکن میباشد. در سال ۹۶، بخش توزیع حدود ۱۸.۰۰۰ کیلومتر شبکه، ۲۸.۰۰۰ دستگاه ترانس توزیع با ظرفیتی حدود ۳۰۰۰ مگاولتآمپر، عملکرد داشته است که برآورد میشود در این بخش تا حدود ۳۰۰۰ میلیارد تومان سرمایهگذاری جدید به بهرهبرداری رسیده باشد.
بخش انتقال و فوقتوزیع، عملکرد نسبتاً مشابهی را با سالهای گذشته ارائه نمود. در این سال بالغ بر ۱۷۰۰ کیلومتر مدار شبکه انتقال و فوقتوزیع به بهرهبرداری رسید و جمع ظرفیت پستهای انتقال، فوقتوزیع و بلافصل نیروگاهی بهرهبرداریشده بالغبر ۱۰۰۰۰ مگاولتآمپر گردید که برآورد میگردد حدود ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ میلیارد تومان سرمایهگذاری بهبهرهبرداریرسیده در این بخش ایجاد شده است. نکته جالب در تراز ظرفیت سازی این بخش؛ ظرفیت ۲۵۰۰۰۰ مگاولت امپری پستهای فوق توزیع وانتقال کشور است که حدود ۴ برابر پیک بار است وفقط تلفات بی باری ان نزدیک ۲۰۰۰ میلیون کیلواتساعت می گردد.
در بخش تولید، پیشبینی اولیه بهمدار آمدن حدود ۳۰۰۰ مگاوات ظرفیت جدید بود که فقط حدود ۲۰۰۰ مگاوات ان بهمدار آمد. علت مهم عدمتحقق برنامه، اجرائی نشدن ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید و کمبود نقدینگی عنوان شده است. همانگونه که ملاحظه میگردد، در سال ۹۶ چرخ صنعت برق مشابه چند سال گذشته چرخیده است و ازآنجاکه اطلاعات جدیدی از میزان مطالبات بخش خصوصی توسط مراجع ذیربط اعلام نشده است، اکتفا به خبر معاون محترم هماهنگی توزیع مبنیبر بدهی ۳۰۰۰۰ میلیارد تومانی وزارت نیرو میتواند به نوعی شرایط نامناسب تحمیلشده به بخش خصوصی را کماکان نشان دهد. وزیر محترم نیرو میزان سرمایهگذاری بخش دولتی و خصوصی را در سال ۹۶، بالغبر ۱۲.۰۰۰ میلیارد تومان عنوان نمودهاند که جذب حداقل ۸۰ درصد آن توسط صنعتگران داخلی باتوجهبه توان آنها، دور از انتظار نیست. ضمنا، برخلاف پیشبینیهای اولیه، میزان صادرات برق در سال ۹۶ نسبت به سال ۹۵، حدود ۲۵ درصد رشد داشته است.
سال ۹۷ در پیش است. فضای عمومی صنعت برق در کلیه بخشهای آن، نویدبخش شرایط مناسبتری نسبت به سال ۹۶ نیست و بهتر است از طالع متولدین سال خروس در سال سگ بگذریم و براساس رنگ سال که بنفش است، سال ۹۷ را پیشبینی نماییم. براساس طالعبینی رنگها، رنگ بنفش نشانه؛ اصالت، خلاقیت، نوآوری، اندیشه رویایی و آیندهبینانه است.
بیشبینی میگردد که پیک بار کشور به حدود ۵۸ تا ۵۹ هزار مگاوات برسد و کماکان بخش مصرف سرمایش تا ۳۰ درصد از پیک بار را به خود اختصاص میدهد و میزان فروش برق حدود ۲۸۰ هزار میلیون کیلوواتساعت برآورد میگردد. چنانچه پیشبینی آقای وزیر مبنیبر کاهش ۴۰۰۰ مگاواتی ظرفیت نیروگاههای برق-آبی تحقق پیدا کند، بهطور قطع برای تأمین نیاز مصرف به مدیریت تقاضا و بهمدار آمدن حداقل ۵۰ درصد ظرفیت جدید تعهدشده برای سال ۹۷ و طرح مشارکتپذیری مشترکین بزرگ نیاز میباشد.
جناب آقای وزیر، میباید به رویکرد مورد تأکید خود که مدیریت تقاضاست، جنبه عملیاتی و اجرائی ببخشند. در مدیریت تقاضای صنعت آب و برق، فرصتهای شغلی و سرمایهگذاری زیاد و زودبازدهی نهفته است که بهطور قطع توجه به آنها میتواند علاوهبر توسعه کسب و کار، منشاء خدمات تأثیرگذار ملی نیز گردد.
در بخش توزیع، امکان سرمایهگذاری برای حدود ۲۰ هزار کیلومتر شبکه فشارمتوسط و فشارضعیف و نصب حدود ۲۵۰۰۰ دستگاه ترانسفورماتور جدید قابل پیشبینی است. حجم اعتبار این بخش تا ۳۰۰۰ میلیارد تومان قابل برآورد میباشد.
در بخش فوقتوزیع و انتقال نیز احداث حداقل ۱۶۰۰ کیلومتر مدار شبکه و نصب تا ۶۰۰۰ مگاولتآمپر ظرفیت پست، با مجموع اعتباری تا ۳۰۰۰ میلیارد تومان پیشبینی میگردد.
در بخش توسعه انرژیهای تجدیدپذیر، باتوجهبه طرحها و مجوزهای اعطاشده، چنانچه تغییری در سیاست تعرفهای وزارت نیرو ایجاد نگردد، پیشبینی میشود حداقل ۳۰۰ مگاوات به ظرفیتهای موجود این بخش افزوده شده و جمع ظرفیت به حدود ۸۰۰ مگاوات برسد. سرمایهگذاری انجامشده برای ظرفیت فوق بالغبر ۱۵۰۰ میلیارد تومان خواهد شد.
در بخش تولید، برنامهریزی شده است که حدود ۳۰۰۰ مگاوات ظرفیت جدید بهبهرهبرداری برسد که بهنظر میرسد باتوجهبه پابَرجا بودن شرایط نقدینگی قبلی، در خوشبینانهترین حالت، امکان ورود ۲۰۰۰ مگاوات بهرهبرداری، قابل بیشبینی است که حجم سرمایهگذاری در این بخش تا ۶۰۰۰ میلیاردتومان برآورد میگردد. همانگونه که ملاحظه میگردد سرمایهگذاری صنعت برق کشور در شرایط بسیار عادی، میباید به حدود ۱۵۰۰۰ میلیارد تومان برسد تا پاسخگوی نیاز حداقلی در این بخش باشد که باتوجهبه بدهیهای پیشین و ارقام بودجه سال ۹۷، برای تحقق امر فوق، بهنظر میرسد معرفی و اجرای ساز و کارهای جدید و متفاوتی موردنیاز است.
از طرف دیگر، چنانچه دولت مجوز افزایش حداکثر ۲۰ درصدی در تعرفههای برق را بدهد و نرخ متوسط برق به حدود ۸۰-۷۵ تومان برسد، صنعت برق کماکان با کسری حدود ۴۰-۳۵ تومان بهازای هر کیلوواتساعت برق روبهرو است. برای عبور از شرایط شکننده فوق (به قول رئیس محترم سندیکای صنعت برق) کماکان بحث اصلی و راه برونرفت، اصلاح اقتصاد برق است. اقتصاد برق پدیدهای است که خاصیت مکش قوی وخفه کردن دارد و چنانچه حد و اندازه و ظرفیتش اصلاح نگردد، معلوم نیست که چه اتفاقی برای مکش شدگانش بیفتد.
در شکلگیری اقتصاد برق کشور، بازیگران زیادی نقشآفرینی مینمایند. قانونگذاران از بازیگران اصلی این صحنه هستند که علیرغم صحهگذاری مستمر بر وجود مشکل، به دلایل سیاسی، تغییرات اساسی در ساختار اقتصاد برق را بهعمل نمیآورند.
مدیران و کارکنان صنعت برق از بازیگران دیگر این صحنه هستند. این همکاران صدیق، با پایداری مستمر در تأمین برق بویژه تأمین برق در پیک بار را به عنوان یک هدف عالی در مدنظر دارند و برای تحقق آن از هیچ کوشش و تلاشی نیز مضایقه نمیکنند و خوشبختانه در سایه همین تعصب و تلاش توانستهاند بحرانهای بزرگی را با موفقیت پشت سر بگذارند.
بخش خصوصی از بازیگران عمده و بشدت متأثر صنعت برق است. تولیدکنندگان، پیمانکاران، مشاوران، سرمایهگذاران و ...، که سالها بهعنوان همراه و همکار صنعت برق سهم عمدهای از رشد و پیشرفت این صنعت زیربنائی داشتهاند.
طی چند سال گذشته، حال این بازیگر مؤثر در صنعت برق، خوب نیست و پیشبینی میشود در سال ۹۷، چنانچه شرایط زیر برای آن محقق نگردد حالش خیلی بدتر شود و وقتی حال این بازیگر خوب نباشد، بهطور قطع بازیهای خوبی را نمیتوان از آن انتظار داشت.
۱- لزوم تعدیل واقعی و دینامیک عوامل تأثیرگذار در قراردادهای جاری و آتی، از قبیل؛ نرخ ارز، نرخ فلزات و حتی نرخ دستوری دستمزد و ...، برای جلوگیری از بروز سونامی قراردادهای متوقف،
۲- تدوین مدلی واقعی و مبتنیبر توانمندیهای موجود برای حمایت از ساخت داخل،
۳- تدوین و ابلاغ قراردادهای تیپ برای یکسانسازی عملکرد و پرهیز از اعمال سلیقه،
۴- اصلاح روشهای منتهی به پرداخت مطالبات بخش خصوصی، بهگونهای که بازی بُرد-بُرد ایجاد شود.
در بازی فعلی، مدل پرداخت مبنیبر این ضربالمثل است که «دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد»، لیکن واقعاً این ضربالمثل در شرایط اقتصادی فعلی دیگر کاربرد ندارد، چون اگر مطالبات بموقع پرداخت نگردد، قطعاً هم سوخت دارد و هم سوز. سوخت دارد به این دلیل که ارزش پول در کاهش مستمر است، و سوز دارد بهعلت تعطیلی اجباری، بیکاری افراد شاغل و درنهایت مصیبتزدگی و ورشکستگی تعداد بیشماری بنگاه.
چنانچه مدیران صنعت برق، توجه و بذل محبت خود را معطوف به رفع نیاز چهار اولویت فوق نمایند بیشک برگ زرین دیگری در تاریخ حمایت از توسعه توانمندیها و ماندگاری بازیگر اصلی این صنعت، در سالی که به رنگ بنفش مزین شده است، برجا خواهند گذاشت.
درضمن سال واقعی تولد صنعت برق کشور، سال موش است. متولدین سال موش با سگ رابطه جالبی دارند و چنانچه آقای موش کمتر در خانه بماند و دنبال کسب و کار رفته و پول بیاورد، کارها بخوبی پیش میرود و خانم سگ نیز حسابی تحویلش میگیرد.
سعید مهذب ترابی، مدیرعامل شرکت مهندسی قدس نیرو
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۵
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰


1-در بخش انتقال و فوق توزیع میزان ظرفیت احداث شده 4برابر پیک است. اگر دو برابر آن را نیاز انتقال برق بدانیم، میزان اضافه سرمایه گذاری در بخش انتقال به قیمت گزارش فوق در خط و پست حدود37500 میلیارد تومان بالغ میگردد و اگر اضافه سرمایه گذاری در بخش توزیع را با احتساب 70درصد ارزش انتقال در نظر بگیریم، مبلغ اضافه سرمایه گذاری در بخش های انتقال و توزیع بالغ بر 63750 میلیارد تومان خواهد شد. برای بخش تولید، فاصله بین حداکثر پیک 55000مگاوات و ظرفیت منصوبه 80000 مگاوات را با توجه به ضریب 1/2 برای تولید، ظرفیت اضافه در بخش تولیدحدود14000مگاوات میباشد که ارزش آن با احتساب هر کیلووات 3ملیون تومان میشود 42000 میلیارد تومان که با مجموع انتقال وتوزیع میشود 105750ملیارد تومان. هزینه استهلاک 10درصدی سالانه آن میشود10575 میلیارد تومان این عدد در هزینه برق محاسبه میشود. این مهمترین دلیل بالا بودن هزینه برق است.
در بخش درآمدی هم وضعیت به همینگونه است:
34 ملیون مشترک داریم اگر میانگین قدرت خریداری شده هر مشترک را 10کیلووات در نظر بگیریم و میانگین ارزش انشعاب بروز شده را هر کیلووات 2 ملیون تومان در این صورت ارزش انشعابات مشترکین موجود حدود 68000 ملیارد تومان است. این رقم ارزش 340000 مگاوات است در صورتیکه حداکثر مصرف 55,000 مگاوات است.بعبارت دیگر ارزش فاصله این دو عدد حدود 57000 میلیارد تومان است.
جمعبندی:
1-صنعت برق 57000میلیارد تومان درآمد مازاد بر اضافه فروش انشعاب دریافت کرده.
2-مبلغ 105000میلیا رد تومان هم اضافه سرمایه گذاری. با این تحلیل میتوان گفت وضع درآمدی صنعت برق بسیار عالی ولی وضع مدیریت هزینه بسیار اسفبار. امیدوارم این تحلیل مورد نقد و اصلاح قرار گیرد.


به رنگ بنفش

ارسال نظر قوانین ارسال نظر
لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.