انواع روش های تعرفه گذاری برق خانگی در جهان
بررسی نظام تعرفه گذاری قیمت اوج بار در اکثر کشورها نشان میدهد که میتوان غالب نظامهای تعرفهگذاری برق در این کشورها را به ۴ دسته کلی تقسیم کرد.
به گزارش برق نیوز،در روش قیمتگذاری فعلی برق، درصد جریمه اوج بار نسبت به کل بهای برق برای مشترکین پرمصرف بسیار کمتر از مشترکین کممصرف است.
بررسی نظام تعرفه گذاری قیمت اوج بار در اکثر کشورها نشان میدهد که میتوان غالب نظامهای تعرفهگذاری برق در این کشورها را به ۴ دسته کلی تقسیم کرد:
الف) روش زمان استفاده Time Of Using (TOU)
ب) روش قیمت لحظهای واقعی Real Time Pricing (RTP)
ج) قیمت بحرانی اوج بار Critical Peak Pricing (CPP)
د) تخفیف کاهش اوج بار
Peak Time Rebates (PTR)
همچنین ترکیب استفاده از دو روش در کنار هم نیز وجود داشته و در بسیاری از کشورها ترکیب روش زمان استفاده با قیمت بحرانی اوج بار متداول است. در ادامه این روشها توضیح داده شده است .
روش زمان استفاده
این روش متداولترین روش در بین تمامی روشهای موجود است که در بسیاری از کشورها مانند کانادا، کره جنوبی، کشورهای اروپایی و آمریکا نیز استفاده میشود.
در این روش زمان استفاده به سه قسمت کمباری، میانباری و اوج بار تقسیم شده و قیمت برق نیز در هر زمان متفاوت است. به غیر از مقادیر قیمت، آنچه که در این روش اهمیت دارد نسبت قیمت زمان اوج به زمان کمباری است که معمولا بین ۲ تا ۴ میباشد.
مطابق مصوبات وزارت نیرو در تعرفههای کنونی برق خانگی و صنعتی کشور ازروش مشابه استفاده میشود، اما مشکلاتی دارد.
بررسی نتایج پژوهشی در برخی ایالتهای کشور آمریکا نشان داده است که اگر نسبت قیمت زمان اوج به قیمت زمان کمباری قابل توجه نباشد.
این روش منجر به کاهش اوج بار چشمگیری نخواهد شد. در عوض با یک قیمتگذاری مناسب در این روش میتوان میزان تقاضای اوج بار را ۳ الی ۶ درصد کاهش داد
روش قیمت لحظهای واقعی
در این روش، قیمتگذاری واقعی بر اساس تقاضای مشترکین تعیین میشود؛ بنابراین در طول روز، قیمتهای برق دائما در حال تغییر هستند که ممکن است حتی در هر چند دقیقه نیز متفاوت باشند.
نتایج استفاده از این روش در برخی ایالتهای آمریکا نشان میدهد که این روش میتواند تا ۴۶ درصد بر کاهش اوج بار موثر باشد.
استفاده از این روش به زیرساختهای خاص خود نیاز دارد که با توجه به کنتورهای موجود در منازل، در حال حاضر امکانپذیر نبوده و برای سالهای آینده میتوان (به خصوص با تمرکز بر مشترکین پرمصرف) برای آن برنامهریزی کرد.
روش قیمت بحرانی اوج بار
در این روش برخی از روزهای سال به عنوان روز بحرانی به مشترکین اعلام میشود و در این روزها ممکن است قیمت زمان اوج بار نسبت به زمان معمولی تا ۶ برابر نیز افزایش یابد.
لازم به ذکر است که این روش میتواند به همراه روش اول (زمان استفاده) نیز استفاده شود که متدوال نیز هست. همچنین این روش خود میتواند به دو دسته زمان ثابت و زمان متغیر تقسیم شود.
در روش زمان متغیر برخلاف روش زمان ثابت، میزان ساعات اوج بار نیز در روزهای بحرانی متغیر است. نتایج تحلیل آماری چندین تجربه در کشور آمریکا نشان میدهد که در برخی موارد با روش زمان ثابت میزان تقاضای اوج بار تا ۱۳.۱ درصد و در روش زمان متغیر تا ۲۷ درصد کاهش یافته است.
روش تخفیف کاهش اوج بار
در این روش بر خلاف روشهای قبلی به جای جریمه یا افزایش قیمت برق، به مشترکینی که مقدار مصرف برق خود را در زمان اوج بار کاهش بدهند تخفیف قیمتی داده خواهد شد.
به عنوان مثال در ایالت آناهیم کشور آمریکا این روش مورد استفاده قرار گرفت. بایستی بدین نکته توجه شود که میزان تخفیف داده شده در برابر قیمت برق مشترکین پرمصرف قابل توجه بوده است.
استفاده از این روش در روزهای بحرانی منجر به کاهش ۱۲ درصد توان مصرفی در زمان اوج بار شد. در حال حاضر استفاده از این روش برای بخش خانگی توصیه نشده، اما برای بخشهای تجاری، کشاورزی و صنعتی توصیه میشود.
شکل زیر نمایی کلی از چهار روش یاد شده را نشان میدهد:

آسیبشناسی تعرفه فعلی برق خانگی در زمان اوج و کمباری
بررسی نظام تعرفهگذاری کنونی کشور نشان میدهد که علاوه بر پلکانی بودن تعرفههای برق خانگی، در مناطق عادی به مقدار ۴۵ تومان بر هر کیلووات ساعت مصرف در ساعات اوج بار به قبوض برق اضافه شده و به میزان ۲۲.۵ تومان بر هر کیلووات ساعت نیز در زمان کمباری به آنان تخفیف داده میشود. اعداد جریمه و تخفیف نیز برای مناطق گرمسیری ۱ و ۲ با ضرایب یک سوم و دو سوم محاسبه میشود.
از آنجایی که مقدار جریمه و تخفیف برای مشترکین یک اقلیم ثابت بوده، اما مقدار تعرفههای برق در پلههای مختلف مصرفی متفاوت است در نتیجه «نسبت قیمت زمان اوج به زمان کمباری» برای همه مشترکین یکسان نبوده و حتی مطابق شکل زیر با افزایش میزان مصرف، این نسبت کاهش پیدا میکند.
با توجه به نمودار بالا نسبت قیمت زمان اوج بار به زمان کمباری برای مشترکین کممصرف در حدود چهار برابر و برای مشترکین پرمصرف کمتر از دو برابر است.
دلیل این روند کاهشی آن است که در حال حاضر بهای برق هر مشترک به صورت تصاعدی (پلکانی) با افزایش مصرف آن زیاد میشود، ولی جریمۀ اوج بار و تخفیف کمباری به ازای هر کیلووات ساعت مصرف برق ثابت است.
به بیان دیگر میتوان گفت که در روش فعلی درصد جریمه اوج بار نسبت به کل بهای برق برای مشترکین پرمصرف بسیار کمتر از مشترکین پرمصرف است و در نتیجه مشترکین پرمصرف که معمولا سهم بیشتری از مصرف برق در زمان اوج بار دارند، انگیزه کمتری برای کاهش مصرف خود در زمان اوج بار پیدا میکنند.
همچنین بایستی به این نکته نیز توجه کرد که، چون بیشتر مشترکین به مطلق جریمه منهای تحفیف (در زمان کمباری) در قبوض خود توجه دارند، اثر جریمه اوج بار بر نحوه مصرف این مشترکین در شرایط فعلی کمتر هم میشود.
بررسیها نشان میدهد، در نظر گرفتن یک جریمۀ ثابت برای همه مشترکین پرمصرف و کممصرف کاملا اشتباه و غیر موثر است. بایستی به هنگام قیمتگذاری به این نکته توجه داشت که غالب مشترکین کممصرف در زمان اوج بار از حداقل وسایل ضروری استفاده میکنند و نبایستی انتظار داشت که میزان مصرف خود در زمان اوج بار را چندان کاهش دهند.
حال آنکه مشترکین پرمصرف میتوانند با اصلاح رفتار خود و اجتناب استفاده از وسائل غیرضروری (مانند کولر گازی، ماشین ظرفشویی، ماشین لباسشویی، خشک کن، سونا و غیره) در زمان اوج بار، توان مصرفی خود را در زمانهای حساس کاهش دهند و یا اینکه بهای واقعی برق خود را در زمان اوج بار پرداخت کنند.
در واقع میتوان گفت که مقدار جریمه یا تخفیف در مقایسه با قیمت برق مصرفی در مشترکین پرمصرف کمتر از مشترکین کممصرف احساس میشود. به همین دلیل در مجموع به نظر میرسد که باحفظ نظام تعرفهگذاری موجود، مشترکین پرمصرف نه تنها بهای برق خود در زمان اوج بار را پرداخت نمیکنند بلکه انگیزهای هم برای کاهش مصرف خود در زمان اوج بار را ندارند.
همچنین ترکیب استفاده از دو روش در کنار هم نیز وجود داشته و در بسیاری از کشورها ترکیب روش زمان استفاده با قیمت بحرانی اوج بار متداول است. در ادامه این روشها توضیح داده شده است .
روش زمان استفاده
این روش متداولترین روش در بین تمامی روشهای موجود است که در بسیاری از کشورها مانند کانادا، کره جنوبی، کشورهای اروپایی و آمریکا نیز استفاده میشود.
در این روش زمان استفاده به سه قسمت کمباری، میانباری و اوج بار تقسیم شده و قیمت برق نیز در هر زمان متفاوت است. به غیر از مقادیر قیمت، آنچه که در این روش اهمیت دارد نسبت قیمت زمان اوج به زمان کمباری است که معمولا بین ۲ تا ۴ میباشد.
مطابق مصوبات وزارت نیرو در تعرفههای کنونی برق خانگی و صنعتی کشور ازروش مشابه استفاده میشود، اما مشکلاتی دارد.
بررسی نتایج پژوهشی در برخی ایالتهای کشور آمریکا نشان داده است که اگر نسبت قیمت زمان اوج به قیمت زمان کمباری قابل توجه نباشد.
این روش منجر به کاهش اوج بار چشمگیری نخواهد شد. در عوض با یک قیمتگذاری مناسب در این روش میتوان میزان تقاضای اوج بار را ۳ الی ۶ درصد کاهش داد
روش قیمت لحظهای واقعی
در این روش، قیمتگذاری واقعی بر اساس تقاضای مشترکین تعیین میشود؛ بنابراین در طول روز، قیمتهای برق دائما در حال تغییر هستند که ممکن است حتی در هر چند دقیقه نیز متفاوت باشند.
نتایج استفاده از این روش در برخی ایالتهای آمریکا نشان میدهد که این روش میتواند تا ۴۶ درصد بر کاهش اوج بار موثر باشد.
استفاده از این روش به زیرساختهای خاص خود نیاز دارد که با توجه به کنتورهای موجود در منازل، در حال حاضر امکانپذیر نبوده و برای سالهای آینده میتوان (به خصوص با تمرکز بر مشترکین پرمصرف) برای آن برنامهریزی کرد.
روش قیمت بحرانی اوج بار
در این روش برخی از روزهای سال به عنوان روز بحرانی به مشترکین اعلام میشود و در این روزها ممکن است قیمت زمان اوج بار نسبت به زمان معمولی تا ۶ برابر نیز افزایش یابد.
لازم به ذکر است که این روش میتواند به همراه روش اول (زمان استفاده) نیز استفاده شود که متدوال نیز هست. همچنین این روش خود میتواند به دو دسته زمان ثابت و زمان متغیر تقسیم شود.
در روش زمان متغیر برخلاف روش زمان ثابت، میزان ساعات اوج بار نیز در روزهای بحرانی متغیر است. نتایج تحلیل آماری چندین تجربه در کشور آمریکا نشان میدهد که در برخی موارد با روش زمان ثابت میزان تقاضای اوج بار تا ۱۳.۱ درصد و در روش زمان متغیر تا ۲۷ درصد کاهش یافته است.
روش تخفیف کاهش اوج بار
در این روش بر خلاف روشهای قبلی به جای جریمه یا افزایش قیمت برق، به مشترکینی که مقدار مصرف برق خود را در زمان اوج بار کاهش بدهند تخفیف قیمتی داده خواهد شد.
به عنوان مثال در ایالت آناهیم کشور آمریکا این روش مورد استفاده قرار گرفت. بایستی بدین نکته توجه شود که میزان تخفیف داده شده در برابر قیمت برق مشترکین پرمصرف قابل توجه بوده است.
استفاده از این روش در روزهای بحرانی منجر به کاهش ۱۲ درصد توان مصرفی در زمان اوج بار شد. در حال حاضر استفاده از این روش برای بخش خانگی توصیه نشده، اما برای بخشهای تجاری، کشاورزی و صنعتی توصیه میشود.
شکل زیر نمایی کلی از چهار روش یاد شده را نشان میدهد:

آسیبشناسی تعرفه فعلی برق خانگی در زمان اوج و کمباری
بررسی نظام تعرفهگذاری کنونی کشور نشان میدهد که علاوه بر پلکانی بودن تعرفههای برق خانگی، در مناطق عادی به مقدار ۴۵ تومان بر هر کیلووات ساعت مصرف در ساعات اوج بار به قبوض برق اضافه شده و به میزان ۲۲.۵ تومان بر هر کیلووات ساعت نیز در زمان کمباری به آنان تخفیف داده میشود. اعداد جریمه و تخفیف نیز برای مناطق گرمسیری ۱ و ۲ با ضرایب یک سوم و دو سوم محاسبه میشود.
از آنجایی که مقدار جریمه و تخفیف برای مشترکین یک اقلیم ثابت بوده، اما مقدار تعرفههای برق در پلههای مختلف مصرفی متفاوت است در نتیجه «نسبت قیمت زمان اوج به زمان کمباری» برای همه مشترکین یکسان نبوده و حتی مطابق شکل زیر با افزایش میزان مصرف، این نسبت کاهش پیدا میکند.
با توجه به نمودار بالا نسبت قیمت زمان اوج بار به زمان کمباری برای مشترکین کممصرف در حدود چهار برابر و برای مشترکین پرمصرف کمتر از دو برابر است.
دلیل این روند کاهشی آن است که در حال حاضر بهای برق هر مشترک به صورت تصاعدی (پلکانی) با افزایش مصرف آن زیاد میشود، ولی جریمۀ اوج بار و تخفیف کمباری به ازای هر کیلووات ساعت مصرف برق ثابت است.
به بیان دیگر میتوان گفت که در روش فعلی درصد جریمه اوج بار نسبت به کل بهای برق برای مشترکین پرمصرف بسیار کمتر از مشترکین پرمصرف است و در نتیجه مشترکین پرمصرف که معمولا سهم بیشتری از مصرف برق در زمان اوج بار دارند، انگیزه کمتری برای کاهش مصرف خود در زمان اوج بار پیدا میکنند.
همچنین بایستی به این نکته نیز توجه کرد که، چون بیشتر مشترکین به مطلق جریمه منهای تحفیف (در زمان کمباری) در قبوض خود توجه دارند، اثر جریمه اوج بار بر نحوه مصرف این مشترکین در شرایط فعلی کمتر هم میشود.
بررسیها نشان میدهد، در نظر گرفتن یک جریمۀ ثابت برای همه مشترکین پرمصرف و کممصرف کاملا اشتباه و غیر موثر است. بایستی به هنگام قیمتگذاری به این نکته توجه داشت که غالب مشترکین کممصرف در زمان اوج بار از حداقل وسایل ضروری استفاده میکنند و نبایستی انتظار داشت که میزان مصرف خود در زمان اوج بار را چندان کاهش دهند.
حال آنکه مشترکین پرمصرف میتوانند با اصلاح رفتار خود و اجتناب استفاده از وسائل غیرضروری (مانند کولر گازی، ماشین ظرفشویی، ماشین لباسشویی، خشک کن، سونا و غیره) در زمان اوج بار، توان مصرفی خود را در زمانهای حساس کاهش دهند و یا اینکه بهای واقعی برق خود را در زمان اوج بار پرداخت کنند.
در واقع میتوان گفت که مقدار جریمه یا تخفیف در مقایسه با قیمت برق مصرفی در مشترکین پرمصرف کمتر از مشترکین کممصرف احساس میشود. به همین دلیل در مجموع به نظر میرسد که باحفظ نظام تعرفهگذاری موجود، مشترکین پرمصرف نه تنها بهای برق خود در زمان اوج بار را پرداخت نمیکنند بلکه انگیزهای هم برای کاهش مصرف خود در زمان اوج بار را ندارند.
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
يادداشت:
قيمت همواره با عرضه و تقاضا ميايد. در اين مقاله نويسنده كوشش نموده راه حل قيمتي براي بحران برق با توجه بيشتر به مصرف ارايه نمايد.ولي واقعا مشكل كجاست؟
1- ابتدا طرف تقاضا را بررسي ميكنيم:
طبق گزارش 2016 شوراي جهاني انرژي ، ميانگين مصرف سرانه برق در جهان2674 كيلوواتساعت و در ايران 2727 در كره جنوبي9720 درتركيه 2578 و در عربستان 9658 كيلوواتساعت ميباشد.
طبق همين گزارش متوسط مصرف برق خانگي بر مبناي كيلوواتساعت به ازاي هر خانوار نيز امده است. هر خانوار در سال 2016در جهان بطور متوسط 3353 كيلوواتساعت و در خاورميانه 8607 در ايران 3014 در مصر 3070 در تركيه2339 در عربستان 24030 كيلوواتساعت برق مصرف كرده است.
اگر وضع اب و هوا و اقتصادي را در نظر بگيريم
مصر ف برق در ايران هم از متوسط جهان و هم از متوسط خاورميانه برابر يا پايين تر است و حتا در مقايسه با كشورهاي همرديف هم پايين تر است . بنابراين بر اساس امارهاي جهاني ميتوان گفت كه مصرف برق در ايران بسيار معتدل و حتا كمتر از معيارهاي اب و هوايي و اقتصادي است.
2_بررسي طرف عرضه يا صنعت برق بر اساس امار سال95 توانير:
قدرت نامي نيروگاهها 76428 مگاوات. سرمايه گذاري براي اين ميزان قدرت انجام شده و ملاك محاسبه هزينه ثابت در قيمت برق است.
از نظر اقتصادي اين ميزان سرمايه گذاري بايد بتواند در يكسال حدود660 ميليارد كيلوواتساعت برق توليد نمايد در حاليكه ميزان برق بفروش رفته نهايي 237 ميليارد كيلوواتسا عت بوده. بعبارتي هزينه 660 ميليارد كيلوواتساعت بايد توسط 237 ميليارد كيلوواتساعت پرداخت شود.
در اين روزها وقتي مصرف برق به 50000 مگاوات ميرسد خاموشي براي حفظ اين ميزان مصرف شروع ميشود .اگر قدرت منصوبه در حال حاضر را 83000 مگاوات در نظر بگيريم يعني 33000 مگاوات از قدرت منصوبه را نميتوانيم بدست مصرف كننده برسانيم ولي هزينه ان را از مصرف كننده ميگيريم.اگر اين سيستم را درست مديريت ميكرديم ميتوانستيم براي 200 ساعت از 25 درصد 33000 مگاوات استفاده نماييم.كه بخش عمده ان در سو مديريت و راندمان و تلفات نهفته است .
در شبكه هم وضعيت به همين گونه است.
قدرت ترانسهاي انتقال و فوق توزيع حدودا 243هزار مگاولت امپر و همين ظرفيت در بخش توزيع115 هزار مگاولت امپر.جمعن حدود 350 هزار مگاولت امپر در حاليكه پيك بار شبكه در اوج بار اگر 60000 مگاوات باشد فاصله بسيار معناداري بين قدرت منصوبه و پيك بار دارد.
امارهاي موجود اين نتيجه را بدست ميدهند كه طرف عرضه ي برق ،هم در بخش توليد و هم در بخش انتقال و توزيع با مازاد ظرفيت و سرمايه گذاري مواجه است و انچكه بحران برق ناميده ميشود دقيقا سومديريت و عدم كفايت دانش فني و اقتصادي مديران است . اميدوارم اين نوشتار مورد نقد و يا تكميل قرار گيرد.
قيمت همواره با عرضه و تقاضا ميايد. در اين مقاله نويسنده كوشش نموده راه حل قيمتي براي بحران برق با توجه بيشتر به مصرف ارايه نمايد.ولي واقعا مشكل كجاست؟
1- ابتدا طرف تقاضا را بررسي ميكنيم:
طبق گزارش 2016 شوراي جهاني انرژي ، ميانگين مصرف سرانه برق در جهان2674 كيلوواتساعت و در ايران 2727 در كره جنوبي9720 درتركيه 2578 و در عربستان 9658 كيلوواتساعت ميباشد.
طبق همين گزارش متوسط مصرف برق خانگي بر مبناي كيلوواتساعت به ازاي هر خانوار نيز امده است. هر خانوار در سال 2016در جهان بطور متوسط 3353 كيلوواتساعت و در خاورميانه 8607 در ايران 3014 در مصر 3070 در تركيه2339 در عربستان 24030 كيلوواتساعت برق مصرف كرده است.
اگر وضع اب و هوا و اقتصادي را در نظر بگيريم
مصر ف برق در ايران هم از متوسط جهان و هم از متوسط خاورميانه برابر يا پايين تر است و حتا در مقايسه با كشورهاي همرديف هم پايين تر است . بنابراين بر اساس امارهاي جهاني ميتوان گفت كه مصرف برق در ايران بسيار معتدل و حتا كمتر از معيارهاي اب و هوايي و اقتصادي است.
2_بررسي طرف عرضه يا صنعت برق بر اساس امار سال95 توانير:
قدرت نامي نيروگاهها 76428 مگاوات. سرمايه گذاري براي اين ميزان قدرت انجام شده و ملاك محاسبه هزينه ثابت در قيمت برق است.
از نظر اقتصادي اين ميزان سرمايه گذاري بايد بتواند در يكسال حدود660 ميليارد كيلوواتساعت برق توليد نمايد در حاليكه ميزان برق بفروش رفته نهايي 237 ميليارد كيلوواتسا عت بوده. بعبارتي هزينه 660 ميليارد كيلوواتساعت بايد توسط 237 ميليارد كيلوواتساعت پرداخت شود.
در اين روزها وقتي مصرف برق به 50000 مگاوات ميرسد خاموشي براي حفظ اين ميزان مصرف شروع ميشود .اگر قدرت منصوبه در حال حاضر را 83000 مگاوات در نظر بگيريم يعني 33000 مگاوات از قدرت منصوبه را نميتوانيم بدست مصرف كننده برسانيم ولي هزينه ان را از مصرف كننده ميگيريم.اگر اين سيستم را درست مديريت ميكرديم ميتوانستيم براي 200 ساعت از 25 درصد 33000 مگاوات استفاده نماييم.كه بخش عمده ان در سو مديريت و راندمان و تلفات نهفته است .
در شبكه هم وضعيت به همين گونه است.
قدرت ترانسهاي انتقال و فوق توزيع حدودا 243هزار مگاولت امپر و همين ظرفيت در بخش توزيع115 هزار مگاولت امپر.جمعن حدود 350 هزار مگاولت امپر در حاليكه پيك بار شبكه در اوج بار اگر 60000 مگاوات باشد فاصله بسيار معناداري بين قدرت منصوبه و پيك بار دارد.
امارهاي موجود اين نتيجه را بدست ميدهند كه طرف عرضه ي برق ،هم در بخش توليد و هم در بخش انتقال و توزيع با مازاد ظرفيت و سرمايه گذاري مواجه است و انچكه بحران برق ناميده ميشود دقيقا سومديريت و عدم كفايت دانش فني و اقتصادي مديران است . اميدوارم اين نوشتار مورد نقد و يا تكميل قرار گيرد.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.