وال استریت ژورنال در گزارشی تحلیلی به بررسی معایب مصرف سوخت‌های فسیلی برای زمین و تاثیر آن بر تغییرات آب و هوایی پرداخت و تاکید کرد:چیزی که دنیا به آن نیاز دارد منبعی عاری از کربن برای تولید برق است که بتواند بدون در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی به‌طور دائمی برق تولید کند. انرژی هسته‌ای این ویژگی‌ها را دارد چرا که منابع تجدیدپذیر به تنهایی نمی توانند برای تامین برق مورد نیاز در آینده کافی باشند.
به گزارش برق نیوز، روزنامه وال استریت ژورنال در ادامه گزارش خود نوشت: دانشمندانی که در زمینه تغییرات اقلیمی فعالیت دارند، می‌گویند برای اینکه بتوان از وقوع فاجعه احتمالی برای کره زمین جلوگیری کرد، کشورهای جهان باید استفاده از سوخت‌های فسیلی را در ۳۰ سال آینده به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش دهند. مقابله با این چالش یک وظیفه اخلاقی است و بخش عمده‌ای از راه حل آن، می‌تواند انرژی هسته‌ای باشد.
امروز بیش از ۸۰ درصد از انرژی جهان از سوخت‌های فسیلی تامین میشود که برای تولید برق، گرم کردن ساختمان‌ها و به کار انداختن خودرو‌ها و موتور هواپیما‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین از آنجایی که کشورهای فقیرتر در حال بیرون آمدن از فقر هستند و بیشتراز انرژی استفاده می‌کنند، مصرف سوخت‌های فسیلی هم به سرعت رو به افزایش است.
به نوشته وال استریت ژورنال، هرگونه تلاش جدی برای کربن زدایی از اقتصاد جهان مستلزم وجود انرژی‌های پاک بیشتر خواهد بود. انرژی‌های خورشیدی و بادی به تنهایی نمی‌توانند برای تامین برق مورد نیاز در آینده کافی باشند. حتی تلاش‌های کشوری، چون آلمان برای استفاده از انرژی‌های بازگشت‌پذیر به اندازه کافی سریع نبوده است. این کشور تنها توانسته است سالانه ۰.۷ میلیارد کیلو وات ساعت انرژی پاک را به چرخه خود اضافه کند که یک پنجم هدف ۳.۳ میلیارد مورد نیاز در سال است.
حتی اگر جهان به اندازه آلمان مشتاق بوده و به لحاظ فنی قادر باشد از انرژی بازگشت‌پذیر استفاده کند- که اغلب کشورهای جهان این‌گونه هم نیستند، کربن زدایی جهان با این سرعت حدود ۱۵۰ سال زمان لازم دارد. اگر بتوان سرعت کربن زدایی را بالاتر برد، باز هم مشکلات زیادی پابرجا خواهد بود.
اگرچه استفاده از انرژی‌های بادی و خورشیدی هزینه‌های کمتری دارد، اما مشکلاتی هم دارد. اگر خورشید نتابد و یا باد نوزد، انرژی جمع‌آوری نمی‌شود. حتی اگر طبیعت همراهی کند، انرژی در برخی مواقع هدر می‌رود، زیرا به‌طور مناسب ذخیره نمی‌شود.
این روزنامه آمریکایی در ادامه نوشت: چیزی که دنیا به آن نیاز دارد منبعی عاری از کربن برای تولید برق است که بتواند بدون در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی به‌طور دائمی برق تولید کند. انرژی هسته‌ای این ویژگی‌ها را دارد.
وقتی سوئد و فرانسه در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی راکتور‌های هسته‌ای ساختند تا آن را جایگزین سوخت فسیلی کنند توانستند تولید برقشان را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. انتشار گاز کربن در سوئد نیز با وجود اینکه تولید برق این کشور دو برابر شده بود به نصف کاهش یافت.
پس چرا آن‌هایی که نگران تغییرات آب و هوایی هستند از انرژی هسته‌ای حمایت نمی‌کنند؟ چرا صنعت انرژی هسته‌ای در آمریکا و جهان برای رسیدن به انرژی پاک توسعه نمی‌یابد؟ دلیل اصلی این است که سیاست اغلب کشورها با استناد به حقایق درست تعیین نمی‌شود بلکه بر اساس فوبیای قدیمی و مشترک اغلب کشورها نسبت به رادیو اکتیو شکل می‌گیرد. انرژی هسته‌ای به‌ویژه در مقایسه با ذغال سنگ که هر ساله به دلیل آلودگی هوا باعث مرگ زودهنگام صد‌ها هزار نفر میشود و در تغییرات آب و هوایی نقش دارد، امن‌ترین انرژی است.
انرژی هسته‌ای در شش دهه گذشته تنها یک مورد حادثه مرگبار داشته که همان حادثه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ بوده است که به‌طور مستقیم منجر به مرگ ۶۰ تن شد و گفته میشود در دراز مدت نیز به مرگ هزاران نفر به دلیل تشعشعات رادیو اکتیو انجامید. این یک اتفاق جدی بود، اما حوادث غیرهسته‌ای دیگری هم وجود داشته که بسیار بدتر بوده است. شکسته شدن سد برق آبی چین در سال ۱۹۷۵ ده‌ها هزار کشته داشت. نشت گاز در کارخانه یونیون کارباید در سال ۱۹۸۴ در هند در ابتدا ۴ هزار کشته داشت که در طول زمان تعدادشان به حدود ۱۵ هزار نفر رسید.
مشکل زباله‌های هسته‌ای هم آنطور که مردم باور دارند، غیرقابل حل نیست. حجم ضایعات هسته‌ای برخلاف ضایعات سمی ناشی از ذغال سنگ و دیگر سوخت‌ها بسیار کم است. تمام سوخت مصرفی راکتور‌های آمریکا طی ۶۰ سال گذشته در یک زمین فوتبال با ارتفاع ۲۰ پا جا می‌گیرد. امروزه می‌توانیم سوخت مصرف شده را در بشکه‌های بتنی در سایت‌ها نگهداری کنیم، چون تشعشعات از بتن عبور نمی‌کند و برای صد‌ها سال امن خواهد بود. همچنین این زباله‌ها می‌تواند در راکتور‌هایی که برای ان کار طراحی میشود، مصرف یا برای همیشه دفن شود.
انرژی هسته‌ای همان‌طور که تاکنون نیز ثابت شده است، می‌تواند به راحتی هزینه‌ای کمتر از دیگر سوخت‌هایی داشته باشد که آلودگی به مراتب بیشتری دارند. در کره جنوبی که ۱۰ تا از راکتور‌های خود را با طراحی مشابه ساخته است، هزینه قیمت انرژی هسته‌ای برابر و یا حتی کمتر از سوخت‌های فسیلی است. می‌توان سالانه صد‌ها راکتور در سراسر جهان ساخت که قادر است نیاز دینا به انرژی پاک را تامین کند.
به نوشته وال استریت ژورنال، این یک استراتژی برد- برد است؛ تنها راه عملی برای جلوگیری از فاجعه اقلیمی را در اختیار بشریت قرار داد و در عین حال انرژی لازم در اختیار کشورهای فقیرتر برای توسعه قرار داد.
امروز بیش از ۸۰ درصد از انرژی جهان از سوخت‌های فسیلی تامین میشود که برای تولید برق، گرم کردن ساختمان‌ها و به کار انداختن خودرو‌ها و موتور هواپیما‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین از آنجایی که کشورهای فقیرتر در حال بیرون آمدن از فقر هستند و بیشتراز انرژی استفاده می‌کنند، مصرف سوخت‌های فسیلی هم به سرعت رو به افزایش است.
به نوشته وال استریت ژورنال، هرگونه تلاش جدی برای کربن زدایی از اقتصاد جهان مستلزم وجود انرژی‌های پاک بیشتر خواهد بود. انرژی‌های خورشیدی و بادی به تنهایی نمی‌توانند برای تامین برق مورد نیاز در آینده کافی باشند. حتی تلاش‌های کشوری، چون آلمان برای استفاده از انرژی‌های بازگشت‌پذیر به اندازه کافی سریع نبوده است. این کشور تنها توانسته است سالانه ۰.۷ میلیارد کیلو وات ساعت انرژی پاک را به چرخه خود اضافه کند که یک پنجم هدف ۳.۳ میلیارد مورد نیاز در سال است.
حتی اگر جهان به اندازه آلمان مشتاق بوده و به لحاظ فنی قادر باشد از انرژی بازگشت‌پذیر استفاده کند- که اغلب کشورهای جهان این‌گونه هم نیستند، کربن زدایی جهان با این سرعت حدود ۱۵۰ سال زمان لازم دارد. اگر بتوان سرعت کربن زدایی را بالاتر برد، باز هم مشکلات زیادی پابرجا خواهد بود.
اگرچه استفاده از انرژی‌های بادی و خورشیدی هزینه‌های کمتری دارد، اما مشکلاتی هم دارد. اگر خورشید نتابد و یا باد نوزد، انرژی جمع‌آوری نمی‌شود. حتی اگر طبیعت همراهی کند، انرژی در برخی مواقع هدر می‌رود، زیرا به‌طور مناسب ذخیره نمی‌شود.
این روزنامه آمریکایی در ادامه نوشت: چیزی که دنیا به آن نیاز دارد منبعی عاری از کربن برای تولید برق است که بتواند بدون در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی به‌طور دائمی برق تولید کند. انرژی هسته‌ای این ویژگی‌ها را دارد.
وقتی سوئد و فرانسه در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی راکتور‌های هسته‌ای ساختند تا آن را جایگزین سوخت فسیلی کنند توانستند تولید برقشان را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. انتشار گاز کربن در سوئد نیز با وجود اینکه تولید برق این کشور دو برابر شده بود به نصف کاهش یافت.
پس چرا آن‌هایی که نگران تغییرات آب و هوایی هستند از انرژی هسته‌ای حمایت نمی‌کنند؟ چرا صنعت انرژی هسته‌ای در آمریکا و جهان برای رسیدن به انرژی پاک توسعه نمی‌یابد؟ دلیل اصلی این است که سیاست اغلب کشورها با استناد به حقایق درست تعیین نمی‌شود بلکه بر اساس فوبیای قدیمی و مشترک اغلب کشورها نسبت به رادیو اکتیو شکل می‌گیرد. انرژی هسته‌ای به‌ویژه در مقایسه با ذغال سنگ که هر ساله به دلیل آلودگی هوا باعث مرگ زودهنگام صد‌ها هزار نفر میشود و در تغییرات آب و هوایی نقش دارد، امن‌ترین انرژی است.
انرژی هسته‌ای در شش دهه گذشته تنها یک مورد حادثه مرگبار داشته که همان حادثه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ بوده است که به‌طور مستقیم منجر به مرگ ۶۰ تن شد و گفته میشود در دراز مدت نیز به مرگ هزاران نفر به دلیل تشعشعات رادیو اکتیو انجامید. این یک اتفاق جدی بود، اما حوادث غیرهسته‌ای دیگری هم وجود داشته که بسیار بدتر بوده است. شکسته شدن سد برق آبی چین در سال ۱۹۷۵ ده‌ها هزار کشته داشت. نشت گاز در کارخانه یونیون کارباید در سال ۱۹۸۴ در هند در ابتدا ۴ هزار کشته داشت که در طول زمان تعدادشان به حدود ۱۵ هزار نفر رسید.
مشکل زباله‌های هسته‌ای هم آنطور که مردم باور دارند، غیرقابل حل نیست. حجم ضایعات هسته‌ای برخلاف ضایعات سمی ناشی از ذغال سنگ و دیگر سوخت‌ها بسیار کم است. تمام سوخت مصرفی راکتور‌های آمریکا طی ۶۰ سال گذشته در یک زمین فوتبال با ارتفاع ۲۰ پا جا می‌گیرد. امروزه می‌توانیم سوخت مصرف شده را در بشکه‌های بتنی در سایت‌ها نگهداری کنیم، چون تشعشعات از بتن عبور نمی‌کند و برای صد‌ها سال امن خواهد بود. همچنین این زباله‌ها می‌تواند در راکتور‌هایی که برای ان کار طراحی میشود، مصرف یا برای همیشه دفن شود.
انرژی هسته‌ای همان‌طور که تاکنون نیز ثابت شده است، می‌تواند به راحتی هزینه‌ای کمتر از دیگر سوخت‌هایی داشته باشد که آلودگی به مراتب بیشتری دارند. در کره جنوبی که ۱۰ تا از راکتور‌های خود را با طراحی مشابه ساخته است، هزینه قیمت انرژی هسته‌ای برابر و یا حتی کمتر از سوخت‌های فسیلی است. می‌توان سالانه صد‌ها راکتور در سراسر جهان ساخت که قادر است نیاز دینا به انرژی پاک را تامین کند.
به نوشته وال استریت ژورنال، این یک استراتژی برد- برد است؛ تنها راه عملی برای جلوگیری از فاجعه اقلیمی را در اختیار بشریت قرار داد و در عین حال انرژی لازم در اختیار کشورهای فقیرتر برای توسعه قرار داد.
منبع: ایسنا
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
جلالی
| 
۱۶:۰۱ - ۱۳۹۷/۱۰/۲۴
با درود بر جناب آقای matthew kitchen روزنامه نگار وال استریت ژورنال بابت حمایت از حجمه تلاش ها در جهت کربن زدایی از اقتصاد جهان و ضرورت گام برداشتن در راستای استحصال انرژی مصرفی دنیا از منابع انرژی‌های پاک، ذکر نکاتی را ضروری می داند:1- فجایع به وقوع پیوسته در استفاده از انرژی هسته ای، تنها به انفجار نیروگاه چرنوبیل ختم نمی شود. موارد به شرح ذیل است:
انفجار نیروگاه هسته ای کیشتیم روسیه در سال 1957
انفجار نیروگاه هسته ای تری مایل آیلند - پنسیلوانیا ایالات متحده در سال 1979
انفجار نیروگاه هسته ای چرنوبیل در شوروی سابق (در حال حاضر اوکراین) در سال 1986
انفجار نیروگاه هسته ای فوکوشیما ژاپن در سال 2011
انفجار نیروگاه هسته ای فلامان ویل فرانسه در سال 2017
تا جایی که دولت فدرال آلمان اعلام نموده، به منظور محافظت از شهروندان خویش تا سال 2022 میلادی تمامی نیروگاه‌های اتمی این کشور به فعالیت خود خاتمه خواهند داد.
ژاپن به عنوان 6امین کشور آلاینده دنیا، پس از انفجار نیروگاه فوکوشیما، بر آن شده است تا طرح مزرعه خورشیدی شناور خود را ایجاد نماید. در حال حاضر نیروگاه شناور وسیع خورشیدی، در فاصله یک ساعتی توکیو پایتخت ژاپن ساخته شده است. همچنین استقرار پنجاه و یک هزار صفحه فتووولتائیک، در یک گستره آبی در منطقه یاماکورا به پایان رسیده است.
2- کشتار فاجعه چرنوبیل به 60 نفر ختم نمی شود. بخشی از فرازهای ویکی پدیا در خصوص این فاجعه را نقل قول می نمایم.
"پس از انفجار ابتدا محیط اطراف تأسیسات به امواج رادیواکتیو آلوده گشت و بعد به تدریج ابرهای آلوده به نواحی دورتر سرکشیدند و بارش باران سبب شد که بخش‌های وسیعی از اروپا به مواد رادیواکتیو آلوده شود. در اثر انفجار در رآکتور بلوک چهار تأسیسات اتمی چرنوبیل، مواد رادیواکتیو برای ساختن حدود ۱۰۰ بمب اتمی آزاد شدند. اگرچه در آن سال مقامات اتحاد شوروی سابق در آن زمان، پخش هر گونه خبری را در مورد این فاجعه به شدت ممنوع ساختند. از نظر زیان‌های مالی و انسانی، حادثه چرنوبیل بدترین حادثه نیروگاه‌های هسته‌ای در جهان به‌شمار می‌آید.
در اثر فاجعه چرنوبیل قریب به ۵ میلیون نفر آسیب دیدند، حدود ۵ هزار مرکز مسکونی در روسیه سفید، اوکراین و فدراسیون روسیه با ذرات رادیو اکتیو آلوده شدند. از میان آنها، ۲۲۱۸ شهر و روستا با جمعیت حدود ۲/۴ میلیون نفر در محدوده اوکراین قرار داشتند، فاجعه چرنوبیل جمعیت کشورهای مذکور را تحت‌الشعاع قرار داد. غیر از اوکراین، جمهوری روسیه سفید و فدراسیون روسیه، کشورهای فنلاند، سوئد، نروژ، لهستان، انگلستان و برخی کشورهای دیگر نیز اثرات فاجعه را احساس کردند. عوامل اصلی فاجعه انجام آزمایش بدون فراهم بودن شرایط، سطح ناکافی ایمنی در رآکتور، اشتباهات پرسنل اعلام شد. عملیات امحاء نتایج فاجعه در نیروگاه چرنوبیل از تاریخ ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ تحت ریاست کمیسیون دولتی شوروی آغاز شد. این عملیات از نیمه دوم روز ۲۶ آوریل شروع شد و تا سال ۱۹۹۱ ادامه یافت. در اولین گام یک منطقه انزوا در محدوده ۳۰ کیلومتری اطراف نیروگاه چرنوبیل تعیین شد. از ۲۷ آوریل سال ۱۹۸۶ حکومت اوکراین ساکنین شهرهای پریپیتت و چرنوبیل، و روستاهای داخل منطقه ۳۰ کیلومتری (حدود ۱۰۰ هزار نفر) را به خارج این محدوده انتقال داد. پنهان کردن اطلاعات مربوط به فاجعه چرنوبیل باعث شکل‌گیری و گسترش شایعات باور نکردنی پیرامون نتایج فاجعه شد. ریاست شوروی از پذیرش همکاری بین‌المللی برای انجام عملیات امحاء نتایج فاجعه هسته‌ای امتناع کرد. تنها در سال ۱۹۸۹ بود که حکومت شوروی از آژانس انرژی اتمی به منظور ارزیابی کارشناسی عملیات امحاء، درخواست کمک کرد. فاجعه چرنوبیل وضعیت تشعشع در محدوده‌های بسیاری از کشورهای اروپایی را به شدت تغییر داد. در ماه می‌سال ۱۹۸۶ در تمامی کشورهای نیمکره جنوبی، در اقیانوسهای آرام، اتلانتیک و منجمد شمالی ملاحظه می‌شدند.
با وجود گذشت سال‌ها از این حادثه، هنوز آثاری از مواد رادیو اکتیو و جهش‌های ژنتیکی در مردم منطقه مشاهده میشود. در این میان می‌توان به ناقص شدن نوزادان در دو دهه اخیر، از قبیل بی‌دست و پا متولد شدن اشاره کرد. مقیاس این فاجعه بسیار بیشتر از آن بود که مقامات دولتی آن را اعلام می‌کردند. از رآکتور شماره چهار فقط اتم سزیم و پلوتونیوم نبود که بیرون آمد بلکه دروغی خطرناک تر از آنها بود مقامات سابق شوروی آن را اعلام کردند. بر اساس گزارش‌های اعلام شده مقامات شوروی میزان استاندارد تشعشعات اتمی که یک انسان می‌تواند تحمل کند را در عدد پنج ضرب کرده بودند، که این جرمی بسیار بزرگ است. از پانصد هزار نفری که با حادثه چرنوبیل مبارزه کردند، بیست هزار نفر مرده‌اند و دویست هزار نفر هم رسماً از کار افتاده اعلام شده‌اند. کسانی هم زنده ماندند از بیماری‌ها و سرطان‌های مربوط به تشعشعات اتمی رنج می‌برند."
3- تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر در صورتی که به صورت کامل استفاده نشود و هدررفت زیادی داشته باشد، آسیبی به محیط زیست وارد نخواهد شد.
4- تمام حوادث رخ داده در زمان تولید انرژی را می توان لیست نمود، لکن تعداد تلفات و زیان های وارده را نمی توان به عنوان عدله محکمی بابت استحصال انرژی از طریق هسته ای عنوان نمود.
5- بر خلاف اظهارات ایشان در خصوص زباله های تولیدی از انرژی هسته ای، مقاله ای که با عنوان "چالش پسماندهای هسته‌ای و اهمیت مدیریت آن" در سایت ایسنا انتشار یافته بود، معضل پیش روی جهانیان، در خصوص این قبیل از زباله ها به خوبی توضیح داده شده است.
6-در صورتی که تکنولوژی بکار گرفته شده در حوزه تولید انرژی، راهکار منسوخ و کنار گذاشته شده از سوی سایر کشورها باشد که دارای معایبی بیش از محاسن آن است، بازی برد برد معنایی نداشته و بازی باخت باخت خواهد بود.
7-قطعاً تولید انرژی به واسطه شکاف اتم بهتر از استحصال انرژی از طریق سوخت های فسیلی است، لکن در قیاس با سایر منابع تولید انرژی تجدیدپذیر همچون آب و باد و خورشید و گرمایش زمین حرفی برای گفتن نخواهد داشت. در واقع همانگونه که عناصر اربعه تمام هستی را شامل می شود، انرژی بدست آمده برای استفاده در دنیا نیز، باید بر پایه همین عناصر چهارگانه باشد.
8-با توجه به تغییر کسب و کار تولید برق، توسعه شبکه و توزیع برق منسوخ شده و توسعه بازارهای جدا از شبکه، امکانپذیر شده است. کشور بنگلادش با روش اعتباردهی خرد، در حال حاضر بزرگترین بازار سیستم های خورشیدی خانگی را با 4.000.000 نصب، دارا می باشد. این انرژی پاک و بی خطر، به قدری انگیزاننده است که شهرهای صنعتی تراز اول را به سوی نادیده انگاشتن نیروگاه های هسته ای و برق تولیدی و تعطیلی این نیروگاه ها پیش برده است.
ارسال نظر قوانین ارسال نظر
لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.
