آغاز مونتاژ بزرگترین نیروگاه همجوشی هستهای جهان
محققان مونتاژ نیروگاه غول پیکری را در جنوب فرانسه آغاز کردند که نشان میدهد همجوشی هستهای میتواند یک منبع ایمن و پایدار برای تولید برق در زمین باشد.

به گزارش برق نیوز، محققان مونتاژ نیروگاه غول پیکری را در جنوب فرانسه آغاز کردند که نشان میدهد همجوشی هستهای میتواند یک منبع ایمن و پایدار برای تولید برق در زمین باشد.
انتظار میرود این نیروگاه همجوشی هستهای که نخستین نیروگاهی است که از پلاسما فوق داغ استفاده میکند تا انتهای سال ۲۰۲۵ تکمیل شود و تولید برق را شروع کند.
این پروژه نیروگاهی ۲۰ میلیارد یورویی به نام «ایتر» (Iter) همان واکنشهایی را که در خورشید رخ میدهد، شبیه سازی میکند و هدف از ساخت آن این است که ثابت شود تولید برق با همجوشی هستهای در مقیاس تجاری امکانپذیر است.
وعده استفاده از همجوشی هستهای این است که میتوان انرژی نامحدود و پاک تولید کرد، اما علیرغم ۶۰ سال پژوهش، این شیوه باید بر چالشهای فنی مهار کردن مقدارهای بسیار بالای انرژی غلبه کند.
میلیونها قطعه برای مونتاژ این این راکتور عظیم به کار خواهند رفت که وزنی حدود ۲۳ هزار تن دارند و این پروژه پیچیدهترین عملیات مهندسی در تاریخ است. حدود ۳ هزار تن مغناطیسهای ابررسانا که بعضی از آنها سنگینتر از یک جمبوجت هستند، به کابلهای ابررسانی که طول کلی شان به ۲۰۰ کیلومتر میرسد، به هم متصل میشوند و همه این مجموعه در بوسیله بزرگترین کارخانه سرد کننده جهان در درمای منهای ۲۶۹ درجه سلسیوس نگهداری میشوند.
در فرآیند هم جوشی هستهای اتمهای هیدروژن سنگین با هم ترکیب میشود و مقدار بسیار عظیمی انرژی آزاد میکنند، اما انجام این کار به حرارتی ۱۵۰ میلیون درجه سلسیوسی، یعنی ۱۰ برابر داغتر از هسته خورشید، نیاز دارد.
سوخت هیدروژنی این نیروگاه از آب دریا به دست میآید و فقط چند گرم از آن کافی است، اما برای انجام همجوشی هستهای باید مغناطیسهای عظیمی را به کار برد تا پلاسمای با دمای فوقالعاده بالا را در یک محفظه خلاء دوناتشکل به نام «توکاماک» مهار کند.
این فرآیند، مانند راکتورهای معمول شکافت هسته ای، باعث تولید گاز دی اکسید کربن که در گرمایش جهانی نقش دارد، نمیشود. مزیت راکتورهای همجوشی این است که خطر ذوب شدن را ندارند و مقدار بسیار کمتری زبالههای رادیواکتیو تولید میکنند.
انتظار میرود این نیروگاه همجوشی هستهای که نخستین نیروگاهی است که از پلاسما فوق داغ استفاده میکند تا انتهای سال ۲۰۲۵ تکمیل شود و تولید برق را شروع کند.
این پروژه نیروگاهی ۲۰ میلیارد یورویی به نام «ایتر» (Iter) همان واکنشهایی را که در خورشید رخ میدهد، شبیه سازی میکند و هدف از ساخت آن این است که ثابت شود تولید برق با همجوشی هستهای در مقیاس تجاری امکانپذیر است.
وعده استفاده از همجوشی هستهای این است که میتوان انرژی نامحدود و پاک تولید کرد، اما علیرغم ۶۰ سال پژوهش، این شیوه باید بر چالشهای فنی مهار کردن مقدارهای بسیار بالای انرژی غلبه کند.
میلیونها قطعه برای مونتاژ این این راکتور عظیم به کار خواهند رفت که وزنی حدود ۲۳ هزار تن دارند و این پروژه پیچیدهترین عملیات مهندسی در تاریخ است. حدود ۳ هزار تن مغناطیسهای ابررسانا که بعضی از آنها سنگینتر از یک جمبوجت هستند، به کابلهای ابررسانی که طول کلی شان به ۲۰۰ کیلومتر میرسد، به هم متصل میشوند و همه این مجموعه در بوسیله بزرگترین کارخانه سرد کننده جهان در درمای منهای ۲۶۹ درجه سلسیوس نگهداری میشوند.
در فرآیند هم جوشی هستهای اتمهای هیدروژن سنگین با هم ترکیب میشود و مقدار بسیار عظیمی انرژی آزاد میکنند، اما انجام این کار به حرارتی ۱۵۰ میلیون درجه سلسیوسی، یعنی ۱۰ برابر داغتر از هسته خورشید، نیاز دارد.
سوخت هیدروژنی این نیروگاه از آب دریا به دست میآید و فقط چند گرم از آن کافی است، اما برای انجام همجوشی هستهای باید مغناطیسهای عظیمی را به کار برد تا پلاسمای با دمای فوقالعاده بالا را در یک محفظه خلاء دوناتشکل به نام «توکاماک» مهار کند.
این فرآیند، مانند راکتورهای معمول شکافت هسته ای، باعث تولید گاز دی اکسید کربن که در گرمایش جهانی نقش دارد، نمیشود. مزیت راکتورهای همجوشی این است که خطر ذوب شدن را ندارند و مقدار بسیار کمتری زبالههای رادیواکتیو تولید میکنند.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.