عدم سرمایه گذاری روی رسانه، در سیاهه کار‌های دولت دوازدهم/ گرفتاری‌های قابل ملاحظه‌ای در پایبندی به چارچوب‌های اخلاقی

به گزارش برق نیوز، رضا اردکانیان در آئین پایانی سومین جشنواره نیرو و رسانه که به صورت ویدئوکنفرانسی برگزار شد، این رویداد را حاصل فعالیت و مشارکت جامعه رسانه‌ای کشور با وزارت نیرو دانست و اظهار داشت: امید است این برنامه در سال‌های پیش رو با کیفیت استمرار یافته تا وزارت نیرو به سهم خود قدردان تلاش همکاران خود در عرصه رسانه باشد.

وی در خصوص مسئولیت‌های عمده رسانه‌ها گفت: رسانه‌ها به عنوان پل ارتباطی، صدای مردم و مسئولان هستند و این امانت‌داری باید به نحو شایسته‌ای صورت بگیرد.

اردکانیان افزود: قطعا متوسط سواد جامعه رسانه‌ای ما باید از متوسط سواد جامعه بالاتر باشد تا بتواند این نقش را به خوبی ایفا کند و این مستلزم سرمایه‌گذاری است و در این سرمایه‌گذاری سهم و نقش سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتی و نهاد‌ها قابل ملاحظه است.

وزیر نیرو گفت: در سیاهه کار‌هایی که در دولت دوازدهم موفق به انجام آن نشدم از جمله این مسئله بود و تلاش شد به سهم خود امکان یک ارتباط سازمان‌یافته را بین جامعه تخصصی رسانه در حوزه تخصصی آب و انرژی با جامعه تخصصی همین عرصه در سطح بین‌المللی برقرار کنم.

وی گفت: شرایط تحریم و کووید ۱۹ مانع از این شد که بتوانیم از فرصت‌هایی که برای جامعه رسانه‌ای تخصصی در دنیا فراهم است بهره‌مند شویم.

اردکانیان گفت: یکی از نیاز‌های عمده ما این است که از همه مسایلی که در سطح کشورمان می‌خواهیم به عنوان یک کنشگر رسانه‌ای مورد اشاره قرار دهیم در سطح منطقه و جهان باخبر باشیم.

وی افزود: امکانات ارتباطی خیلی خوب امروز این فرصت را فراهم می‌کند، ولی فرصت‌ها و مجال‌های تخصصی فراوانی در دنیا و در سازمان‌های بین‌المللی وجود دارد که امکان افزودن بر دانش تخصصی را برای جامعه رسانه‌ای فراهم می‌کند.

وی گفت: افکار عمومی در هر عرصه‌ای چه فرصت طرح موفقیت‌ها و دستاورد‌ها و چه در اشاره به محدودیت‌ها و ناکامی‌ها نیازمند دانستن دستگاه مختصات و یک مبنای مقایسه است و اگر این مبنا را نداشته باشیم توفیق چندانی در انتقال احساس خوب و کامیابی و نقاط ضعف و محدودیت‌ها نخواهیم داشت.

اردکانیان اظهار داشت: مردم باید بدانند که در شرایط اقلیمی مشابه در دنیا در عرصه آب و انرژی چه خبر است و آیا موضوع مصرف صحیح فقط در مناطق خشک و نیمه خشک و با محدودیت آب مطرح است یا این که به عنوان امر اخلاقی در نقاط پرآب دنیا هم موضوع مهمی است. موضوعی است که برای آن قانون وضع و هزینه و آموزش داده می‌شود.

وی گفت: دسترسی ما به اطلاعات در سطح منطقه و جهان، یک ضرورت است تا بتوانیم با داشتن اهداف مشخص برای جامعه و افکار عمومی به سهم خود به سمت و سوی صحیح هدایت کنیم.

وی گفت: توسعه‌یافتگی جامعه از جمله با پایبندی به چارچوب‌های اخلاقی و وابستگی تام به اخلاق حرفه‌ای یکی از اصلی‌ترین ارکان و شاید مهمترین رکن توسعه است.

اردکانیان با بیان اینکه به دلایل مختلفی در این بخش گرفتار عقب‌ماندگی‌هایی هستیم، ادامه داد: متاسفانه همپای همه پیشرفت‌ها و توسعه‌هایی که داشتیم در این عرصه و پایبندی به چارچوب‌های اخلاقی گرفتاری‌های قابل ملاحظه‌ای داریم.

وی با بیان این که هر حرفه‌ای چارچوب‌های اخلاقی خود را دارد که باید شناخته شده و مورد احترام قرار گیرد، گفت: هر چقدر در جامعه ما در عرصه آب و انرژی پایبندی‌های اخلاقی بیشتر باشد طبیعتا وضعیت ما در این عرصه و عرصه‌های مشابه بهتر خواهد شد.

اردکانیان ادامه داد: در موضوع پایبندی‌های اخلاقی به عنوان یک ضرورت سعی کردیم و بیش از این در آینده انجام خواهد شد، که عرصه آب و انرژی تا حدود زیادی چارچوب‌های اخلاقی خود را بشناسد، بحث تعارض منافع در این عرصه شناسایی شود و البته به آن احترام گذاشته شود.

وی افزود: یکی از ضرورت‌های قطعی ما بعد از این پایبندی به قانون است و فهم این که قانون منحصر به آنچه در مجلس شورای اسلامی وضع و از طریق شورای نگهبان ابلاغ می‌شود و در نهایت ملاک عمل قرار می‌گیرد، نیست، بلکه بسیار فراتر از این معناست و قانون و پایبندی به آن یک ارزش عمده مهم و یک شاخص توسعه‌یافتگی است.

اردکانیان گفت: قانون باید به عنوان یک اهرم و ابزار حرکت رو به جلو دیده شود. قانون اعم از آنچه در تعبیر خود از صادر شدن در مراجع رسمی تا تبدیل به دستورالعمل ساده و قرار تعیین شده در یک سازمان باید مورد احترام باشد و باید آن را شاخص توسعه فردی و اخلاقی خود بدانیم.

وی اظهار داشت: هیچ ناکامی و نارسایی در شرایط امروز در کشور نداریم که به نوعی ریشه در ضعیف بودن پایبندی‌های ما به چارچوب‌های اخلاقی آن عرصه به قوانین و ضوابط آن نداشته باشد. می‌شود با رجوع به اخلاقیات و قوانین و ضوابط و همه چارچوب‌های موجود جبران مافات کرد.

وی درباره مساله شایستگی‌ها هم گفت: اصلی‌ترین ثروت کشور ما منابع انسانی آن است، شناخت، استخراج و پردازش و پرداخت صحیح این منبع و بکارگیری بجای آن مانند هر منبع، مخزن و ذخیره ارزشمند دیگری می‌تواند به عنوان یک ثروت موجب رشد و تعالی، رونق و آسایش و خوشبختی جامعه شود. وقتی پایبندی‌های اخلاقی، قانون‌مداری و شایستگی‌ها را در جامعه قرار دهیم می‌توانیم جامعه ایرانی را با همه محدودیت‌ها و مشکلاتی که امروز در دنیا هم وجود دارد و مضیقه‌هایی که گاه و بیگاه بر ما تحمیل می‌شود به جایگاه رفیع خود برسانیم.