دولتی‌ها و خصولتی‌ها رقیب اصلی فناور‌ها و دانش بنیانها/ شبکه متخصصان صنعت آب و برق یا گروه مشاوران بی خطر

سرویس صنعت برق نیوز: جشنواره پژوهش و فناوری وزارت نیرو از امروز ۲۷ آذرماه در پژوهشگاه نیرو افتتاح شده و تا ۲۹ آذرماه ۱۴۰۱ برپاست. جشنواره‌ای برای نمایش دستاورد‌های پژوهشی و فناورانه صنعت آب و برق که توسط شرکت‌های مادرتخصصی، شرکت‌های آب و فاضلاب، شرکت‌های توزیع نیروی برق، شرکت‌های برق منطقه‌ای و... در حال برگزاری است.

این جشنواره ویژه دولتی هاست و کمتر شرکت خصوصی را در این گردهمایی راه داده اند تا جائیکه حتی پژوهشگاه نیرو نتوانسته سهمی مناسب جهت دستاورد‌های شرکت‌های دانش بنیان و فناور صنعت آب و برقی داشته باشد. شرکت‌های دولتی و خصولتی آب و برق ایران هرساله در این جشنواره حضور می‌یابند تا دستاورد‌های تازه خود را به نمایش بگذارند که البته اکثر آن‌ها سالهاست تکرار می‌شود و هرساله دوباره در این جشنواره ارائه می‌گردد.

امروز این جشنواره با حضور مقامات ارشد وزارت نیرو افتتاح شد و در طی سه روز آینده قرار است جلسات هم اندیشی و سخنرانی‌های مختلفی در این حوزه برگزار گردد. در سال‌های گذشته نیز این جشنواره برگزار میشد و با اینکه امکان بازدید برای همه آزاد است، اما بیش از همه جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های صنعت آب و برقی مورد توجه مقامات قرار می‌گیرد و معمولا دولتی‌ها تلاش می‌کنند تا به خودشان اثبات کنند که دستاورد‌های خوبی داشته اند.

صنعت آب و برق جزو صنایع پیشرو ایران در استفاده از تکنولوژی‌های روز بوده و طبیعی است که مدیران و کارکنان ما باید با نگاه حمایتی از دستاورد‌های پژوهشی و فناورانه استفاده نمایند، ولی اصرار به تملک این دستاورد‌ها و ورود شرکت‌های دولتی و خصولتی به مصادره فرصت‌های فناورانه چیزی جز ابطال وقت و هزینه نخواهد.

متاسفانه در سال‌های اخیر و به ویژه امسال که بنام دانش بنیان‌ها نامگذاری شده، بخش دولتی و خصولتی ایران رقیب بخش خصوصی شده و آن‌ها که از هیچ فرصتی برای بهره برداری به نفع خود (نه لزوما منفعت عمومی) دریغ نمی‌کنند در تلاشند تا دستاورد‌های فناورانه و پژوهشی را بنام خود ثبت کرده و در مقام شرکتی دانش بنیان ظاهر شوند!. این سندرم چنان در وزارت نیرو تسری پیدا کرده که آن‌ها بجای ایجاد زیرساخت‌های رشد فناورانه، بسط تکنولوژی‌ها ، محصولات پژوهشی و دانش بنیان در صنعت آب و برق، خود به دستیابی این فناوری دل بسته اند.

دولتی‌ها وظیفه اصلی و حاکمیتی خود در ایجاد فرصت‌ها و تسهیل حضور شرکت‌های فناور ، دانش بنیان و دستاورد‌های پژوهشی در حوزه‌های مختلف این صنعت را فرونهاده و به اشتباه نقشی متفاوت و غیرضرور را بازی می‌کنند. در نمایشگاهی که به همین مناسبت در پژوهشگاه نیرو در حال اجراست شرکت‌های توزیع نیروی برق، شرکت های برق منطقه‌ای و حتی مادرتخصصی‌ها بیش از آنکه بگویند چه نیاز داشته و چه حمایت‌هایی از پژوهش و فناوری خواهند داشت صرفا به تبلیغ محصولات و دستاورد‌هایی می‌پردازند که به زعم آن‌ها بزرگ و قابل تمجید است. این رویکرد را عوض کنید چراکه بهترین کمک به دانش بنیانها عدم دخالت دولتی هاست. این حوزه را مثل حوزه اقتصادی که خصولتی ها و شبه دولتی ها را رقیب بخش خصوصی کرده و نتیجه اش را دیدید به سقوط نکشانید.

شبکه متخصصان صنعت آب و برق یا گروه مشاوران بی خطر

مریم کاگر نجفی معاون معاون تحقیقات و منابع انسانی وزیر نیرو امروز صبح از ایجاد "شبکه متخصصان صنعت آب و برق" خبر داد.قرار است این شبکه بستر تبادل تجربیات مهم متخصصان در حوزه آب و برق بوده و امید است این امکان در آینده نزدیک، عمومی‌تر شود و به عنوان پل ارتباطی وزارت نیرو و مردم مورد استفاده قرار گیرد‌.گفته میشود 170 اتاق فکر برای حل مسائل صنعت آب و برق در حال تشکیل است تا به مدیران و مسئولان در حل مشکلات کمک کند.

اتاق فکرهای دولتی اگر قرار باشد به جایی برسد نباید توسط خود مدیران و مسئولان دولتی مدیریت شود. باید نهادی مستقل این وظیقه را برعهده بگیرد وگرنه چیزی بیشتر از گروه های واتساپی دوستانه نخواهد بود که بیشتر به پیام های تبریک و عرض تسلیت ختم می شود. کدام مدیر دولتی را دیده اید حاضر باشد اتاقی راه بیاندازد که خودش را نقد کنند؟ در اکثر موارد اصل مشکل حضور خود وی است و هر نسخه دیگری که داده شود اتلاف وقت و هزینه است.

برای همین است که به محرابیان گفته ایم قرار دادن افراد غیرمتخصص در نهادهای تخصصی برق ایران چیزی جز فروپاشی این صنعت در پی نخواهد داشت. اغلب مدیران در پی آنند که با راه اندازی  اتاق فکر، مشورت های فنی رایگان بگیرند نه ایده های حل مسئله. وگرنه خیلی از این پیشنهادات در برق نیوز و دیگر رسانه ها ارائه شده و بجای ایجاد اتاق فکرهایی متشکل از افراد انتخاب شده، باید فرصت تضارب آراء از طریق رسانه های آزاد فراهم شود.

از طرفی اگر قرار است این اتاق فکرها مورد استقبال قرار گیرد باید علاوه بر مدیریت توسط نهادی بیطرف و مستقل، باید لازمه اجرایی داشته باشد ورنه چیزی بیشتر از یک مشاوره دلسوزانه نخواهد بود و بعد از مدتی نیز از کارکرد خود خواهد افتاد.