انتصاب معاون فناوری پژوهشگاه نیرو

این معاون جدید فناوری کاره ای نیست. همه کاره و دست راست رییس پژوهشگاه الان معاون توسعه و مدیریت منابع هست. یه آدم کم سابقه، جاه طلب، منفعت طلب و نالایق که قبلش فقط مسئول جذب و ارتقای هیات علمی ها بود. معلوم نیست چه ارتباطاتی داشت که یهویی آسانسوری رفت بالا و شد معاون پژوهشگاه. هر مصوبه ای که از بالا میاد، این آقا میشینه نگاه میکنه که اگه میشه باهاش به دریافتی هیات علمی ها (در واقع دریافتی خودش و مدیران ارشد که همه هیات علمی هستند) اضافه کرد، ضربتی اجراش میکنه. اگه نه، تا جایی که بتونه میپیچونه که قانونی نیست یا شامل ما نیست یا پول نداریم. ولی در عوض پرداختی هایی مثل حق التحقیق (که عملا همون اضافه کاره) و رفاهی که پرداختشون به هیات علمی قانونی نیست و توی دانشگاه ها هم به هیات علمی ها پرداخت نمیشه و مبلغش چندین میلیون هست رو برای هیات علمی پژوهشگاه نگه میداره.
از پژوهشگرهای قدیمی که هیات علمی نیستند شدیدا متنفره و شده مانع اصلی بهبود وضعیت معیشتی اونها. این بندگان خدا هم سرخورده شدن و دارن به تدریج از پژوهشگاه میرن یا میرن تو کنج عزلت. کارهای این آقا و یه سری مدیرهای قبل از اون پژوهشگاه رو دو شقه کرده: یکی هیات علمی ها که دریافتی خیلی بالا دارن و یکی هم پژوهشگرهای قدیمی که با سابقه خیلی بیشتر، دریافتی شون خیلی کمتره. وضع پژوهشگاه الان وحشتناک بده. سرخوردگی پژوهشگرهای قدیمی زیاده، کار و پژوهش تقریبا تعطیله و عوضش خیلی از هیات علمی ها با دریافتی های بالاشون مشغول کارهای ارتقاشون هستند، کارهایی مثل مقاله نوشتن و تدریس و رفتن به فرصت مطالعاتی و حتی بیرون کار کردن که دوزار برای وزارت نیرو نمی ارزه. آیا معنی توسعه مدیریت و منابع، فراری دادن و بی انگیزه کردن نیروی انسانی متخصصیه که کلی وقت و پول بابت تربیتش صرف شده؟
هر روز تو جمع مدیران ارشد کلی بریز و بپاش و بخور بخور عجیب برقراره. این آقا هم که تا بتونه از همه خرج های پژوهشگاه به جز دریافتی هیات علمی (یعنی خودش) میزنه، اینجا همراهی می کنه. یا مثلا اومد مدیر مالی پژوهشگاه رو، که سال ها می خواست پژوهشگر بشه و چون سابقه کار پژوهشی نداشت قبولش نمی کردند، پژوهشگرش کرد. معلوم هم نیست چه ارتباطاتی بین آنها برقرار شد که این طور شد. حالا دیگه پشت صحنه چه کارهای دیگه ای داره میکنه، خدا میدونه. ظاهرا پژوهشگاه ملک شخصیشه.
یعنی واقعا وقتی وزیرنیرو تو حکم رئیس پژوهشگاه گفت عدالت محوری و مردم داری و فساد ستیزی رعایت بشه، منظورش همین کارهایی بود که این آقا میکنه و نتیجش برای پژوهشگاه فاجعه بوده و باعث کلی نارضایتی شده؟ امیدواریم وزارت نیرو برای درست کردن وضع خراب پژوهشگاه یه کار اساسی بکنه.

اقای وزیر ،لطفا در انتصاب رییس پژوهشگاه تجدید نظر کنید ،پیشنهاد میکنم از کسانی که در تعالی پژوهشگاه نقش داشتند مشاوره لگیرید. ریاست فعلی پژوهشگاه منفور همکاران قدیمی و بدنه اصلی پژوهشگاه است و با لی اهمیتی فعال به آنها موجب سقوط پژوهشگاه شده است در نقد ایشان همین بس که یک فرد بی تجربه را در پست معاونت پشتیبانی قرارداده و دهن کجی آشکاری به همکاران با تجربه کرده است و این معاون نیز با بی اخلاقی تمام ،به همکاران متخصص مجموعه بی احترامی کرده و ماننند کارگران معدن با انها برخورد میکند و این رفتار ناشی از طبقاتی فکر کردن ایشان و توهمات جاه طلبانه است.
توصیه شدید به تغییر ایشان قبل از هر گونه حاد شدن موضوع در سطح کشور و نهادهای مدیریتی نظام ،می نمایم
رونوشت اقای روغنی
رونوشت خانم نجفی

پژوهشگاه با انتصاب نابه جای معاونت پشتیبانی ،به بدترین زمان خود رسیده است. انتفاع کاملا مشهود این معاونت از منابع مالی پژوهشگاه و اختصاص منابع مالی پژوهشگاه به همکاران هیات علمی ، سبب شده که وضعیت معیشتی همکاران غیر هیات علمی دچار بحران شود .البته وقتی که دبیر هیات جذب اعضای هیات علمی ها را معاون پشتیبانی کنید ،انتظار دیگری نمیتوان داشت البته این وزارت نیرو هست که متضرر شده چون بودجه پژوهشی را برای وزارت علوم مصرف میکنند. رییس پژوهشگاه با انتصاب معاونت پشتیبانی درست در زمانی که همکاران غیر هیات علمی خواستار رفع تبعیض حقوقی خود بودند، عدم شایستگی خود را برای مدیریت این مجموعه قدیمی نشان داد و علی رغم تذکرات بر عمیق شدن شکاف درآمدی بین پژوهشگران دامن زد. هدف ریاست فعلی پژوهشگاه از این اقدامات مخرب چیست!!؟؟؟

برق نیوز لطفا یک خیر از به هم ریختگی مالی در پژوهشگاه تهیه کنید، تبعیض و یکجانبه عمل کردن در پژوهشگاه بیداد میکنه، شاید اقایون در وزارتخانه هوشیار شدند که چه مدیر بی کفایتی منصوب کردند

رییس جدید پژوهشگاه کاملا آشکار در حال مایوس کردن کارشناس با تجربه هست و عجیبه که معاون تحقیقات وزارتخانه نسبت به این کار بی تفاوته، جوری شده که کارشناس هیات علمی با دو سال سابقه تقریبا دو برابر کارشناس غیر هیات علمی با ۱۵ سال سابقه دریافت حقوق و مزایا داره حتی کاری کردن که هیات علمی های پژوهشگاه از هیات علمی های دانشگاه دریافتی بیشتری دارن ولی مهندس ها دریافتی‌شان به اندازه همکاران انتظامات شده.. اگر زودتر بساط این مدیریت نابسامان چیده نشه ، چیزی از اسم پژوهشگاه باقی نمی مونه. معاونت پشتیبانی باید از پژوهشگاه اخراج بشه

مدیریت پژوهشگاه توانایی اداره یک تیم سه نفره را هم نداره ،چه کسی ایشون و به عنوان رییس بک مجموعه ریشه دار معرفی کرده!؟؟جوری شده که همه بالاتفاق میگن صد رحمت به رییس قبلی ،به نظرم ایشون خیلی مقامش بالاست و باید همون مدیر پروژه جلبک خودش باشه ،البته سوگولی هاش مثل معاونت پشتیبانی و اون دو یه نفر دیگه را هم با خودش ببره،دیگه بسه از مدیریت ایشون خیلی بهره مند شدیم!

اینکه آقای معاون پشتیبانی نسبت به پژوهشگران قدیمی و مجرب سازمان احساس دشمنی و حسادت میکنه،طبیعیه چون ایشان تمایل دارن به بلندی برسند ولی خب افراد شایسته توی سازمان زیاده، پس سعی در بی اهمیت نشان دادن کارشناسان قدیمی می کنند. اما باید بدانند که دیر یا زود پرونده اقای عمید پور در پژوهشگاه بسته و شاید در دادگاهی قانونی باز شود و این معاون جاه طلب باید پاسخ بی احترامی و بی عدالتی که در حق همکاران غیر هیات علمی کرده را پاسخ بده و قطعا آب خوش از گلوش پایین نمیره،رییسش هم اگر بتونه برگرده دانشگاه،روزگار سختی را در پیش داره و شاید اصلا دیگه نتونه پولهایی مه اینجا به ناحق درآورده با خودش ببره کانادا!

فراتر از بحث جابجایی‌ها و انتصابات در پست‌های مدیریتی، توجه و تأمل در خصوص موارد زیر ضروری به نظر می‌رسد :
1- اوایل انتصاب ریاست جدید، صحبت‌های مطرح شده در جلسات مختلف و در سطح پژوهشگاه، چه در حوزه سازمانی و چه در حوزه پرسنلی، امیدوار کننده و انگیزه بخش بود.
به مرور زمان و تغییرات پنهانی که در لایه‌های مدیریتی و ساختاری پژوهشگاه اتفاق افتاد و در مواجهه با مشکلاتی که در تعامل با شرکت‌های دیگر به وجود آمد، همچنین انتصابات چند باره فکر نشده و بی اثر و گاهی حتی مخرب در سطوح بالای مدیریتی و حصاری که این افراد دور ریاست تشکیل داده‌اند و اخبار و اتفاقات را به صورت گزینشی و فیلتر شده مخابره می‌کنند، به گونه‌ای است که عطای دسترسی به ریاست محترم برای طرح موضوعات مختلف و انتقادات را به لقایش باید بخشید.
بماند که دکتر عمیدپور علنا از شنیدن انتقادات ناراحت می‌شود و عموما حالت تدافعی و عدم پذیرش دارند.
همکاران به طور کامل در جریان داستان برکناری فوری و عجیب همین دوست عزیزی که به عنوان سرپرست معاونت فناوری منصوب گردید، از ریاست پژوهشکده انرژی هستند.
2- با ساختار عجیب و غریب و مبهم و کاملا سلسله مراتبی که پیاده سازی آن به غلط در دستور کار قرار گرفته است و انتخاب رؤسای پژوهشکده ناکارآمدی که در حال حاضر بر مصدر امور هستند اولا پتانسیل تعریف، تصویب و اجرای هیچ پروژه و طرحی وجود ندارد، چه برسد به مگاپروژه! ثانیا معاونت‌های پژوهشی و فناوری، عملا بدون شرح وظیفه و مأموریت، تقریبا بیکار شده‌اند.
3- تعامل، هم‌اندیشی، دریافت نظرات پرسنل و هرآنچه که بوی ارزش قائل شدن به پرسنل را دارد، تقریبا تعطیل شده است و فضای سازمان از شرایط دو سویه با نشاط، به فضای امر و نهی و دیکته کردن سیاست‌های ناکارآمد، بدل شده است.

خداوند آخر و عاقبت همه ما را بخیر کند

فساد یعنی اینکه
معوقات همکاران غیر هیات علمی را ندی ولی برای همکاران هیات علمی جهش علمی ثبت. کنی و حداقل ۱۰ درصد به حکمشان اضافه کنی و معوقش را هم بدی
فساد یعنی اختلاف حقوق ۱۰۰ درصدی دریک مجموعه با یک شرح شغل برای دو دسته از پژوهشگران
فساد یعنی وقتی اختلاف حقوق شدید بین پرسنل داری ،باز هم بری و مزایای رفاهی برای دسته ای که حقوق بالاتری دارن ،تخصیص بدی و فساد بالاتر اینکه در دانشگاهها هیات علمی ها چنین دریافتی ندارند
فساد دیگه اینکه به اعضای هیات علمی تا حدود دو برابر اضافه کار بدی و به دسته غیر هیات علمی با حقوق پایینتر نصف اونو پرداخت کنی،بازم فساد بالاتر اینکه در دانشگاهها حق و التحقیق را برای اضافه موندن ،نمیدن
فساد یعنی اینکه وقتی اختلاف احکام افراد در یک مجموعه به ۱۰۰ درصد می‌رسد،به همه افراد یک حکم پاداش بدی و فساد بالاتر اینکه در دانشگاهها پاداش آخر سال نداریم
خلاصه فساد اینه که جایی که وزارت علوم مزایا داره،خودتو به اون ربط بدی و جاییکه وزارت نیرو مزایا داره خودتو به اون ربط بدی و تلاشت این باشه که حقوق خودتو تا حد ممکن بالا ببری
فساد یعنی رییس و معاون پشتیبانی پژوهشگاه
و ظلم یعنی سکوت و عدم عزل این افراد از سوی وزارتخانه و مجلس

از ابتدای سال 1400، رییس و معاون پشتیبانی وقت پژوهشگاه، نظام پرداختی های ثابت و متغیر پرسنل پژوهشی را به کلی تغییر دادند، شکاف درآمدی شدیدی بین اعضای هیات علمی و پژوهشگران غیر هیات علمی ایجاد کردند و باعث بروز تنش های جدی در داخل پژوهشگاه شدند. اگرچه رییس وقت تلاش کرد اقداماتی هم برای جبران این وضع انجام دهد، ولی این تلاش ها کافی نبود، جدی هم پیگیری نشد (به ویژه با مانع تراشی معاون پشتیبانی وقت که اکنون رییس پژوهشکده حکمرانی و مشاور راهبردی رییس است) و تازه با رفتن غیرمترقبه او از پژوهشگاه به نتیجه نرسید. این روند در دوره رییس بعدی نیز ادامه پیدا کرد و با اقدامات و اظهارات نسنجیده وی، سطح تنش و نارضایتی در داخل پژوهشگاه از دوره قبل هم گسترده تر شد. در دوره رییس کنونی نیز، اگرچه در ابتدا وعده هایی جذاب برای بهبود وضع پژوهشگران غیر هیات علمی داده شد، اما عملا با انتصاب معاون پشتیبانی فعلی، نه تنها این وعده ها عملی نشد، بلکه همان راه قبلی ادامه یافت و حتی تشدید هم شد.
البته بحث تاثیرات منفی این روند بر نارضایتی پژوهشگران غیر هیات علمی و رفتن آنها از پژوهشگاه که اظهر من الشمس است، ولی خوب است مسئولان محترم وزارت نیرو بررسی کنند که از سال 1400 که پژوهشگران غیر هیات علمی عملا به شهروندان درجه دوم پژوهشگاه تبدیل شدند و مدیریت های عالی و منابع مالی پژوهشگاه عمدتا در اختیار شهروندان درجه یک (اعضای هیات علمی) قرار گرفت، وضعیت خروجی های پژوهشگاه چطور بوده است. اگر وضعیت خوب بوده است که مدیران فعلی را تشویق کنند و از آنها بخواهند که همین مسیر را با جدیت ادامه دهند. اگر هم این طور نیست (که هر ناظر بی طرف و غیر ذی نفع می داند که این طور نیست و اوضاع بسیار خراب است)، بپذیرند که این وضعیت باید در اسرع وقت تغییر کند و اقدامات لازم را انجام دهند.

اگر به دنبال یک کلمه باشیم که وضع فعلی پژوهشگاه نیرو را توصیف کند، این است: بحران.
مهم ترین این بحران ها عبارتند از بحران منابع انسانی، بحران مدیریت و بحران کارکرد.
بحران منابع انسانی بر می گردد به اینکه پژوهشگاه برای انجام فعالیت های پژوهشی خود دو دسته منابع انسانی پژوهشی در اختیار دارد: پژوهشگران غیر هیات علمی و اعضای هیات علمی. پژوهشگران غیر هیات علمی که دارای سوابق کاری بالا هستند، به خاطر از دست رفتن شأن و جایگاه خود در پژوهشگاه و وجود شکاف درآمدی بسیار زیاد با اعضای هیات علمی، بسیار بی انگیزه شده اند. برخی از آنها از پژوهشگاه رفته اند و بسیاری نیز به فکر رفتن از پژوهشگاه هستند و در صورت عدم اصلاح شرایط اسف بار کنونی، این تصمیم خود را اجرایی خواهند کرد. در مقابل، اعضای هیات علمی به خاطر آیین نامه ارتقای خود ناگزیرند عمدتا به فعالیت هایی بپردازند که در راستای اهداف وزارت علوم است و نه وزارت نیرو. به قول جناب معاون توسعه و مدیریت منابع، امتیاز یک مقاله ISI برابر با امتیاز انجام 7 پروژه است. این یعنی عملا دلیلی ندارد آنها دردسرهای انجام پروژه بدون داشتن دانشجو را بپذیرند. شرایط نابسامان فعلی پژوهشگاه هم محیطی را فراهم کرده است که بسیاری از اعضای هیات علمی (و البته نه همه آنها) فقط و فقط به فعالیت های مدنظر وزارت علوم بپردازند تا شرایط ارتقای خود را فراهم کنند. پس اکنون در پژوهشگاه، منابع انسانی دارای انگیزه و آمادگی کافی برای تحقق اهداف وزارت نیرو (اعم از پژوهشگر غیر هیات علمی و عضو هیات علمی) بسیار کم است و آنها هم عموما به دلیل علایق و روحیات شخصی چنین وضعی دارند. این اصلی ترین بحران پژوهشگاه است و اگر با اتخاذ اقدامات ضربتی کوتاه مدت و راهکارهای پایدار بلند مدت حل نشود، حل سایر بحران ها قطعا غیرممکن است.
بحران مدیریت، در درجه اول، بر می گردد به محدودیت های بالادستی موجود که طبق آن، سمت هایی مانند رییس، معاونین پژوهشی و فناوری و روسای پژوهشکده ها باید از میان اعضای هیات علمی انتخاب شوند. این امر، هم امکان به کارگیری پژوهشگران غیر هیات علمی باسابقه پژوهشگاه را در این سمت ها منتفی می کند، هم از انتخاب افراد با سابقه صنعت برق (خارج از پژوهشگاه) که دارای مدرک دکترا هستند در این سمت ها جلوگیری می کند و هم باعث جهت گیری تصمیمات پژوهشگاه به طرف اهداف وزارت علوم (به جای اهداف وزارت نیرو) و تامین منافع اعضای هیات علمی (که مدیران ارشد پژوهشگاه هستند) می شود. حال اگر مانند وضعیت فعلی، برای سمتی مانند معاونت توسعه و مدیریت منابع نیز که پژوهشگران غیر هیات علمی می توانند عهده دار آن باشند، باز هم یک عضو هیات علمی انتخاب شود، آن هم کسی که قبلا مسئول دبیرخانه جذب و ارتقای اعضای هیات علمی و همواره پیگیر افزایش درآمد آنها بود، نتیجه می شود هیات رئیسه کاملا هیات علمی و یکی بودن تصمیم گیرو ذی نفع و وضعیتی که در زمینه شکاف درآمدی عمیق میان دو طیف منابع انسانی پژوهشی (پژوهشگران غیر هیات علمی و اعضای هیات علمی) وجود دارد. بحران مدیریت، در درجه دوم، بر می گردد به اینکه ملاک انتخاب مدیران برای سمت ها، عموما نه سابقه و تجربه و شایستگی کافی که رفاقت و اطاعت باشد. نتیجه می شود وضعیت تیم مدیریتی فعلی پژوهشگاه، که به اعتراضات و انتقادات و پیشنهادات موجود در مجموعه با بی توجهی یا شدت عمل برخورد می کنند، ولی عملا سردرگم و ناتوان هستند. مشکل بودجه پژوهشگاه، که یکی از علل آن اجرای همسان سازی (در دوره های قبلی) و فوق العاده جهش علمی (در دوره کنونی) برای اعضای هیات علمی بدون گرفتن بودجه اضافی و در عین حال حفظ پرداختی های غیرقانونی دوره های قبلی (حق التحقیق و رفاهی) برای آنها است، و نیز تشدید بحران منابع انسانی به جای تلاش برای حل آن، نمونه های بارز نحوه عملکرد این تیم هستند.
بحران کارکرد هم بر می گردد به این که کارکرد عملی پژوهشگاه برای وزارت نیرو مشخص نیست. از یک طرف، وزارت نیرو و شرکت های تابعه و وابسته، پژوهشگاه را در بسیاری از شوراها و تصمیمات و روال ها و تدوین دستورالعمل ها (حتی بدون دادن پروژه) مشارکت نمی دهند و در بسیاری موارد نیز با وجود ضرورت، کار را در قالب پروژه به پژوهشگاه نمی دهند (یا خود انجام می دهند و یا با مشارکت دانشگاه ها و شرکت ها، که بعضا آفت های اساسی دارد). از طرف دیگر، مدیران ارشد پژوهشگاه هم با اطمینان از عدم ضرورت تامین کارکردهای مشخص برای وزارت نیرو و تثبیت شده بودن موقعیت و سمت شان، خود را موظف نمی دانند که منابع انسانی باتجربه پژوهشگاه را راضی نگاه دارند، مدیران شایسته نصب کنند و ساختار و روال هایی کارآمد ایجاد نمایند. در عوض، طوری عمل می کنند که در راستای منافع و سلایق شان باشد.
اگر مسئولان محترم وزارت نیرو کاری نکنند و فقط نظاره گر باشند، پژوهشگاه نیرو در این بحران ها غرق و تبدیل می شود به سازمانی در جهت تحقق اهداف وزارت علوم ولی با بودجه وزارت نیرو.

با سلام. اولا برخلاف ادعاهای بدون فکت برخی عزیزان بنده با اطلاع عرض می کنم که دریافتی یک هیات علمی حدودا دوساله با دریافتی یک پژوهشگر حدودا هفت ساله برابر است و این عبارت «شکاف درآمدی» دروغ و توهمی بیش نیست.
دوما، برخی اعضای غیرهیات علمی پژوهشگاه بنا به دلایلی که عرض می کنم واقعا زیاده خواه و متوقع هستند: دلیل اول اینکه: فرض کنیم یک عضو هیئت علمی فرضی به لحاظ هوش و استعداد دقیقا مشابه یک عضو پژوهشی غیر هیات علمی باشد که یکی رفته سراغ ادامه تحصیل و دیگری رفته سراغ کار‌. در عادلانه ترین حالت میزان دارایی این دو فرد مثلا در ۵۰ سالگی باید برابر باشد و چنین نشود که فردی که درس خوانده تنبیه شود و لذا یک فاصله درآمدی معقول جهت این عقب ماندگی عضو هیات علمی کاملا ضروری است. چیزی که الان رعایت نمی شود و کسانی که در بهترین دانشگاه ها با زحمت زیاد تحصیل کرده اند در حال تنبیه شدن هستند.
سوما، براساس شواهد میدانی عرض میکنم برخی افراد پژوهشی غیر هیات علمی نه تنها پژوهشگر نیستند که بدهیات پژوهش را هم بلد نیستند و به صرف تجربه تکنسین گونه خود را برتر فرض کرده و یا چاره کار را در فرار رو به جلو و متوقع بودن می بینند. یک عضو هیات علمی که با عبور از فرایند جذب بسیار سخت انتخاب شده با پژوهشگر فرضی که با مصاحبه یک همکار نوعی مشابه خودش و آنهم نه برای شغل پژوهش انتخاب شده برابر نیستند و این نابرابری در مأموریت اصلی پژوهشگاه یعنی پژوهش به خوبی خود را نشان می دهد.

در قوانین ارسال نظر موارد زیر گفته شده است
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در تمام نظرات بالا متن های خیلی بلندو غیر مرتبط با خبر و سراسر توهین و افترا به مسئولین پژوهشگاه با ذکر نام و سمت گفته شده است. در شان خبرگزاری شما نیست نشر این نظرات.ایا تمام ادعاهای بیان شده اثبات شده است ? در هر متن بیش از چند اتهام و افترا بدون دلیل به افراد از جمله رئیس پژوهشگاه و معاون ایشان داده شده است. به نظر من این موارد قابل پیگیری است.

با توجه به نطرات به نطر می رسه فقط اعصای پژوهشی تاراصی هستند اما بعنوان یک هیات علمی باید عنوان کنم مهم تر از عوامل مادی برای یک هیات علمی ارتفا مرتبه علمی اون فرد هست متاسفانه سردرگمی و بی برنامگی در پژوهشگاه موج میزنه دوستان من که جذب دانشگاه شدند با داشتن دانشجو دارن با سرعت پیشرفت میکنن و ما در چا میزنیم حقوق همه پرسنل پایینه ما هم از اختلاف پرداختی خوشحال نیستیم لطفا همه اعضای هیات علمی رو چمع نبندید هیچ آینده ای برای این سیستم وچود نداره دوستان پژوهشی قدیمی آینه فردای ما هسنتد.

ریاست محترم، در یکی از جلسات ابتدای حضورشان در پژوهشگاه (با حضور تعدادی از مدیران ارشد فعلی و از جمله معاون توسعه و مدیریت منابع)، گفته بودند که از مشکلات بسیار جدی پژوهشگران غیر هیات علمی به خوبی با خبرند و برنامه شان برای حل این مشکل هم این است که یک آیین نامه پژوهشگران تدوین و تصویب شود که پژوهشگران غیر هیات علمی تابع آن شوند و با این تبعیت، شرایط آنها از نظر مالی از اعضای هیات علمی به طور قابل توجهی بهتر شود. در این صورت، اعضای هیات علمی هم تمایل پیدا می کنند که تابع آیین نامه پژوهشگران شوند، منابع انسانی پژوهشی پژوهشگاه به تدریج یکدست می شود و مشکل هیات علمی و غیر هیات علمی به صورت اساسی از بین می رود. ضمنا گفته بودند که در پژوهشگاه صنعت نفت که ایشان مدتی عضو هیات امنای آن بوده اند، همین وضعیت برقرار است. این راه حلی بود بسیار مترقی، منطقی و عملی و دارای نمونه مشابه در کشور، که در صورت اجرایی شدن، می توانست مشکل منابع انسانی پژوهشی پژوهشگاه را به طور پایدار و اساسی حل کند.
همکاران محترمی که در کامنت ها از رییس و معاون توسعه و مدیریت منابع حمایت می کنند، وضعیت فعلی پژوهشگاه را مطلوب و فاقد بحران می دانند و در زمینه ضرورت بالاتر بودن دریافتی اعضای هیات علمی کم سابقه نسبت به پژوهشگران غیر هیات علمی باسابقه استدلال می کنند، لطفا در خصوص موارد زیر هم اعلام نظر بفرمایند:
1) در مورد برنامه اولیه رییس برای حل مشکل هیات علمی و غیر هیات علمی چه نظری دارند؟
2) معاون توسعه و مدیریت منابع از شهریور ماه 1401 تاکنون برای اجرای این برنامه چه کردند؟ آیا واقعیت این نیست که جناب معاون، که به عنوان یک عضو هیات علمی و مسئول دبیرخانه جذب و ارتقای اعضای هیات علمی، همواره حامی منافع اعضای هیات علمی بوده اند و اصلا تمایلی به اجرای برنامه ای که جایگاه آنان (عملا جایگاه خودشان و سایر مدیران هیات علمی) را به نوعی پایین بیاورد نداشتند، در همان اوایل این برنامه را منتفی و از دستور کار خارج کردند؟ آیا ممکن است پژوهشگاه سیاست دو دوره قبلی در زمینه افزایش شکاف درآمدی بین اعضای هیات علمی و پژوهشگران غیر هیات علمی را با قدرت تمام ادامه دهد، ولی هدف اصلی اش همان چشم انداز ارائه شده در برنامه اولیه رییس باشد؟ آیا دلیل وجود وضعیت بحرانی کنونی، که جلوه ای از آن در کامنت های همکاران محترم دیده می شود، همین سیاست های جناب معاون نیست؟

اعضای غیر هیات علمی عزیز, این رییس و معاون پشتیبانی که ۶ ماه هست سکان را به دست گرفته اند . تا قبل از آن هم که سکان در دستان اعضای غیر هیات علمی بود چه اتفاقی افتاد . چه دستاوردی برای شما داشت ?
دریافتی شما در آن زمان چقدر بود و الان چقدر هست? حقوق ها قبلا چه تاریخی پرداخت می شد الان چه تاریخی? هدایای شب یلدا و عید چطور? پرداخت دانش آموزان ممتاز را مقایسه کنید که قبلا با یک سال تاخیر پرداخت میشد و الان به روز شده است.
اینقدر متعصب نباشید و در حاشیه. هیات علمی و غیر هیات علمی اصلا مهم نیست . ما باید فقط دعا کنیم که در کارشان موفق باشند تا ما منتفع باشیم. الان در همه موسسات این پرداخت به هیات علمی بیشتر است . خوب بدیهی است که نمی توان از این جهت از پرداخت آنها کم کرد . به نظرم افرادی که داد و بیداد می کنند و نگران هستند و احساس غرق شدن دارند این سوالات را از خودشان بپرسند. خوب است در مورد پرداخت های دانشگاه ها و موسسات پژوهشی دیگر هم سوال کنید. خداراشکردر پژوهشگاه هم از لحاط جایگاه پژوهشی و هم از لحاظ دریافتی شرایط بهتر از خیلی از جاها هست البته نه همه جا. متاسفانه شرایط مالی هیچ کس خوب نیست نه هیات علمی و نه غیر هیات علمی و این در کل کشور هست و فقط مخصوص پژوهشگاه نیست .

رییس جدید پژوهشگاه، دایره انتصاباتش از دو نفر بیشتر نمیره.
اگر هم سمت جدیدی نداشته باشه، خلق می کنه. مثل مشاور امور جوانان.

بجز این انتصابات صدمن یک غاز، اگر از فایده وجود ایشان برای پژوهشگاه، اطلاعی دارید، بفرمایید مستفیض شویم.....

سلام
ضمن قدردانی از زحمات مهندس مرجانمهر و تیم همراه ایشان، از جناب آقای دکتر عمیدپور بابت تغییرات مدیریتی ریشه ای سپاسگزارم. تنها نکات قابل ذکر اینه که برای ارتقای سازمان، هم نیاز به حضور مهندس مرجانمهرها هست و هم جوانترها، فقط در انتخاب افراد باید دقت نمود. اینکه به مدت ۲۶-۲۷سال مدیر ارشد باشی یعنی فساد، اینکه افراد جوان با روحیات طمع کاری و با توصیه بیرون سازمانی به پستی منتصب بشن هم یعنی فساد. ولی سیاست انگلیسی دکتر قاضی زاده فعلا زورش به عدالت محوری دکتر احسانیان چربیده و برای حفظ تاثیرگذاری، سیاست فوق در پیش گرفته شده است. امیدوارم دوستان نه از روی تعصب، بلکه از روی واقعیات قضاوت کنند و پشت صحنه های بگارگیری مدیران فعلی رو ببینند.
فقط تنها سوال باقیمانده من از این جابجاییها اینه که چطور دکتر آبادچی هنوز از مدیر مالی خط گیرنده از مهندس مرجانمهر استفاده میکنه؟ یا رضایی هوشیار نیست و یا احاطه به موضوعات مالی نداره که هر دو دلیل برای معاونت نکته منفی ای هست که بابتش به مدیر زیر دستش به عنوان باج تغییر رسته از غیر پژوهشی به پژوهشی میده

چرا کارشناسان با سابقه ولی بی سواد فکر میکنند باید به اندازه یک هیئت علمی حقوق بگیرند؟ مثل این میمونه که بگیم پرستار باید اندازه پزشک درآمد داشته باشه! دیگه وقتش رسیده که این به اصطلاح پژوهشگران با سابقه تفاوتها را قبول کنند. بله من به عنوان یک هیئت علمی که بعد از عبور از هفتخوان رستم جذب شدم خودم را بسیار با سوادتر، مفیدتر و شایسته تر از عضو غیر هیئت علمی که با سفارش تلفنی جذب شده میدانم و از انتصاب اعضای هیئت علمی شایسته و خداشناس نظیر دکتر رضایی در پستهای مختلف پژوهشگاه بسیار خرسند میشوم.

آیا متهم کردن افراد فقط بخاطر اختلاف در پرداختی و مسائل مالی، فرهنگ و ادب است؟ جهش علمی و موارد دیگر بصورت قانونی در همه دانشگاه ها و پژوهشگاه ها به اعضای هیئت علمی پرداخت میشود. چون مدیربت و معاونت جدید از افزایش پرداختهای غیرقانونی که سابقا به اعضای غیر هیئت علمی انجام میشد، سر باز میزند و خارج از چهارچوب قانونی عمل نمیکنند، مورد اتهام قرار میگیرند. ای کاش خدا را در نظر بگیریم و فقط به فکر جیب خود نباشیم.

من به عنوان یک پژوهشگرغیرهیات علمی پژوهشگاه نیرو، از این حجم تنفری که دو گروه هیات علمی و غیرهیات علمی نسبت به هم دارن و فقط گوشه ای از اون در کامنتهای این خبر اومده، واقعا ناراحت هستم.
خدا به بانیان این مسائل، زجر عظیم عنایت فرماید.

جناب اقای مهرابیان ،با سلام
بیش از ۳ سال می باشد که همکاران پژوهشی قدیمی بابت وضعیت نابسامان پیش امده برایشان ،با روسای پژوهشگاه جلسات مختلف گذاشته اند و نامه های مختلفی ارسال کرده اند.قضیه این است که همکاران صنعت برق با شرح شغل پژوهشی را در زمره کارکنان ستاد دانشگاه ها قرار داده اند و این تضاد سبب مشکلات درآمدی برای ایشان گشته است. زمانیکه آقای عمیدپور به ریاست پژوهشگاه منتصب شدند، به شرایط به همریخته این همکاران آگاهی کامل داشتند و به قول خودشان قرار گذاشتند تا آبان۱۴۰۱ ترتیبی اتخاذ کنند که همکاران باسابقه درامدشان با توجه به سوابق بسیار بالای آنها از همکاران وزارت علومی بهتر شود.
اکنون که نزدیک به یکسال از ریاست ایشان گذشته، نه تنها به وعده خود عمل نکردند،بلکه با انتصاب آقای آبادچی که مسول دفتر جذب هیات علمی ها و همچنین پیگیری کننده مشکلات صنفی این همکاران بود، به سمت معاونت پشتیبانی، دهن کجی آشکاری به همکاران قدیمی و حتی کسانی که ایشان را برای اصلاح امور پژوهشگاه برگزیده بودند، نشان دادند.
نتیجه مشخص است ، هر جا منفعت مالی به سبب قوانین پژوهشگاه و وزارت نیرو (پاداش اخر سال و رفاهی ، اضافه کاری) به پرسنل تعلق می گیرد، کلیه همکاران من جمله همکاران هیات علمی از آن بهره مند هستند و هر جا منفعت مالی از سوی وزارت علوم تعیین می گردد ،فقط همکاران هیات علمی از ان بهره مند هستند .نکته این قضیه اینجاست که در پایان ماجرا ، این همکاران غیر هیات علمی هستند که به دلیل کمبود بودجه ،هیچ راهی برای جبران خدمات انها دیگر وجود نخواهد داشت و هیچ تلاشی هم برای افزایش مستمر احکام انها انجام نمیشود.
خیلی ساده تر بگویم تضاد منافع در انتصابات رییس پژوهشگاه و سو استفاده مدیر پشتیبانی سازمان، اوضاعی که قرار بود سامان یابد را به خرابه ای تبدیل کرد. پژوهشگران نه تنها خواهان برکناری این افراد بلکه خواهان دادخواهی از ایشان و معاون ایشان در دادگاه صالحه می باشند.
رو نوشت : دیوان عدالت اداری کشور
رونوشت : سازمان بازرسی کل کشور
رونوشت : بازرسی وزارت نیرو

مقام محترم وزارت هم دکترای خود را به تازگی اخذ نموده اند آیا بایستی سابقه ارزشمند ایشان را کنار گذاشت و با یک هیات علمی تازه فارغ التحصیل از دانشگاه ایشان را مقایسه نمود؟ متاسفانه در پژوهشگاه کمترین ارزشی برای فعالیت در صنعت کلیدی برق کسی قائل نیست و تنها مقالات isi معیار قرار داده میشود معیاری که در خود وزارت علوم هم ارزش سابق را ندارد لطفا لطفا لطفا صدای مظلومیت مارا به گوش مقام عالی وزارت برسانید

در تابید یکی از نظرات مبنی بر غیر قانونی عمل کردن معاونت پشتیبانی و مدیر مسول ایشان، باید عرض کنم که هفته گذشته خبری منتشر شد مبنی بر اینکه دو مدیر ارشد سازمان محیط زیست بازداشت شدند. دلیل بازداشت هم این بوده است :
استفاده از منابع مالی حقوق و مزایای محیط بانان به عنوان پاداش و رفاهی
خلص و تمت ! دیگه سازمان های نظارتی دانند و مدیران پژوهشگاه

در تائید میزان درایت و تدبیر رئیس پژوهشگاه همین بس که در طول عمر 26 ساله پژوهشگاه برای اولین بار در هیأت رئیسه پژوهشگاه حتی یک نفر با تخصص مهندسی برق حضور ندارد!!

پژوهشگاه منابع مالی برای جبران شکاف درامدی پیش امده بین هیات علمی ها با پژوهشگران قدیمی را در اختیار دارد. اما عمیدپور و آبادچی آگاهانه اینکار را انجام نمیدهند و به شما قول میدهم که هر مبلغی بخواهند به حقوق و مزایای پژوهشگران اضافه کنند، اعضای هیات علمی را هم مشمول ان خواهند کرد تا این شکاف را حفظ کنند ... حفظ کنند.
اینکه این افراد سعی دارند افراد با سابقه را ناراضی نگه دارند و سبب ریزش نیروهای متخصص صنعت برق شوند، عامدانه و در جهت نابودی پژوهشگاه نیرو است.
این که این افراد از کجا خط میگیرند ،موضوع امنیتی است که باید افراد مرتبط با آن وارد موضوع شوند و هر چه سریعتر جلوی این فاجعه را بگیرند. توطئه ای که برای پژوهشگاه و پژوهشگاهیان چیده شده است دقیقا در جهت نابودی و ور شکستگی صنعت برق است که برای همه آنهایی که در این صنعت کار میکنند اظهر من الشمس است

قسمت ستادی پژوهشگاه نیرو بسیار مظلوم واقع شده کمترین حقوق رو داریم میگیریم تبدیل وضعیت ها و انتصاب ها کاملا دلخواه و بر اساس نور چشمی بودن اتفاق میفته یهو یکی مسئول دفتره میشه کارشناس بعد رییس اداره یکی هم هیچ ارتقائی تا آخر سنواتش پیدا نمیکنه الان قدرت افتاده دست چندتا هیات علمی جوون بی تجربه و قدرت طلب هرکاری میخوان میکنن رییس پژوهشگاه هم اصلن معلوم نیست چیکار میکنه زنده س یا مرده البته فکر نکنم فرقی هم بکنه