اوج بار مصرف برق ایران بیشتر از آلمان صنعتی با حجم ۱۰ برابری اقتصاد

به گزارش برق نیوز، مصرف برق در تابستان ۱۴۰۳ به رکورد تاریخی ۸۰ هزار مگاوات بسیار نزدیک شد و حدنصاب اوج‌بار نسبت به رکورد سال گذشته بیشتر از ۵۰ بار شکسته شد.

مرداد ۱۴۰۳ سخت‌ترین دوران صنعت برق از ابتدای ورود الکتریسیته به ایران بود و نیروگاه‌ها برای تأمین نهایت انرژی بسیار تحت فشار قرار گرفتند، اما اوج بار ثبت شده مصرف برق در ایران از کشوری نظیر آلمان با اقتصادی ۱۰ برابر بزرگ‌تر نیز پیشی گرفت.

اوج بار ثبت شده در کشور آلمان در به‌روزترین آمار ۷۸ هزار و ۷۰۰ مگاوات ساعت بود، اما ایران رکورد ۷۹ هزار و ۹۰۰ مگاوات ساعت را به ثبت رساند.

این در حالی است که حداقل اوج بار ثبت شده در ایران حدود ۴۶ هزار و ۴۰۰ مگاوات ساعت است، اما حداقل اوج بار ثبت شده در آلمان به ۶۶ هزار و ۱۰۰ مگاوات ساعت می‌رسد. به عبارت بهتر دامنه نوسان اوج بار در آلمان عددی معادل ۱۲ هزار و ۶۰۰ مگاوات است که نسبت به اوج بار ثبت شده ۱۶ درصد دامنه نوسان از خود نشان می‌دهد، اما در ایران دامنه نوسان اوج بار به ۳۳ هزار و ۵۰۰ مگاوات رسیده و دامنه نوسان نسبت به اوج بار ۴۲ درصد است.

جمع‌بندی همه گزاره‌های فوق در یک جمله این می‌شود که آلمانی‌ها برای تأمین انرژی برق مورد نیاز خود نمودار اوج‌بار خطی از خود بر جای می‌گذارند، اما در ایران نمودار با یک قله مواجه است که تفاوت زیادی با مصرف در سایر فصول سال دارد. مهم‌ترین دلیل ثبت قله مصرف برق که عموماً در فصل تابستان رقم می‌خورد بار وسایل سرمایشی است.

در این راستا مصطفی رجبی مشهدی، مدیرعامل توانیر می‌گوید که «وسایل سرمایشی نزدیک به ۳۰ هزار مگاوات از مصرف برق در تابستان را به خود اختصاص می‌دهند و همین مسئله سبب شده تا شبکه تحت فشار شدید قرار گیرد».

بنا بر این گزارش صنعت برق مسائل مهمی دارد که شناخت آن مهم‌ترین قدم حل مشکل است. صرف محدودکردن مسائل برق به ناترازی و سپس تجویز الگوی نیروگاه‌سازی نمی‌تواند مشکل انرژی ایران را حل کند.

البته قطعاً نیروگاه‌سازی جزو مهمی از پاسخ به مسئله برق است، اما همه آن نیست. واکاوی این مسئله که چرا آلمان با اقتصادی ۱۰ برابر بزرگ‌تر از ایران یک اوج بار نسبتاً خطی را پشت سر می‌گذارد، در نحوه بهره‌برداری از ظرفیت صنعت برق نهفته است.

در آلمان توزیع انرژِی و ایجاد تناسب بین عرضه و تقاضا از طریق سازوکار بازار بر خط انجام می‌پذیرد و قیمت برق نیز نوسانات قابل‌توجهی دارد.

سپردن برق به بازار سبب شده تا مصرف‌کنندگان هزینه انرژی را به‌عنوان یک عامل تولید ببینید و در زمانی حداکثر تولید را داشته باشند که قیمت برق حداقل است.

همین مسئله سبب می‌شود تا انرژی در این کشور به شکل یک‌نواختی مصرف شود، اما جای خالی سازوکار بازار برق در ایران سبب شده تا هم مردم و هم صنایع از انرژی تلقی ارزان بودن و بی‌نهایت بودن داشته باشند و آن را در عامل‌های هزینه‌ای خود درج نکنند.

معنای دیگر این حرف، این است که تفاوتی ندارد یک کارخانه سیمان ظهر روز کاری در نیمه مرداد کار کند یا نیمه‌شب. در هر دو حالت هزینه ثابتی برای انرژی می‌پردازد و برای کاهش هزینه نیروی انسانی نیز تمایل به کار در اوج روز دارد. در این شرایط است که اوج بار رکورد می‌شکند و پدیده‌ای تحت عنوان ناترازی برق شکل می‌گیرد.