راهحلهای نوآورانه برای تأمین مالی توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در جهان

به گزارش برق نیوز، به نقل از آژانس بینالمللی انرژیهای تجدیدپذی (IRENA)، در حالی که جهان به سرعت به سمت انرژیهای تجدیدپذیر حرکت میکند، یک چالش بزرگ پیش روی بسیاری از کشورها به ویژه در مناطق در حال توسعه مانند آفریقا، کمبود منابع مالی برای مراحل اولیه توسعه پروژههای انرژی پاک است.
این مرحله که شامل مطالعات امکانسنجی، ارزیابیهای محیط زیستی، طراحی فنی و اخذ مجوزها میشود، نیازمند سرمایهگذاری قابل توجهی است که اغلب به میلیونها دلار میرسد. بدون این سرمایهگذاریهای اولیه، بسیاری از پروژهها هرگز به مرحله جذب سرمایهگذاران اصلی نمیرسند و در نهایت متوقف میشوند.
تحلیل دادههای پلتفرم ETAF که توسط آژانس بینالمللی انرژی تجدیدپذیر (IRENA) مدیریت میشود، نشان میدهد در حالی که پروژههای انرژی تجدیدپذیر در کشورهای توسعهیافته معمولاً در مدت ۶ تا ۱۵ ماه به مرحله تأمین مالی نهایی میرسند، این فرآیند در کشورهای آفریقایی ممکن است سالها به طول بینجامد.
دلیل اصلی این تأخیر، کمبود منابع مالی در مراحل ابتدایی است که توسعهدهندگان محلی را مجبور میکند از پسانداز شخصی یا کمکهای بلاعوض استفاده کنند، این در حالی است که بسیاری از این پروژهها پتانسیل بالایی برای تأمین انرژی پاک و ایجاد اشتغال دارند، اما به دلیل نبود حمایت مالی کافی، هرگز به ثمر نمیرسند.
راهحلهای نوآورانه برای تأمین مالی در مرحله اولیه
برای حل این مشکل، نهادهای بینالمللی و مؤسسات مالی در حال توسعه مکانیسمهای جدیدی هستند تا شکاف مالی در مراحل اولیه پروژههای انرژی پاک را پر کنند. یکی از این راهحلها، صندوقهای آمادهسازی پروژه است که به توسعهدهندگان کمک میکند هزینههای مطالعات فنی و اخذ مجوزها را پوشش دهند؛ به عنوان مثال، برنامه DREAM در اتیوپی با حمایت بانک توسعه آفریقا و بودجه ۸ میلیون دلاری، به چندین پروژه انرژی تجدیدپذیر کمک کرده است تا از مرحله ایده به مرحله اجرا برسند.
راهحل دیگر، استفاده از اوراق تأثیر توسعه (DIBs) است که در آن سرمایهگذاران ابتدا هزینههای اولیه را تأمین میکنند و در صورت موفقیت پروژه و رسیدن به مراحل مشخص شده (مانند اخذ مجوزها یا جذب سرمایه کلان)، بازپرداخت انجام میشود. این مدل پیش از این در پروژههای اجتماعی در کنیا و اوگاندا با موفقیت آزمایش شده و میتوان آن را به پروژههای انرژی نیز تعمیم داد.
یکی از نوآورانهترین روشها، استفاده از مکانیسمهای بینالمللی انتقال کاهش انتشار کربن (ITMOs) تحت توافقنامه پاریس است؛ در این روش، کشورهای توسعهیافته میتوانند در ازای خرید اعتبار کربن آینده، سرمایه اولیه برای پروژههای انرژی پاک در کشورهای کمدرآمد فراهم کنند. نمونه بارز این روش، پروژه iCRAFT در ازبکستان است که با کمک ۴۶ میلیون دلاری بانک جهانی، به یکی از پروژههای پیشرو در منطقه تبدیل شده است.
کاهش ریسک برای جذب سرمایهگذاران خصوصی
یکی از موانع اصلی برای سرمایهگذاری در پروژههای انرژی پاک در کشورهای در حال توسعه، ریسک بالا در مراحل اولیه است؛ برای حل این مشکل، برخی نهادها مانند اتحادیه جهانی انرژی برای مردم و سیاره (GEAPP) از تسهیلات تقسیم ریسک استفاده میکنند. در این مدل، دولتها، مؤسسات مالی توسعهای و سرمایهگذاران خصوصی منابع خود را ترکیب میکنند تا در صورت شکست پروژه، ضررها بین همه شرکا تقسیم شود. این روش انگیزه بیشتری برای مشارکت بخش خصوصی ایجاد میکند.
علاوه بر این، برخی کشورها مانند رواندا با کمک صندوقهای بینالمللی، صندوقهای توسعه انرژی ایجاد کردهاند که به صورت مستقیم از توسعهدهندگان محلی حمایت میکنند. این صندوقها با ارائه وامهای کمبهره یا کمکهای بلاعوض، به کارآفرینان محلی اجازه میدهند تا پروژههای کوچکمقیاس مانند راهاندازی کنند.
تقویت ظرفیتسازی محلی و کاهش وابستگی به خارج
یکی دیگر از چالشهای پروژههای انرژی پاک در کشورهای در حال توسعه، وابستگی زیاد به مشاوران و متخصصان خارجی است که هزینههای پروژه را افزایش میدهد؛ برای مقابله با این مشکل، برنامههای آموزشی و ابزارهای رایگان آنلاین میتوانند به توسعهدهندگان محلی کمک کنند تا فرآیندهای فنی و قانونی را خودشان مدیریت کنند.
همکاریهای دولتی- خصوصی نیز میتواند نقش مهمی در تسریع توسعه پروژهها ایفا کند؛ به عنوان مثال، در کاستاریکا، یک صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر با حمایت ETAF ایجاد شده است تا ناوگان حملونقل عمومی این کشور را از اتوبوسهای دیزلی به اتوبوسهای الکتریکی تبدیل کند. این پروژه نشان میدهد که با ترکیب منابع دولتی و دانش فنی بخش خصوصی، میتوان تحولات بزرگی در حوزه انرژی پاک ایجاد کرد.
آینده گذار انرژی به چه سمتی میرود؟
با توجه به افزایش تقاضا برای انرژی پاک در سراسر جهان، ضروری است که راهحلهای مالی نوآورانه برای حمایت از مراحل اولیه پروژهها گسترش یابد. اگر کشورهای توسعهیافته و مؤسسات مالی بینالمللی بتوانند سرمایهگذاری در این بخش را افزایش دهند، بسیاری از کشورهای در حال توسعه نیز میتوانند به سرعت به سمت انرژیهای تجدیدپذیر حرکت کنند؛ این موضوع نه تنها به کاهش انتشار کربن کمک میکند، بلکه میتواند میلیونها شغل جدید ایجاد کرده و دسترسی به انرژی پاک را در مناطق محروم بهبود بخشد.
در نهایت، موفقیت گذار جهانی انرژی به این بستگی دارد که آیا جامعه بینالمللی میتواند منابع مالی کافی را برای مراحل اولیه پروژههاتأمین کند یا خیر؛ اگر این چالش برطرف شود، میتوان امیدوار بود که دهه آینده، شاهد رشد بیسابقه پروژههای انرژی پاک در سراسر جهان باشیم.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.