هنر شاخه‌زنی درختان در شبکه‌های توزیع

شاخه زنی به فرآیند بريدن شاخه های مزاحم درختان در مسير خطوط توزيع هوايي اطلاق می شود. بايد توجه داشت که فرآيند شاخه زنی کليه مراحل انتخاب نوع درختان در خيابانهای دارای (يا با پتانسيل دارا شدن) خطوط هوايي تا انتخاب و بريدن شاخه های مزاحم را شامل می شود. شاخه زنی يکی از فرآيندهای پر هزينه بهره برداری بوده و برای مثال در ایالات متحده آمريکا سالانه دو ميليارد دلار بودجه را به خود اختصاص می دهد.

يکی از نکاتی که بايد مورد توجه قرار گيرد آن است که در خطوط توزيع با ولتاژ زير پنچ کيلوولت اصولا خود شاخه درخت هيچگاه بطور مستقيم مسير اتصال کوتاه را ايجاد نمی کند، بلکه فشار درخت به سيمها ممکن است باعث کاهش فاصله سيمها شده و افزايش احتمال برخورد سيمها به هم يا به تاسيسات مجاور را موجب شود. فرآيند تبديل شدن شاخه به يک مسير هادی، کربنيزاسيون ناميده می شود که تحت تاثير ميدانهای الکتريکی قوی (در خطوط فشار متوسط و بالاتر) شکل می گيرد. لذا در تدوين استراتژی شاخه زنی بايد به فشار ضعيف يا فشار متوسط بودن خطوط توجه نمود.

يکی از نکات مهم ديگر در شاخه زنی ، انتخاب درختان مناسب برای کاشت است. اين کار در تعامل با شهرداريها قابل اجراست. درخت مناسب برای کاشت در مسير خطوط توزيع هوايي درختی است که استقامت مکانيکی شاخه های آن حتی الامکان پايين بوده و بسته به آرايش خطوط، رشد عمودی يا افقی آنها محدود باشد.

يکی از بهترين گزينه ها برای درختکاری و زيبا سازی خيابانهای دارای خطوط توزيع هوايي، درخت بيد است. شاخه های اين درخت دارای کمترين استحکام مکانيکی بوده و در هنگام تحت فشار گرفتن توسط سيمهای خطوط هوايي به سرعت شکسته می شوند (موجب سيم پارگی نمی شوند).

همچنين حداکثر ارتفاع اين درخت در حالت بلوغ کامل پانزده متر است که باز هم حداقل مقدار در بين درختان است. با اين حال اين درخت يک عيب مهم دارد که آن هم بالا بودن نرخ رشد عمودی سالانه آن است (حدود 1 متر در سال). بنابراين سيکل مناسب شاخه زنی برای اين درخت دو سالانه است  که تا حدودی موجب تراکم کاری اين حوزه از بهره برداری می گردد.



 منبع:farhadyazdi.com